Την Τετάρτη 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, στις 12 το μεσημέρι στην Κάτω Προεσπέρα θα εγκαινιαστεί το Υβριδικό Ενεργειακό Έργο Ικαρίας ΝΑΕΡΑΣ.
Πρόκειται για πρωτοπόρο και καινοτόμο έργο σε εθνικό αλλά και πανευρωπαϊκό επίπεδο, το οποίο συνδυάζει αποτελεσματικά την εκμετάλλευση των υδάτων που υπερχειλίζουν από το υφιστάμενο αρδευτικό φράγμα στο Πέζι, με την αξιοποίηση της αιολικής παραγωγής.
Θα επιτευχθεί αύξηση της διείσδυσης ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας περίπου στο 50% στο ηλεκτρικό σύστημα του νησιού και θα συμβάλει στην αποφυγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα 13.800 τόνων ετησίως.
Η Ικαρία διαθέτει άφθονο νερό και έχει δυνατούς ανέμους. Για να θεωρηθεί ένα αιολικό δυναμικό εκμεταλλεύσιμο και οικονομικά βιώσιμο θα πρέπει να πνέουν άνεμοι μέσης ετήσιας ταχύτητας μεγαλύτερης από 5 μέτρα ανά δευτερόλεπτο. Στην Ικαρία ο μέσος όρος πλησιάζει τα 10 μέτρα ανά δευτερόλεπτο!
Επόμενο βήμα είναι η ενεργειακή διασύνδεση της Ικαρίας με την Σάμο, ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του έργου, πράγμα που θα συμβάλλει σημαντικά στην ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού και την ενεργειακή αυτονομία της Ικαρίας και της Σάμου.
Επιπλέον, οι μεγάλες ποσότητες νερού στις δεξαμενές θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε έκτακτες περιπτώσεις, όπως για την κατάσβεση πυρκαγιών.
Λειτουργία Υβριδικού Ενεργειακού
To Υβριδικό Ενεργειακό Έργο Ικαρίας αποτελείται από δύο μικρούς υδροηλεκτρικούς σταθμούς στις θέσεις Προεσπέρα (1,05 MW) και Κάτω Προεσπέρα (3,1 MW), από Αιολικό Πάρκο στη θέση Στραβοκουντούρα ισχύος 2,7 MW, από δύο δεξαμενές νερού (χωρητικότητας 80.000 m3 κάθε μία) και Αντλιοστάσιο (με 12 αντλίες των 250 KW κάθε μία).
Το ρεύμα από την αιολική ενέργεια στη συντριπτική του πλειονότητα θα χρησιμοποιείται για τη μεταφορά νερού από τη χαμηλότερη δεξαμενή στην υψηλότερη. Σε περιπτώσεις αυξημένης ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, το νερό θα μπορεί να αξιοποιηθεί ως «φυσική μπαταρία» για την παραγωγή ρεύματος, με ελεγχόμενες υδατοπτώσεις από την πάνω στην κάτω δεξαμενή, που θα θέτουν σε λειτουργία τον υδροηλεκτρικό σταθμό.
Αιολική ενέργεια από την κλασική αρχαιότητα
Όπως αναφέρει στη Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία του ο εκπαιδευτικό Μιχάλης Φωτιάδης, η χρήση της ενέργειας, του αέρα αρχικά και του νερού στη συνέχεια, µε σταδιακά βελτιούμενες τεχνολογίες, χρονολογείται από την κλασσική αρχαιότητα έως το 18ο αιώνα. Από τα τέλη του 17ου αιώνα βασική πηγή ενέργειας αποτελεί το κάρβουνο και από τα τέλη του 19ου αιώνα, παράλληλα με την ανάπτυξη της ηλεκτρικής ενέργειας, το πετρέλαιο. Σήμερα, σε αρκετές χώρες, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας καλύπτεται από τα υψηλής επικινδυνότητας πυρηνικά εργοστάσια.
Οι οικονομικές και πολιτικές εξαρτήσεις από την τιμή του πετρελαίου, καθώς και το υψηλό περιβαλλοντικό κόστος, οδηγούν τα κράτη στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Καθοριστική υπήρξε η συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον και την ανάπτυξη, η οποία πραγματοποιήθηκε τέτοιες μέρες πριν από 27 χρόνια στο Ρίο ντε Τζανέϊρο της Βραζιλίας (3-14 Ιουνίου 1992) και στην οποία υπογράφηκε η Σύβαση – Πλαίσιο για τις Κλιματικές Αλλαγές. Το 1997 καθορίστηκε ένα σημαντικό νομικό εργαλείο για τον έλεγχο των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, γνωστό και ως Πρωτόκολλο του Κιότο.
Ο Εθνικός Σχεδιασμός για την Ενέργεια και το Κλίμα, καθώς και η αειφόρος ανάπτυξη, η οποία, σύμφωνα με τον επικρατέστερο ορισμό, είναι η ανάπτυξη που ικανοποιεί τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να υπονομεύει τη δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες, βρίσκουν εφαρμογή στο Υβριδικό Ενεργειακό Έργο Ικαρίας ΝΑΕΡΑΣ.
