ΕΠΕΣΑΝ ΗΡΩΙΚΑ ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 1944
Οι νησιώτες διηγούνταν πώς οι Βρετανοί έριξαν το φλεγόμενο αεροπλάνο τους στο βουνό για να μην πέσει στα σπίτια του χωριού Δάφνη. Τους έθαψαν με τιμές. Η Ικαριώτισσα Α. Δουρή, ύστερα από έρευνα, βρήκε τους συγγενείς των πιλότων και τους προσκάλεσε στο νησί.
Τα ανίψια του Βρετανού αεροπόρου P. Grieve κατά την επίσκεψή τους στην Ικαρία, 68 χρόνια μετά τη θυσία του θείου τους
Στις 9 Φεβρουαρίου του 1944 τέσσερα συμμαχικά αεροπλάνα επέστρεφαν στη βάση τους στην Αίγυπτο, όταν δέχτηκαν επίθεση στο Ανατολικό Αιγαίο από γερμανικά μαχητικά. Ακολούθησαν μάχες σφοδρές και μόνο το ένα κατάφερε να επιστρέψει.
Τα δύο έπεσαν στη θάλασσα και το τρίτο στην Ικαρία. Στο πιλοτήριο εκείνου του βρετανικού αεροσκάφους, που οι Ικαριώτες είδαν να συντρίβεται σχεδόν πάνω από τα κεφάλια τους, βρίσκονταν ο κυβερνήτης Reginald Meyer και ο συγκυβερνήτης Peter Grieve.
Οι παλιότεροι κάτοικοι του νησιού ακόμη θυμούνται κι οι νεότεροι μεγάλωσαν με τις διηγήσεις για τους δύο Βρετανούς αεροπόρους, που ενώ έκαναν επικίνδυνους ελιγμούς κατάφεραν τελευταία στιγμή να στρέψουν το αεροσκάφος ώστε να μη συντριβεί στο χωριό Δάφνη, αλλά σε ένα βουνό εκεί κοντά.
Ο Βρετανός αεροπόρος P. Grieve, ο οποίος έγινε θρύλος στην Ικαρία
Σήμερα, 68 χρόνια μετά, τα ανίψια του Peter Grieve, τα οποία εντόπισε στη Σκοτία μόλις πέρυσι η Ικαριώτισσα Αναστασία Δουρή, επισκέφθηκαν το ελληνικό νησί για να δουν από κοντά το σημείο όπου κατέπεσε το 1944 ο 27χρονος θείος τους.
«Οταν συνετρίβη το αεροπλάνο, έτρεξε ο κόσμος, αλλά ήταν αργά. Τους θάψανε με τιμές, στον Προφήτη Ηλία στο Στελί, επειδή ήταν σύμμαχοι και διαλέξανε να σκοτωθούνε στο βουνό από το να πέσουνε πάνω στο χωριό. Τους σκεπάσανε με λουλούδια και τους τραγουδούσαν τον Εθνικό Υμνο. Κι ο παπα-Κρόκος τούς έστειλε να φέρουν πέτρα από το Καψαλινό, ένα κάστρο πολύ ψηλά στο βουνό, για να βάλουνε στον τάφο», διηγείται η Αναστασία Δουρή, η οποία, αν και Ικαριώτισσα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λίβερπουλ της Αγγλίας.
Η ιστορία
Τα τελευταία χρόνια ζει στην Ικαρία κι έπεσε πάνω στην ιστορία των Βρετανών πιλότων τον Φλεβάρη του 2009 σε ένα καφενείο στον Εύδηλο. Εκεί από έναν ηλικιωμένο ναυτικό άκουσε πως ο πατέρας του είχε πάρει ένα δαχτυλίδι από το χέρι του νεκρού πιλότου και το είχε στείλει με τον Ερυθρό Σταυρό στην οικογένειά του στην Αγγλία.
Και πως ο ίδιος ταξίδεψε αργότερα στο Λίβερπουλ για να διαπιστώσει αν το δαχτυλίδι είχε όντως φτάσει στα σωστά χέρια. Αυτό ήταν!
Η κ. Δουρή ξεκίνησε αμέσως έρευνα για τις λεπτομέρειες της ιστορίας. «Τον γιο του πιλότου τον βρήκα εύκολα επειδή είναι ο Sir Christopher Meyer, πρώην πρέσβης της Αγγλίας στις ΗΠΑ. Επικοινώνησα μαζί του και ήρθε στην Ικαρία πέρυσι τον Σεπτέμβρη. Συγκινήθηκε αληθινά. Αλλά την οικογένεια του συγκυβερνήτη δυσκολευόμουν να την εντοπίσω επειδή δεν ήταν παντρεμένος».
Τελικά η κ. Δουρή ανακάλυψε πως ο συγκυβερνήτης καταγόταν από τη Σκοτία και δημοσίευσε μια αγγελία σε τοπική εφημερίδα. «Την ίδια κιόλας μέρα πήραν τηλέφωνο τα ανίψια του. Αυτά ήξεραν πολύ λιγότερα από τον γιο του πιλότου. Ηξεραν μόνο πως ο θείος τους σκοτώθηκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και είναι θαμμένος στην Ελλάδα. Εμειναν με ανοιχτό το στόμα όταν έμαθαν όλη την ιστορία».
J. GRIEVE
Ο θείος μου δεν είναι πια άγνωστος
«Ο θείος μου ο Peter ήταν σαν ένα κενό στο οικογενειακό μας δέντρο. Εμείς τα ανίψια του δεν τον γνωρίσαμε, σκοτώθηκε πριν γεννηθούμε και ελάχιστα ξέραμε για αυτόν. Τώρα δεν είναι πια άγνωστος. Είναι αληθινό μέλος της οικογένειάς μας», λέει συγκινημένος ο James Grieve, ανιψιός του Βρετανού συγκυβερνήτη.
Με τις εξαδέλφες του, Audrey Kerr και Helen Taylor παρακολούθησαν πριν από λίγες ημέρες με βαθιά συγκίνηση το τρισάγιο που τελέστηκε στο σημείο όπου είχαν θάψει τον θείο τους, στον Προφήτη Ηλία στο Στελί.
Λεπτομέρειες
Εμειναν στην Ικαρία αρκετές μέρες και άκουσαν αχόρταγα όλες τις λεπτομέρειες για την ιστορία του θείου τους από τους ντόπιους.
Ολοι είχαν κάτι όμορφο να διηγηθούν για τους Βρετανούς ήρωες του 1944.
Το μόνο που είχαν άλλωστε από τον θείο τους όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν μια φωτογραφία από τον τάφο του στο Συμμαχικό Νεκροταφείο στο Φάληρο. Και το ημερολόγιο του πατέρα του, που είχε γράψει για την ημέρα του θανάτου του: «Χάθηκε ένας από τους καλύτερους»…
Τώρα λένε ότι αγάπησαν την Ικαρία και ότι θα ήθελαν να επιστρέψουν στο νησί. Ισως -γιατί όχι;- μαζί και με τον γιο του πιλότου, Sir Christopher Meyer.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ
