Ο λαός δεν διαλέγει δυνάστες
Δεν αναθέτει σε κανέναν τα δίκια του
Για να ζήσουμε πρέπει να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε!
Λευκό/ακυρο στις κάλπες της 15ης ΟΚΤΩΒΡΗ
Στα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών καταγράφηκε ξανά, τρείς μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές, ο δυσμενής πολιτικός συσχετισμός που έχει διαμορφωθεί σε βάρος του λαού. Μέσα στην προεκλογική περίοδο και στα αποτελέσματα της 8/10 ήταν εμφανής η κυριαρχία των κομμάτων και των παραγόντων του συστήματος, η κυριαρχία της γραμμής της αντιδραστικής αντιλαϊκής πολιτικής και όπως αυτή εκφράζεται και προωθείται από Δήμους και Περιφέρειες. Όπως ήταν επίσης εμφανής η παρουσία φασιστικών και φασιζόντων δυνάμεων – είτε αυτοτελώς είτε υπό τη σκέπη των συνδυασμών των κομμάτων του «δημοκρατικού τόξου».
Ωστόσο, και μέσα σε αυτόν το δυσμενή συσχετισμό, και εν μέσω της πλατιάς αποκάλυψης της χρεοκοπίας και της βαρβαρότητας του συστήματος. και στις 8/10 εκφράστηκε ένα μέρος της λαϊκής αποστροφής και οργής προς τους κυρίαρχους. Κυρίως μέσω της αυξημένης αποχής αλλά και με το άκυρο/λευκό που επέλεξαν σημαντικά τμήματα του λαού και της νεολαίας. Οι κριτικές των κομμάτων του συστήματος ενάντια στην αποχή και το άκυρο/λευκό, είναι το λιγότερο προκλητικές. Καταγγέλλουν το λαό και τη νεολαία για «απάθεια» και «αδιαφορία» αυτοί που με κάθε τρόπο επιδιώκουν την περιθωριοποίηση των μαζών, αυτοί που ακόμα και με τους νόμους που ορίζουν τις εκλογικές προδιαγραφές θέλουν το λαό ως υποταγμένο κομπάρσο στις δικές τους αντιλαϊκές πολιτικές. Αλλά και η κριτική στην εκλογική στάση του λαού, που προέρχεται –υποτίθεται– «από αριστερά» είναι επίσης εξοργιστική. Γιατί επιχειρεί να χρεώσει στο λαό και τη νεολαία τις συνέπειες της πολιτικής του συμβιβασμού και της υποταγής που ασκούν οι δυνάμεις εκείνες που «δεν είναι ικανοποιημένες» από τα εκλογικά αποτελέσματα.
Στο πεδίο των πολιτικών συσχετισμών, τα αποτελέσματα της 8/10 αναδείχνουν ζητήματα που καταγράφηκαν και στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και τα οποία οξύνθηκαν στο μικρό, αλλά πυκνό, διάστημα που μεσολάβησε. Η ΝΔ παραμένει κυρίαρχη, αλλά κάθε άλλο παρά «παντοδύναμη» και οπωσδήποτε όχι «αρκετή» για να διαχειριστεί από μόνη της τα αδιέξοδα του συστήματος και την οξυνόμενη αντίθεση του λαού στην πολιτική της, που διατηρεί σταθερό τον «κίνδυνο» μαζικών ξεσπασμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ γνώρισε μια ακόμα βαριά ήττα, επιβεβαιώνοντας πως η έξωθεν και άνωθεν επιβολή Κασσελάκη «καταργεί» τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν συγκροτεί ταυτόχρονα μια εναλλακτική λύση ικανή να εγκλωβίζει μεγάλα λαϊκά τμήματα. Το ΠΑΣΟΚ –και παρά την κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ– κατέγραψε μια ασθενική άνοδο, πολύ μακριά από μια δυναμική ανάδειξής του σε αξιόμαχη για το σύστημα πολιτική δύναμη.
