Τo Εργατικό Κέντρο και τα σωματεία μέλη του στην Ικαρία με αφορμή το πρόσφατο έγκλημα στο βωμό του κέρδους της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της Hellenic Train.
Καλούν στην κινηματογραφική προβολή, ενός επίκαιρου Ντοκιμαντέρ και μιας «προφητικής» ταινίας. Ντοκιμαντέρ που ετοίμασε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρόμων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των ελληνικών σιδηροδρόμων.
Ενάντια στην πολιτική που “απελευθέρωσε” τους σιδηροδρόμους, προχώρησε σε κατάτμηση του ΟΣΕ, και τελικά τον ιδιωτικοποίησε
Λόγω του ότι το ντοκιμαντέρ είναι του 2012, υπενθυμίζουμε την σύνοψη της εξέλιξης τα επόμενα χρόνια ……
Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ και οι πρόθυμοι συνεργάτες τους αρχικά ιδιωτικοποίησαν τον ΟΣΕ, και στη συνέχεια πούλησαν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ το 2017 για 45 εκατ. ευρώ. Για την ακρίβεια χαρίστηκε όλο το μεταφορικό έργο των σιδηρόδρομων της Ελλάδας με το απλό σχέδιο: Αποδιοργανώνω την λειτουργία της ΔΕΚΟ, τη διαβάλλω και καλλιεργώ τη γνώμη ότι αυτήν την διαλυμένη υπηρεσία πρέπει να τη δώσω σε ιδιώτη γιατρό!
Αντί να αναδιοργανωθεί από το κράτος– όπως θα έπρεπε- “πωλείται” στους Ιταλούς, τους οποίους επιχορηγούν ταυτόχρονα με 50εκατ. ευρώ. κάθε χρόνο για την εκτέλεση του μεταφορικού έργου !!!!
Παράλληλα άφησαν το σύστημα κυκλοφορίας των τρένων στο δημόσιο χωρίς έσοδα και χωρίς καμία ασφάλεια…
The Navigators (Ο Πολ, ο Μικ και οι άλλοι)
Tα αποτελέσματα της ιδιωτικοποίησης, μέσα από την ιστορία μιας ομάδας εργατών στους βρετανικούς σιδηροδρόμους, σε μια ταινία δοσμένη με χιούμορ και κριτική ματιά.
Αγγλία , 2001 – Σκηνοθεσία: Κεν Λόουτς
Πρωταγωνιστούν: : Τζο Ντιούτιν, Τομ Κρέιγκ, Στιβ Χούισον, Τζούλιετ Μπέιτς
Υπόθεση: Ο Πωλ, ο Μικ και οι άλλοι εργάζονται στη συντήρηση των βρετανικών σιδηροδρόμων, στο Νότιο Γιορκσάιρ. Το 1997, όμως, οι σιδηρόδρομοι ιδιωτικοποιούνται και διαμορφώνονται νέες συνθήκες εργασίας.
Οι υπάλληλοι είναι αναγκασμένοι είτε να συμβιβαστούν με τους νέους, `απάνθρωπους` όρους εργασίας, ή να αποχωρήσουν με μια πολύ μικρή αποζημίωση, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον. Οι εργάτες διχάζονται. Από τη μια αυτοί που αντιδρούν, και από την άλλη αυτοί που υπομένουν. Τα πράγματα χειροτερεύουν. Οι κανόνες ασφαλείας τηρούνται όλο και λιγότερο. Νέοι ανειδίκευτοι εργάτες προσλαμβάνονται με στόχο να αντικαταστήσουν σύντομα τους παλιούς έναντι χαμηλότερων μισθών. Οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησης σύντομα διεισδύουν και στις σχέσεις μεταξύ των εργατών. Εκεί που παλιότερα υπήρχε ένα αίσθημα αλληλεγγύης, τώρα ο καθένας λειτουργεί προσωπικά, με αποτέλεσμα το σωματείο να χάσει ολοκληρωτικά τη δύναμή του……
Η ταινία ήταν υποψήφια για τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας 2001
British Academy Television Craft Award for New Writer 2002
