Παρασκευή 04/07/2014
Τοποθέτηση της Αγνής Καλογερή Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ του Νομού Σάμου
στην επίκαιρη επερώτηση της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ για την ανεργία των ναυτικών
Πρωτολογία
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Το λόγο έχει η συνάδελφος, Βουλευτής Σάμου, η κ. Αγνή Καλογέρη.
ΑΓΝΗ ΚΑΛΟΓΕΡΗ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ.
Μιλάμε όλοι και είμαστε περήφανοι για την παγκόσμια πρωτιά του ελληνικού στόλου και της ελληνικής σημαίας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αλλά ξεχνάμε ότι όλο αυτό πριν από όλα είναι καμάρι και οφείλεται στη δουλειά των Ελλήνων ναυτικών και των ελληνικών πληρωμάτων.
Σήμερα, λοιπόν, ζούμε την πλήρη απαξίωση του ναυτικού με την ανεργία που έχει δημιουργήσει η δική σας πολιτική, αλλά και η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, με την άρση του καμποτάζ, με τους νόμους που μέχρι τώρα έχετε ψηφίσει, με τη συνεχόμενη μείωση των οργανικών συνθέσεων των πληρωμάτων όχι μόνο στην ποντοπόρο, αλλά τώρα και στην ακτοπλοΐα και στα τουριστικά σκάφη, με την προσπάθειά σας για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, με την υποταγή σας στα εφοπλιστικά συμφέροντα.
Αναφέρθηκαν αναλυτικά όλοι οι προηγούμενοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό το θέμα με πολύ συγκεκριμένα στοιχεία και περιμένουμε πάρα πολύ σαφείς και συγκεκριμένες απαντήσεις από εσάς.
Εγώ θα ήθελα, όμως, να μιλήσω κυρίως για την ακτοπλοΐα, για τις επιπτώσεις, λοιπόν, αυτής της πολιτικής όχι μόνο στην ναυτεργασία, αλλά και την υποβάθμιση και την απομόνωση που ζούμε στα νησιά.
Όταν το 2013, πέρσι, ψηφιζόταν ο ν. 4150, ο νόμος Μουσουρούλη, καταλάβαμε ότι νησιώτες και ναυτεργάτες ήμασταν στην ίδια πλευρά και θα είχαμε όλοι τις ίδιες τραγικές συνέπειες.
Αυτές οι συνέπειες είναι η αύξηση της ανεργίας των ναυτικών, λόγω της μείωσης των οργανικών συνθέσεων των πληρωμάτων, αλλά και λόγω της κατάργησης της δεκάμηνης δρομολόγησης στα πλοία της ακτοπλοΐας. Είναι η αύξηση του κινδύνου και της ανασφάλειας που βιώνουν όχι μόνο τα πληρώματα, αλλά και οι επιβάτες από την απελευθέρωση του ορίου ηλικίας των πλοίων.
Είναι επίσης η ανασφάλεια και η αύξηση του κινδύνου που βιώνουμε, επειδή βλέπουμε ότι το τελευταίο διάστημα οι έλεγχοι στα πλοία της ακτοπλοΐας γίνονται πολύ πιο αραιά και συνήθως γίνονται μόνο μετά από καταγγελίες των επιβατών. Είναι η κοινή μοίρα της ανεργίας των ναυτεργατών, αλλά και της απομόνωσης, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες.
Είναι ακόμη η υποβάθμιση ενός δημόσιου αγαθού, όπως είναι αυτό της συγκοινωνίας. Είναι η υποβάθμιση τελικά κοινή τόσο για τους ναυτικούς, όσο και για τους νησιώτες για τη ζωή, για τα όνειρα και για τις ελπίδες μας. Είναι η Ελλάδα των μνημονίων, της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής που τρώει τα παιδιά της.
Τότε, λοιπόν, πέρυσι, που ψηφίσατε αυτό το νόμο και έπρεπε να επιστρατεύσετε με πολιτική επιστράτευση τους ναυτεργάτες, για να σταματήσετε αυτό το δίκαιο αγώνα τους, αλλά και αργότερα, όταν με τροπολογία καταργούσατε τις συλλογικές συμβάσεις –μια κατάκτηση εδώ και έναν αιώνα στα εργασιακά δικαιώματα και στον πολιτισμό που φέρνει αυτή η κατάσταση όλο τον προηγούμενο καιρό-, προσπαθήσατε να μας πείσετε, χρησιμοποιώντας το φόβο και την ανασφάλεια ότι τα συμφέροντά μας, τα συμφέροντα των νησιωτών και των ναυτεργατών, είναι ξεχωριστά, είναι διαφορετικά, είναι αντίθετα, ότι θα δουλέψει πάλι το παλιό σύστημα, σενάριο του κοινωνικού αυτοματισμού.
