Το μεν πνεύμα πρόθυμον (των Χριστουγέννων), η δε σαρξ ασθενής. Όχι, όχι δεν αναφέρομαι στην ίωση που κυκλοφορεί τελευταία και έχει κρεβατώσει τόσο κόσμο αλλά για την απροθυμία να το πω; Αδιαφορία; Αχ, αχ πως να το πω; Μαλακία; Ναι, ναι μαλακία! Όχι! Όχι, ντροπή, διαβάζουν και μικρά παιδιά! Αναισθησία θα το πω και καταλήγω.
Αναισθησία κυρία μου! (Όχι, δεν μιμούμαι τον Λαζόπουλο). Που τρέχεις σαν τρελή κυριακάτικα, προπαραμονή Χριστουγέννων, να ψωνίσεις και να γεμίσεις ασφυκτικά εσύ και οι όμοιες σου, μερικές σέρνετε και τους άντρες σας μαζί, τα πολυκαταστήματα που ξεφύτρωσαν σαν τα μανιτάρια τα τελευταία χρόνια; Αχ, κάτσε να πάρω μια ανάσα. Πάμε. Κυρά μου δεν άκουσες πόσος ντόρος έγινε για να μην ανοίγουν όλες τις Κυριακές τα μαγαζιά; Δεν άκουσες για τον νέο αγορανομικό κώδικα που είναι σε διαβούλευση και τις αντιδράσεις που υπάρχουν; Όχι; Μμμ θα έβλεπες κανένα τούρκικο σήριαλ. Πας και ψωνίζεις πάλι με πιστωτική κάρτα και δεν έχεις ξεπληρώσει τους προηγούμενους μήνες. Δεν έχεις ακούσει για κρίση και χρέη που πνίγουνε τον κόσμο; Ε, μη μου πεις πως μόνο σήριαλ βλέπεις και δεν έχεις δει τι γίνεται έξω και πως βγαίνεις μόνο για ψώνια. Φτάνει πια με τις φτηνές δικαιολογίες τις σχεδόν τσάμπα. Φτάνει.
Πες πως αυτά δεν σε πειράζουν. Δηλαδή πες, ότι δε σε πειράζει ότι χρεώνεσαι κι άλλο, δεν σε πειράζει που δίνεις το βήμα στην “κυβέρνηση” να εφαρμόσει τα σχέδια της για δουλειά και την Κυριακή, αλλά πες μου σε παρακαλώ δεν σε πειράζει να βλέπεις τόσους ανθρώπους να εξαθλιώνονται δίπλα σου; Δεν σε πειράζει που τόσοι άνθρωποι μένουν χωρίς στέγη, χωρίς φαγητό, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Νιώθεις καλύτερα να ψωνίζεις εσύ τσαντούλες και στριγκάκια και να είναι τόσοι άνθρωποι στους δρόμους; Ξέρεις πως αυτοί οι άνθρωποι δεν πίστευαν ποτέ ότι θα φτάσουν σε αυτή την κατάσταση; Λέει ο σοφός λαός μας ότι αν δεις του γείτονα το σπίτι να καίγεται άρχισε να καταβρέχεις την αυλή σου. Δηλαδή (γιατί βλέπω δεν πολυστροφάρεις) δεν είναι απίθανο να φτάσεις και εσύ σε αυτή την κατάσταση.
Τι να κάνεις λοιπόν, κυρά μου; Δεν θέλω να σε συμβουλεύσω γιατί έλεγε ο Θαλής ο Μιλήσιος: Δύσκολον τον εαυτόν γνώναι, εύκολον τω άλλω υποτίθεσθαι. (το να γνωρίζεις τον εαυτό σου είναι δύσκολο, αλλά εύκολο να συμβουλεύεις τους άλλους). Μπορώ όμως να σε ενημερώσω ότι υπάρχουν σύλλογοι, κινήσεις και οργανώσεις που βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη, όλων των κατηγοριών και όλων των κοινωνικών ομάδων. Υπάρχει η δυνατότητα να στηρίξεις αυτούς τους συλλόγους είτε με εθελοντική εργασία είτε με προσφορά αγαθών πρώτης ανάγκης, δεν είναι πάντα απαραίτητη η οικονομική προσφορά (θα σου μείνουν και τα λεφτά για τα στριγκάκια). Αν πάλι δε θες να βοηθήσεις κάποια οργάνωση, μήπως μπορείς να βοηθήσεις κάποιον γνωστό σου, γείτονα, φίλο, συγγενή που έχει ανάγκη; Αλλά θα μου πεις πως ο καθένας αποφεύγει ένα φτωχό φίλο και θα σου πω ότι την ατάκα την έκλεψες από τον Ευριπίδη (Πένητα φεύγει πας τις εκποδών φίλος.). Τέλος πάντων είσαι ενήμερη τώρα και δεν έχεις καμία δικαιολογία. Μήπως να ξεκινήσεις τη δράση; Α και αν είναι, μην το κάνεις αυτό μόνο αυτές τις μέρες τις γιορτινές, όλο το χρόνο έχει ανάγκες ο συνάνθρωπος μας.
Υ.Γ. Καλές γιορτές και καλά Χριστούγεννα. Εύχομαι κάποια στιγμή να βρούμε το πραγματικό νόημα αυτών των εορτών και να βγούμε από την πλάνη του καταναλωτισμού που μας βύθιζε το σύστημα δεκαετίες τώρα.
Σταύρος Τσιμπίδης 23/12/2012
