ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2022
” …Σχεδόν 50 χρόνια βάσανα και διωγμοί,
τώρα στην μαύρη αρρώστια ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα ελπίδες γέννησε.”
49 χρόνια μετά καλούμαστε, σήμερα, πιο επιτακτικά από ποτέ να εκπληρώσουμε το όραμα του Πολυτεχνείου για :
¨ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ¨
¨ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ! ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ!
ΨΩΜΙ: Άλλαξε κάτι; Σήμερα οι οικογένειές μας έρχονται αντιμέτωπες με ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας. Οι τιμές σε τρόφιμα, καύσιμα, ηλεκτρικό είναι δυσθεώρητες. Η ανεργία μαστίζει. Και τα εμπόδια έρχονται το ένα μετά το άλλο. Παιδιά που πεινούν και λιποθυμούν στον δρόμο και στο σχολείο. Σπιτικά χωρίς ρεύμα. Πλειστηριασμοί.
ΠΑΙΔΕΙΑ: Άλλαξε κάτι; Σίγουρα προς το χειρότερο. Ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό, ημιμόρφωση, σχολικά κτίρια ακατάλληλα προς λειτουργία, κλείσιμο σχολείων για εξοικονόμηση χρημάτων, τράπεζες θεμάτων, κλείσιμο τεχνολογικών και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, επέλαση της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Άλλαξε κάτι; Η Δημοκρατία , στην οποία θέλουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε, βομβαρδίζεται. Είναι κανείς πραγματικά ελεύθερος; Η πανεπιστημιακή αστυνομία αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο. Πεινάς; Είσαι άνεργος; δεν έχεις ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Pass, voucher και όλα ξεχνιούνται.
ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ!ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ: Άλλαξε κάτι; Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, πιο αδυσώπητες από ποτέ, εμπλέκουν τους λαούς στα βρώμικα παιχνίδια τους, για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Νέος πόλεμος στη γειτονιά μας με υπογραφή των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ. Η εμπλοκή της χώρας μας ολοένα και πιο βαθιά γίνεται σε αυτό το αιματοκύλισμα των λαών. την προστασία του ΝΑΤΟ την γνωρίσαμε στην Κύπρο, στην Γιουγκοσλαβία, στη Μέση Ανατολή.
Στις σημερινές συνθήκες, συνθήκες κάθε άλλο παρά βατές για τον λαό μας, καλούμαστε για άλλη μια φορά να θυσιαστούμε κι εμείς καθ τα παιδιά μας για τα υπερκέρδη των επιχειρήσεων της ενέργειας, του τουρισμού, του φαρμάκου, των τροφίμων. Ο αυταρχισμός μας σφυροκοπά όσο εντείνεται η αντιλαϊκή και αντιεκπαιδευτική πολιτική. Τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης “σφάζονται με το γάντι” με την κυβέρνηση για το “συμφέρον” του λαού.
Το Χρέος και η Ευθύνη απέναντι σε εμάς και κυρίως απέναντι στα παιδιά μας, πρέπει να μας δείξει το δρόμο. Να συμβάλλουμε κι εμείς ώστε να μείνουν ζωντανά τα μηνύματα του Πολυτεχνείου.
Κανένα παιδί χωρίς ΨΩΜΊ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΥΓΕΙΑ.
Κανένα παιδί χωρίς στέγη, ζεστασιά, φως.
