4

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ AegeanDocs ανοίγει τις 20 αίθουσες του σε 11 νησιά του Αιγαίου στις 24 Σεπτεμβρίου. Για 5 ημέρες σκηνοθέτες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα Βαλκάνια την Τουρκία, τη Μέση Ανατολή, την Λατινική Αμερική, την Τουρκία και την Κίνα θα παρουσιάσουν τις ταινίες τους στο ελληνικό κοινό και θα συζητήσουν με τους θεατές τα προβλήματα της εποχής, που αναδεικνύουν τα ντοκιμαντέρ του Φεστιβάλ.

Στην 4η διοργάνωσή του το AegeanDocs είναι υπερήφανο για τις 470 προτάσεις, που δέχθηκε από το εξωτερικό και τις 38 από την Ελλάδα. Αυτό το αριθμητικό στοιχείο είναι, ασφαλώς, ένας δείκτης καθιέρωσης του Φεστιβάλ στη διεθνή κοινότητα παραγωγής ντοκιμαντέρ. Ένας δεύτερος δείκτης είναι το γεγονός ότι Κέντρα Κινηματογράφου, Μορφωτικά και Πολιτιστικά Ιδρύματα, εταιρείες διανομής, αλλά και NGO από το εξωτερικό αναγνωρίζουν την αξία του AegeanDocs χρηματοδοτώντας την έλευση σκηνοθετών από τις χώρες τους στη Μυτιλήνη, την καρδιά του Φεστιβάλ.

Καλές προβολές , Καλή διασκέδαση!

Κώστας Σπυρόπουλος

Καλλιτεχνικός Διευθυντής

Στην Ικαρία  το Φεστιβάλ διοργανώνει προβολές ντοκιμαντέρ                    

(με ελεύθερη είσοδο για το κοινό)                                                                     

στον Δημοτικό κινηματογράφο στον  Άγιο Κήρυκο,                                  

με την υποστήριξη του Δήμου Ικαρίας.

Πρόγραμμα  προβολών  (καθημερινά 20:30-23:00)

Σάββατο   24/9 /2016

• Burning from the inside (64′), Μαρσια Τζιβαρα , Ελλάδα – Γερμάνια
• CHRIST/EL (8 min),D & P: Andreas Grützner, Germany

Κυριακή  25/9 /2016

• memORIA (70 min) Γιώργος  Ιατρού,  Ελλάδα
• Touch of an Angel (60 min), Marek T. Pawlowski,  Malgorzata Walczak, Poland

Δευτέρα  26/9 /2016

• aPolis (59 min), Κατερίνα Τζορβα, Ελλάδα – Τουρκία
• Η Σιωπή της Μικράς Ασίας (53 min),Ελένη Κωνσταντινίδου, Ελλάδα – Τουρκία  

Τρίτη 27/9 /2016

• This was Hasankeyf (91 min), Tommaso Vitali, LEAV Milano, UK-Italy-Turkey
• The Visit “AZIARA” (43 min), Marouan O’ Mara & Nadia Mounier, Egypt – Germany

Τετάρτη 28/9/2016

• People’s Train of Culture (60min), Carolina Espinoza, Miguel González  Chile – Spain
• Working Dancers (76 min), Κ.Βουυσπουρα & Julia M. Heimann, Argentine, Greece

Πέμπτη 29/9/2016

• TO ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ (60 min), Ιάσων Πιπίνης , Ελλάδα
• Ως Εδώ (22 min),Νίκος Μαργελης , Ελλάδα

 

 

Περισσότερες πληροφορίες, περιλήψεις/ trailer ταινιών και προγράμματα προβολών μπορείτε να τις δείτε στο site : www.aegeandocs.gr

 

 

1^η Ημέρα προβολών: 

Burning from the inside (64′),

Μαρσια Τζιβαρα , Ελλάδα – Γερμάνια

 

