ένα «οφειλόμενο» αντίο..
Ένα «αντίο» το ύστατο, στην τελευταία, (ίσως) κυρά της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ: στην Δέσποινα Μοσχοβάκη -Τραχανατζή την ΙΚΑΡΙΩΤΙΣΣΑ που σε όλη της την ζωή κράτησε στο ακέραιο το όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο με Ελευθερία, Ειρήνη, Κοινωνική Δικαιοσύνη, προπάντων με Ανθρωπιά…. Και είναι τα ίδια αυτά Ιδανικά οι ίδιες Αξίες που μαζί μεγαλώνουμε κι εμείς οι νεώτεροι και που παλεύουμε έστω και από διαφορετικά πλέον μονοπάτια πάντα κακοτράχαλα να φτάσουμε εκεί! όσο πιο ψηλά μπορούμε!
Οι εποχές αλλάζουν, όλα τραβούν το δρόμο τους και η ιστορία γράφει και καταγράφει με απόλυτη ακρίβεια χωρίς να περιμένει καμία ανταμοιβή από κανέναν, τόσο μα τόσο δίκαια!
Η κυρα-Δέσποινα που κάποτε συναντηθήκαμε στις ίδιες πλατείες, στα ίδια φεστιβαλ, και φωνάξαμε τα ίδια συνθήματα κλείνει μια γενιά γνήσιων αγωνιστών: των σκληρών αγώνων, των αμέτρητων θυσιών, της ανιδιοτέλειας, είναι εκείνη η γενιά (των γονιών μας) που δοκιμάστηκε στα πολύ δύσκολα και που δεν λύγισε μήτε για μια στιγμή, αφήνοντας παρακαταθήκες…
Σε χαιρετούμε κυρά – Δέσποινα με σεβασμό εκφράζοντας τα θερμά συλλυπητήρια στον Στάθη σου, στα εγγόνια σου, στους συντρόφους σου…
Χαρούλα Κ. Κοτσάνη