Συνολικά τα αποτελέσματα αυτά, στις δοσμένες συνθήκες των μεγάλων γεωπολιτικών αναταραχών (στις οποίες παραδέρνει η χώρα ως φυλάκιο των ΗΠΑ και παράρτημα της ΕΕ) και της άγριας κοινωνικής κατάστασης, αναδείχνουν στοιχεία μιας υποβόσκουσας πολιτικής αστάθειας και κρίσης. Η ανοιχτά πλέον διατυπωμένη αναζήτηση μιας κάποιας «ενότητας» των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ είναι μια βασική έκφραση των ανησυχιών των κέντρων του συστήματος ενόψει αυτής της αστάθειας. Αλλά σε κάθε περίπτωση, οι επιχειρήσεις αναμόρφωσης-αναδιάταξης του πολιτικού συστήματος έχουν και θα έχουν ως βάση τους την ακόμα πιο αντιδραστική μετατόπισή του. Η μετατόπιση αυτή ήδη εκδηλώνεται με τη στάση και των τριών κομμάτων (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) απέναντι και ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό που μακελεύεται και υπέρ του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ και των ιμπεριαλιστών πατρώνων τους σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Τα ακροδεξιά και φασιστικά δεκανίκια τους είναι οπωσδήποτε χρήσιμα και αναγκαία, αλλά είναι τα βασικά κόμματα του συστήματος που στις δοσμένες συνθήκες καλούνται –πριν από όλα– να αναλάβουν και να προωθήσουν το αιματηρό και βάρβαρο έργο που απαιτούν ο ιμπεριαλισμός και το κεφάλαιο.
Η ενίσχυση των ψηφοδελτίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» (ΚΚΕ) εκφράζει την αναζήτηση ενός κόσμου να απορρίψει τα κόμματα του συστήματος και να βρει μια άλλη διέξοδο. Ωστόσο, η ενίσχυση αυτή κάθε άλλο παρά ελπίδα αποτελεί για την υπόθεση του κινήματος και της μαζικής πάλης. Γιατί η πολιτική της ηγεσίας του ΚΚΕ επιδιώκει να καλύψει την απογοήτευση από τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ και τη δυσφορία από την άγρια επίθεση, με όρους κοινοβουλευτικούς. Με όρους άρνησης και υπονόμευσης του μαζικού αγώνα σύγκρουσης με την πολιτική αυτή, με όρους υπονόμευσης των σωματείων, των συλλόγων, της οργάνωσης και της πάλης των μαζών.
Παρομοίως, οι ετερόκλητες εκλογικές συμπράξεις τμημάτων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς που κατάφεραν να αποσπάσουν ένα κομμάτι της λαϊκής δυσαρέσκειας, θα δοκιμαστούν, πέρα από τους εκβιασμούς του Γεωργιάδη για αποκλεισμό από χρηματοδότηση και από το γεγονός ότι ο εκλογοκτόνος νόμος Βορίδη τους βγάζει έξω από καρέκλες στα δημοτικά και περιφερειακά όργανα, κάτι για το οποίο άλλωστε επιδιώχτηκαν αυτές οι συμπράξεις. Αλλά, κυρίως, αυτές οι συμπράξεις κατάφεραν κιόλας και σε χρόνο ρεκόρ πριν καν πραγματοποιηθεί ο δεύτερος γύρος να αποδείξουν πόσο ευκαιριακές και εκλογικίστικες είναι! Στον Δήμο της Αθήνας η «μισή» περιβόητη «αντικαπιταλιστική ενότητα» ανακοίνωσε τη στήριξή της στον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ για το δεύτερο γύρο, την ίδια στιγμή που το κόμμα αυτό κραυγάζει υπέρ του κράτους-φονιά, το Ισραήλ, και ενάντια στον «τρομοκράτη» Παλαιστινιακό λαό!
Μπροστά στο δεύτερο γύρο των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών, λαός και νεολαία δεν έχουν κανένα λόγο να συμμεριστούν και να υποκύψουν στην ένταση των κάθε λογής εκλογικών και αντιδραστικών εκβιασμών. Η λογική της επιλογής του «μικρότερου κακού» έχει αποδειχτεί εδώ και χρόνια επώδυνη, αφού κάθε φορά οδηγεί στο να «μεγαλώνει το κακό». Η λογική της ανάθεσης, με όσες αριστερές και ταξικές κορώνες και αν ντυθεί, είναι ο δρόμος του παραπέρα ιδεολογικού, πολιτικού, οργανωτικού αφοπλισμού του λαού, ο δρόμος της περιθωριοποίησης του.
Είναι επιτακτική και επείγουσα αναγκαιότητα ο αντίστροφος δρόμος. Ο δρόμος της οργάνωσης, της μαζικής αντίστασης και διεκδίκησης.
Δεν διαλέγουμε δυνάστες. Ο λαός δεν είναι εργαλείο για τις αντιδραστικές πολιτικές μανούβρες. Ο λαός δεν «αναθέτει» σε κανέναν την οργή του και τα δίκια του. Ο λαός αντιστέκεται και διεκδικεί τη ζωή του!
Για να ζήσουμε πρέπει να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε!
Λευκό/Άκυρο στις κάλπες του δεύτερου γύρου της 15/10
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ(μ-λ)
Αθήνα 11-10-2023