Το “Burning from the inside” είναι ένα κοινωνικό-πολιτικό ντοκιμαντέρ, απευθείας από τους δρόμους της Αθήνας και του Βερολίνου. Χρησιμοποιώντας ως  κύριο θεματικό  άξονα  την άνοδο του νεο-Ναζιστικού  κόμματος “Χρυσή Αυγή”, παρουσιάζει  τις φασιστικές δομές και τον κοινωνικό κατακερματισμό που εισέβαλαν στην Ελλάδα, από την σκοπιά των Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία. Οι Έλληνες δίνοντας τη δική τους μάχη ενάντια στο νεο-Ναζιστική έκρηξη, συνεργάζονται με τους Γερμανούς, και προσπαθούν να αρθρώσουν ένα λόγο  για τις διαρκείς παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Ελλάδα καθώς και το ρόλο της Γερμανίας ως η ‘Βασίλισσα της Ευρώπης’. Η ταινία αναφέρεται στις αναπτυσσόμενες σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών νεο-Ναζί, καθώς και στο προσφυγικό, το οποίο τελευταία γίνεται μεγάλο θέμα στην Ευρώπη, και τελικά στην  ενδυνάμωση  του αντιφασιστικού κινήματος. Αντιπαραβάλλοντας τα γεγονότα στις δυο χώρες, η ταινία θέτει ερωτήματα για τη λειτουργία τη δημοκρατίας στην ίδια χώρα που τη γέννησε, και ‘οικουμενοποιεί’ το πρόβλημα των Ναζί. Τελικά, εστιάζει στην αξιοθαύμαστη δύναμη, που οι άνθρωποι αποκτούν όταν είναι ενωμένοι, και ‘ξεδιπλώνει’ τους λόγους που έκαναν την Ελλάδα μια χώρα που καίγεται από μέσα.

CHRIST/EL (8 min),

D & P: Andreas Grützner, Germany

   Ένα οικογενειακό πορτραίτο ειπωμένο μέσα από φιλμάκια  Super8 και παλιές κασέτες του  1975-77. Στην ουσία είναι ένα ερώτημα σχετικά με την πίστη. Είναι η βασανιστική ταλάντευση ενός  αγοριού ανάμεσα στην επιθυμία  για ελευθερία και τις; δυσκολίες της εφηβείας από τη μια και την έντονη υποβολή Χριστιανικής κατήχησης από το οικογενειακό του περιβάλλον. Ταυτόχρονα η περίσκεψη για των θάνατο των γονέων του,  εγείρει ερωτήματα.

 

2^η Ημέρα προβολών: 

memORIA (70 min),

Γιώργος  Ιατρού,  Ελλάδα

  “memORIA” στα Ιταλικά σημαίνει μνήμη, “ORIA” ήταν το ατμόπλοιο που βυθίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1944, με θύματα περισσότερους  από 4,000 Ιταλούς αιχμαλώτους των  Γερμανών. Αυτό το ντοκιμαντέρ σχετίζεται με την ιστορία και τη μνήμη του μεγαλύτερου ναυαγίου της Μεσογείου .70 χρόνια αργότερα. Παλιοί κάτοικοι της περιοχής αφηγούνται  τα γεγονότα εκείνων των ημερών ενώ Ιταλοί απόγονοι των θυμάτων  εις μνήμην του ναυαγίου. Έρχονται για να αποτίσουν φόρο τιμής. Ένα μνημείο χτίστηκε στην παραλία Χάρακας, απέναντι από το νησί Πάτροκλος, από Έλληνες και Ιταλούς, για να μας θυμίζει το ξεχασμένο ναυάγιο, τις πράξεις και βεβαίως την αναγκαιότητα της συμφιλίωσης.

 

Touch of an Angel (60 min),

 Marek Tomasz Pawlowski,  Malgorzata Walczak, Poland

 

   H ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Έψαξα σε όλο τον κόσμο να βρω ντοκουμέντα , τα οποία να τεκμηριώνουν την αλήθεια της ιστορίας. Είναι μια πολύ προσωπική, ποιητική ιστορία ενός κωφού άνδρα με μια εκπληκτική μνήμη, του Schönker , ο οποίος αποφασίζει να κάνει  το πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής του, προκειμένου να λυτρωθεί από τις αγωνίες  της εμπειρίας του στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Δεν είναι απλά μια ιστορία εν καιρώ πολέμου, αλλά ένας απολογισμός για το πώς ακόμη και η παραμικρή χειρονομία μπορεί να σώσει μια ζωή. Η ταινία παρουσιάζει εντελώς άγνωστα γεγονότα σχετικά με την ύπαρξη ενός αποτυχημένου Γραφείου Μετανάστευσης των Εβραίων στην Παλαιστίνη, το οποίο λειτουργούσε στην πόλη Άουσβιτς  και διευθυνόταν  από τον πατέρα του Schönker .