Νομίζω ότι τότε δεν τα καταφέρατε, όπως και τώρα. Φαίνεται τώρα πια πολύ πιο καθαρά. Τότε και τώρα καταλάβαμε ότι δεν είμαστε σε διαφορετικές πλευρές, ότι ο αγώνας των ναυτεργατών για να πληρώνονται σωστά, να μην μένουν απλήρωτα τα πληρώματα για πέντε και δέκα μήνες, όπως συμβαίνει τώρα στην ακτοπλοΐα, για να πληρώνονται με το κανονικό μεροκάματο και όχι με αυτούς τους μισθούς που σήμερα δίνετε με όλα τα προηγούμενα μέτρα που έχετε πάρει, ο αγώνας για να υπάρχουν σύγχρονα πλοία, ασφαλή πλοία, γρήγορα πλοία στις γραμμές του Αιγαίου είναι ο ίδιος αγώνας που γίνεται από τους ναυτεργάτες και τους νησιώτες από κοινού. Είναι ο ίδιος αγώνας των κατοίκων για την καλή συγκοινωνία. Είναι ο ίδιος αγώνας για την ανάπτυξη και την ευημερία, για το εμπόριο, για τον τουρισμό μας, για όλα τα υπόλοιπα κομμάτια της ζωής μας. Είναι ο ίδιος αγώνας, γιατί είναι ίδιος ο εχθρός.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Καλαντζής): Κι εμείς ευχαριστούμε, γιατί χρησιμοποιήσατε άψογα το χρόνο σας.
Δευτερολογία
Σήμερα, κύριε Υπουργέ, επιβεβαιώσατε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις καταγγελίες που έχουμε κάνει κατά καιρούς ότι το Υπουργείο Ναυτιλίας είναι το υπουργείο των εφοπλιστών. Αυτό φάνηκε σήμερα με τον πιο γλαφυρό, με τον καθαρό και με τον πιο κυνικό τρόπο, μπορώ να πω. Νομίζω ότι οι συνάδελφοι σας ανέλυσαν ακριβώς τι σημαίνει για την ανεργία των ναυτικών, τι σημαίνει για το μέλλον της εργασίας, της ναυτεργασίας, το μέλλον της ακτοπλοΐας, το μέλλον της ποντοπόρου ναυτιλίας, το μέλλον της ναυπηγοεπισκευής, όλη η πολιτική που σήμερα εφαρμόζετε.
Εγώ ήθελα να σας πω όμως για το μέλλον στην ακτοπλοΐα. Σας είπα και στην πρωτολογία μου ότι η ακτοπλοΐα, το συμφέρον των ναυτικών, η δουλειά της ναυτεργασίας και το συμφέρον των νησιωτών είναι πράγματα που ταυτίζονται. Εκεί δεν μιλήσατε καθόλου. Εκεί δεν είπατε τίποτα.
Βέβαια είστε πολύ εύγλωττος όταν απαντάτε σε αναφορές δικές μου αλλά και άλλων συναδέλφων για καθημερινά προβλήματα δυσλειτουργίας που δημιουργούν ανασφάλεια στα πλοία της ακτοπλοΐας και ανασφάλεια στον επιβάτη, στον ναυτεργάτη, στο πλήρωμα και σε όλον τον κόσμο.
Και μου απαντάτε σε ερωτήσεις μου, λέγοντας, «Ευχαριστούμε πολύ για την ενημέρωση και για το ενδιαφέρον που δείχνετε», σαν να ειρωνεύεστε, δηλαδή, πια όλη αυτήν την κατάσταση, σαν να ειρωνεύεστε τους ανθρώπους που δεν ξέρουν αν θα έρθει καράβι στο νησί, σαν να ειρωνεύεστε τους ανθρώπους που δεν ξέρουν αν θα φύγει ή αν θα φτάσει το καράβι.
Προχτές, καράβι που έφυγε από τον Πειραιά, έπαθε ζημιά και ξαναγύρισε πίσω, έκανε όλο το ταξίδι του έχοντας αναμμένη μια μεγάλη φωτεινή επιγραφή που έλεγε, «Ταξίδι δοκιμή» ενώ είχε μέσα επιβάτες. Πάρτε τα μέτρα σας.
Στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών για άλλη μια φορά μπήκαν τα ζητήματα που αφορούν τη διάλυση που έχετε φέρει με την πολιτική που εφαρμόζετε -την πολιτική των εφοπλιστών- στο Υπουργείο Ναυτιλίας στην ακτοπλοΐα. Κι, όμως, αυτά τα πλοία που αφήνουν τα πληρώματά τους απλήρωτα, αυτά τα πλοία που δεν εξυπηρετούν τα νησιά μας, αυτά τα πλοία που δεν διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον της συγκοινωνίας, αυτά τα πλοία θα εξακολουθούν για άλλο ενάμισι χρόνο, σύμφωνα με την απόφασή σας, να εξυπηρετούν -στο βαθμό που εξυπηρετούν- αυτές τις γραμμές.
Αυτά τα πράγματα είναι εγκλήματα. Και είναι εγκλήματα όχι μόνο για τη ναυτεργασία, αλλά για όλο το νησιωτικό πλέγμα αυτής της πατρίδας. Όμως, δεν σας ενδιαφέρει αυτό. Δεν είναι αυτό στις προτεραιότητές σας. Και σήμερα φάνηκε με τον πιο καθαρό, με τον πιο εύγλωττο τρόπο.
Έχουμε την πεποίθηση και πιστεύουμε ότι και με τη βοήθεια του λαού μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα πολύ καλύτερα, με σχέδιο, με πρόγραμμα, με τον κόσμο μαζί μας, με ένα δημόσιο κοινωνικό φορέα ακτοπλοΐας που μπορεί να σχεδιάσει τα πράγματα από την αρχή, με έναν άλλον τρόπο, μαζί με την κοινωνία, μαζί με τους ναυτεργάτες, μαζί με τους ναυτικούς, μαζί με τους νησιώτες, μαζί με όλον τον ελληνικό λαό.
Ευχαριστώ πολύ.