Έχω πλήρη  επίγνωση των προβλημάτων που τίθενται  στον σύγχρονο κόσμο σχετικά με τη χρήση της Ιστορίας. Χρησιμοποιώ την Ιστορία ως ένα σημείο αναφοράς για να στείλω ένα μήνυμα της καθολικής σημασίας. Η γλώσσα της ταινίας μου είναι σκόπιμα διαφορετική. O  Schönker είναι ζωγράφος. Γι’ αυτό αποφάσισα να χρησιμοποιήσω μια  καινοτόμο γλώσσα που ονόμασα κολάζ από αρχεία- archicollage.

 

Ode to Lesvos (12 min),

Talal Derki, Germany- Greece

   Αυτή είναι η ιστορία ενός  χωριού στη βόρεια ακτή της Λέσβου, μόλις λίγα χιλιόμετρα από την ακτή της Τουρκίας . Η ιστορία λίγων, εξαιρετικών ανθρώπων που δε μπόρεσαν να αγνοήσουν τους χιλιάδες ανθρώπους που τράπηκαν σε φυγή εξαιτίας ενός εμφυλίου πολέμου και βρέθηκαν στις ακτές τους. Άνθρωποι γεμάτοι κουράγιο και ελπίδα, που σε μια στιγμή ανάγκης άνοιξαν τις πόρτες τους και τις καρδιές τους. Η Σκάλα είναι μια πόλη 150 κατοίκων. Φανταστείτε αυτούς ενώπιον 150.000 προσφύγων. Η Ελλάδα μπορεί να μην έχει τους ήρωες των παλαιών χρόνων – Αίας, Αχιλλέας, Έκτωρας- αλλά όταν εκείνη η μέρα έφτασε, αυτοί οι λίγοι άνθρωποι ξεσηκώθηκαν και αντιμετώπισαν την πρόκληση. Και ποιοι ήταν; Λίγες ηλικιωμένες γυναίκες. Ένας ψαράς. Ένας φούρναρης και ένας περιπτεράς. Ένας ντόπιος ιερέας και ένας ιδιοκτήτης ξενοδοχείου. Αυτή είναι μια ποιητική ιστορία γεμάτη ελπίδα και  έμπνευση.

 

 

3^η  Ημέρα προβολών:

 

aPolis (59 min),

Κατερίνα Τζόρβα,  Ελλάδα – Τουρκία  

  Άλλη μια ταινία για τις χαμένες πατρίδες; Μάλλον, ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ γι’ αυτούς που έφεραν στην Ελλάδα κάτι παραπάνω απ’ όσα ονομάστηκαν, αργότερα, «πολίτικη κουζίνα». Για τους πλακόστρωτους δρόμους της Πόλης, τις μετακινήσεις, για τη μνήμη που ταξιδεύει μέσα στις λιγοστές αποσκευές. Για τα χρώματα, τους ήχους, τα βλέμματα για τα ορατά κι αόρατα υλικά μιας καθημερινής ζωής, πίσω από μισόκλειστα παράθυρα και πόρτες. Για τους ανθρώπους που κρατούν την πόλη τους σφιχτά και για έναν ολόκληρο κόσμο που «επιστρέφει» διαρκώς, χάρη στις διηγήσεις μιας Πολίτισσας, παρακολουθώντας 41 ηθοποιούς και χορευτές να διαβαίνουν την Ιστορία, σαν περίπατο στο άλλοτε κατάφυτο Taksim Park. Μια φέτα σινεμά, ανάμεσα στο προσωπικό ημερολόγιο και στο κινηματογραφικό χρονικό, γεμάτο συνδυασμούς σκέψεων, εικόνων, αισθημάτων και ερεθισμάτων.

 

Η Σιωπή της Μικράς Ασίας (53 min),

Ελένη Κωνσταντινίδου,   Ελλάδα – Τουρκία  

   Ίσως καμία άλλη περιοχή στον πλανήτη δεν έχει δει τόσες πολλές εναλλαγές σε πολιτισμικό, θρησκευτικό και κυβερνητικό επίπεδο όσο η χερσόνησος της Μικράς Ασίας, γνωστής και ως Ανατολία στους Έλληνες και ως Asia Minor στους Ρωμαίους (τώρα αποκαλούμενη ‘Τουρκία’- αυτή είναι πολύ πρόσφατη ονομασία). Με τον τρόπο αυτό, η Ελένη Κωνσταντινίδου ξεκινά το ταξίδι της στην ιστορία η οποία παρουσιάζεται σε αυτό το ντοκιμαντέρ με τίτλο “Η Σιωπή της Μικράς Ασίας”.

Είναι ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ με σημείο εκκίνησης την περίοδο η οποία αναφέρεται στην εκστρατεία των Αργοναυτών  στη  Μαύρη Θάλασσα και στον πρώτο οικισμό ελληνικών φυλών στη Μ. Ασία (Αιολείς, ‘Ιωνες , Δωριείς), που φτάνει ως το παρόν. Σύμφωνα με την ιστορία, αυτή η περιοχή ήταν το λίκνο της επιστήμης και έθεσε τα θεμέλια για τη γέννηση της δημοκρατία στην Αθήνα, την ανάδειξη του Δυτικού Πολιτισμού, όπως και την εξάπλωση του Χριστιανισμού υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Παύλου. Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί και καταγράφει τις εθνολογικές, πολιτισμικές και κοινωνιολογικές αλλαγές στην περιοχή με την πάροδο του χρόνου. Διασχίζοντας την κλασική εποχή και ταξιδεύοντας στην ανατολική πλευρά του Αιγαίου, περνά μέσα από την ελληνιστική εποχή και εστιάζει στα γραπτά του Γάλλου ιστορικού Paul Vein, ο οποίος εξετάζει με σαφήνεια τη δυναμική παρουσία και συνέχεια του Ελληνισμού στα Ρωμαϊκά δρώμενα. Το ντοκιμαντέρ δίνει έμφαση στην άνοδο και την πτώση μια από τις πιο ένδοξες αυτοκρατορίες στον κόσμο, του Βυζαντίου, και ερμηνεύει  την εξάπλωση των Οθωμανών Τούρκων προς τη Δύση. Εξετάζει τέσσερις αιώνες υποδούλωσης και Ισλαμοποίησης της αυτοκρατορικών εθνών πριν συμμετέχουν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σε μια περίοδο έξαρσης των ανθρώπων για αυτονομία. Τελικά, μετά την παρουσίαση των συνεπειών του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποκτά ένα βλέμμα σε βάθος στην ίδρυση και την πορεία του πρόσφατα ιδρυμένου κράτους στην περιοχή της Μικράς Ασίας, της σημερινής Τουρκίας,  φτάνοντας ως τα  πρόσφατα γεγονότα του πάρκου Taksim Gezi.

 

4^η Ημέρα προβολών: 

 

This was Hasankeyf (91 min),

 Tommaso Vitali, LEAV Milano, UK-Italy-Turkey

   Στην καρδιά του τουρκικού Κουρδιστάν, στο χείλος ενός εμφυλίου πολέμου, υπάρχει ένας κρυμμένος θησαυρός που αντέχει στο χρόνο και στην πολιτική βία. Η ζωή στο χωριό Hasankeyf, που ξεκίνησε πάνω από 10000 χρόνια πριν, είναι σήμερα καταδικασμένη να τελειώσει για πάντα μετά την κατασκευή ενός αμφιλεγόμενου φράγματος στον ποταμό Τίγρη.

Παρά την εκπλήρωση 9 από τα 10 κριτήρια της UNESCO ώστε να περιληφθεί η περιοχή  στην Europa Nostra στα “7  πλέον απειλούμενα πολιτιστικά  μνημεία στην Ευρώπη” το φράγμα, σαν μια άλλη πλημμύρα θα κατακλύσει  για πάντα τους ανθρώπους, την υλική υπόσταση  της κοινότητας τους, ένα μοναδικό οικοσύστημα του ποταμού που περικλείει αρχαιολογικά μνημεία, αλλά και τα απομεινάρια ενός αγροτικού  τρόπου ζωής, που ρέει στις φλέβες της οικουμενικής ανθρωπότητας. Ένα χτύπημα της νεωτερικότητας θα εκτοπίσει τους πρεσβυτέρους και θα στραπατσάρει βίαια τα όνειρα μιας νεότερης γενιάς. Μερικές αραβικές και κουρδικές οικογένειες και τα παιδιά τους μοιράζονται αυτές τις πατροπαράδοτες αξίες σε αυτή την κοιλάδα και το μυθικό ποτάμι της. Αντιστέκονται στη βίαιη μεταβολή της ζωής τους με την καθημερινή τους πρακτική, αλλά και τις αναμνήσεις και τις ιστορίες τους. Αυτή η ταινία είναι η μόνη και τελευταία δυνατότητα να ζήσει, έστω για μια πανέμορφη μέρα, ανάμεσα σε μια χούφτα των

 

The Visit “AZIARA” (43 min),

 Marouan O’ Mara & Nadia Mounier, Egypt – Germany

  Μια ομάδα επιθεωρητών της Παγκόσμιας Τράπεζας καταφθάνει σε ένα Αιγυπτιακό χωριό λίγα χρόνια μετά την εξέγερση της Αραβικής ‘Άνοιξης με σκοπό να διαπιστώσει την πορεία των μεταρρυθμίσεων στη γεωργία και πόσο έχει αλλάξει η διαχείριση στην αγροτική παραγωγή μετά την πολιτική αλλαγή.. Όλες οι δραστηριότητες τους βιντεοσκοπούνται, όπως έχουν οι ίδιοι συμφωνήσει από ένα τηλεοπτικό συνεργείο.

Στην ταινία παρακολουθούμε την κατασκευή ενός αρδευτικού καναλιού και την επίσκεψη σε ένα τοπικό μουσείο. Όλα δείχνουν ότι είναι όπως θα έπρεπε.. Ωστόσο όταν οι υπεύθυνοι του ντοκιμαντέρ αφήνουν τις κάμερες ανοιχτές ακόμα και όταν η βιντεοσκόπηση των επίσημων δραστηριοτήτων έχει ολοκληρωθεί , τότε γινόμαστε μάρτυρες, κυριολεκτικά, ανατροπών με τα μέλη του τηλεοπτικού συνεργείου να προστίθενται στους πρωταγωνιστές της ταινίας. Το αποτέλεσμα είναι μια μεταμόρφωση της επίσημης κινηματογράφησης σε μια μη καθοδηγούμενη  δυναμική εικόνα.

 

5^η Ημέρα προβολών: 

 

 

People’s Train of Culture (60min),

 Carolina Espinoza,  Miguel Ángel González  Chile – Spain

  To “People’s Train of Culture” αφηγείται την ιστορία μιας πρωτοβουλίας από την κυβέρνηση του Σαλβαδόρ Αλιέντε, Προέδρου της Χιλής από το 1970 έως το 1973, η οποία είχε ως απώτερο σκοπό να φέρει τον πολιτισμό πιο κοντά σε εκείνους που δεν είχαν πρόσβαση σε αυτόν.

Το “People’s Train of Culture” ήταν μέρος  του κυβερνητικού προγράμματος του Αλιέντε-το 40ό μέτρο.  το οποίο στόχευε στο να δημιουργήσει ένα Εθνικό Ινστιτούτο των Τεχνών και του Πολιτισμού και ανώτερες σχολές τέχνης σε όλες τις περιφέρειες της χώρας.

Η ιστορία του τρένου σκοπεύει να εγκαθιδρύσει συνδέσεις με κάποιες μορφές των εκπαιδευτικών και πολιτισμικών πρωτοβουλιών της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας, όπως οι Παιδαγωγικές Αποστολές, το Λαϊκό Θέατρο και το Θέατρο La Barraca. Στη Χιλή, το Φεβρουάριο του 1971, εξήντα καλλιτέχνες ταξίδεψαν με τρένο περισσότερα από 1,000χλμ. νότια της πρωτεύουσας, φέρνοντας διαφορετικούς καλλιτέχνες σε  ανθρώπους που δεν είχαν πρόσβαση σε μορφές πολιτισμικής εκπροσώπησης. Σχηματίζοντας ένα “καραβάνι” από ποιητές, λαογράφους, τραγουδιστές, κωμικούς, ηθοποιούς και μίμους, έδιναν παράσταση κάθε μέρα μπροστά στα ανυπόμονα και έκπληκτα  μάτια των χωρικών στο Λινάρες ή το Τσίλαν, στους ανθρακωρύχους της Λότα, ή ιθαγενείς εργάτες στα νότια του Puerto Montt.

 

Working Dancers (76 min),

 Κωνσταντίνα Βουσπουρα  & Julia M. Heimann, Argentine, Greece

  Στο Μπουένος Άιρες, µια οµάδα διακεκριμένων χορευτών, διεκδικούν τα εργατικά τους δικαιώµατα και δημιουργούν συλλογικά την πρώτη κρατική οµάδα σύγχρονου χορού. Είναι η ιστορία τεσσάρων ταλαντούχων χορευτών, του Ερνέστο, της Μπετίνα, της Βικτώρια και του Πάµπλο, σε µια έρευνα διάρκειας έξι ετών.

Ακολουθούµε τις ζωές τους και παρακολουθούµε τις πρόβες και τις παραστάσεις τους στο εµβληµατικό κτίριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης και το ιστορικό Εθνικό Θέατρο Θερβάντες. Εκθέτουν τα όνειρά τους. αλλά και τις αντιπαραθέσεις τους ως χορευτές και, εργαζόμενοι, ως  µέλη µιας κολεκτίβας που λειτουργεί με συλλογική λήψη αποφάσεων. Παρακολουθούµε την εκπλήρωση του µμεγαλύτερου ονείρου τους για όλους τους εργαζόμενους στο χώρο του χορού, τη δημιουργία ενός εθνικού νόµου για τον χορό. Πρωτότυπα τραγούδια και σύγχρονη μουσική της Λατινικής Αµερικής πλαισιώνουν τις χορογραφίες και την αφήγηση αποκαλύπτοντας την ομορφιά και την δύναμη του χορού μέσα από τη ζωή και τον αγώνα μιας οµάδας χορευτών.

 

6^η Ημέρα προβολών:

 

 

TO ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ (60 min),

 Ιάσων Πιπίνης , Ελλάδα

 

   Το πολιτικό πείραμα που ξεκίνησε το 1998 με την εκλογική νίκη του Ούγο Τσάβες στη Βενεζουέλα σηματοδότησε μια αριστερή στροφή σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική. Στο βιβλίο ξεδιπλώνεται η πολιτική διαδρομή του αμφιλεγόμενου ηγέτη της μπολιβαριανής επανάστασης, Ούγο Τσάβες, ο θάνατος του οποίου το 2013 άφησε “ορφανή” τη λεγόμενη επαναστατική αριστερά στη Λατινική Αμερική.

   Περιλαμβάνεται επίσης η συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο Ιάσονα Πιπίνη στο Καράκας το 2010, στην οποία αναφέρεται στην οικονομική κρίση στην Ελλάδα και στην επιθυμία του να επισκεφθεί τη χώρα μας. Η δράση των ένοπλων κινημάτων, η θεολογία της Απελευθέρωσης, οι πτήσεις του θανάτου που χρησιμοποίησαν οι δικτάτορες για την εξόντωση των αντιφρονούντων, το ξεχωριστό πολιτικό μοντέλο διακυβέρνησης, γνωστό ως ποπουλισμός, η περουβιανή επανάσταση του Χουάν Βελάσκο Αλβαράδο και οι συνεχιστές της πολιτικής του Ούγο Τσάβες στην ήπειρο αποτυπώνουν τον μαγικό ρεαλισμό της πρόσφατης πολιτικής ιστορίας της Λατινικής Αμερικής. 

 

 

Ως Εδώ (22 min),

Νίκος Μαργελης ,  Greece

 

Το «Ως εδώ» παρακολουθεί την ασφυξία που νιώθει ένας αυτοαπασχολούμενος επιχειρηματίας και μας αποκαλύπτει τι κρύβεται πίσω από τους αριθμούς της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Μέσα από τις ιστορίες απλών μικρομεσαίων επιχειρηματιών καταλαβαίνουμε ότι αυτή η πολιτική που ακολουθείται από το 2010 και μετά, χωρίς πρόγραμμα και χωρίς σχέδιο ανάπτυξης οδηγεί τη χώρα στην εξαθλίωση, τους ανθρώπους στην ανεργία και στην απελπισία και τους νέους στο εξωτερικό.