Η Ελληνική Εθνική ομάδα στο Μουντιάλ της Βραζιλίας 2014
Ξεκίνησε η κορυφαία διοργάνωση του πλανήτη στο πλέον δημοφιλές άθλημα, εκείνο του ποδοσφαίρου, είδαμε πριν από αρκετούς μήνες την προσπάθεια μιας χώρας από την άλλη μεριά του Ατλαντικού να προσπαθεί να ενσωματώσει στις πόλεις της, μια διοργάνωση που προσελκύει τα βλέμματα ολόκληρου του κόσμου. Αυτή η ενσωμάτωση έγινε με τον πιο βίαιο τρόπο, χωρίς να δίνεται η απαραίτητη ευκαιρία στον κόσμο που ζει στις φαβέλες της Βραζιλίας να βγει ουσιαστικά κερδισμένος από αυτή την διοργάνωση, στον αντίποδα είδαμε εκκαθαρίσεις, θανάτους-εκτελέσεις στην προετοιμασία της ''Γιορτής του ποδοσφαίρου''.
Για να είμαι ακριβής και δίκαιος πρέπει να ομολογήσω πως ποτέ δεν ήμουν φανατικός οπαδός του αθλήματος, από την ενηλικίωση είχα χάσει το ενδιαφέρον για το θέαμα του ποδοσφαίρου την ίδια ώρα που οι περισσότεροι συνομήλικοι μου συγκρατούσαν και ίσως ακόμα να το κάνουν ονόματα παικτών, ομάδων, αποτελέσματα, και σκόρερ αγώνων, διοργανώσεων κ.ο.κ.
Η μεγάλη δημοφιλία του αθλήματος, όπως και γενικά όλων των αθλητικών διοργανώσεων, έχει προσελκύσει όλα αυτά τα χρόνια τις μεγαλύτερες εταιρίες υπό την μορφή χορηγιών, οπότε ο επαγγελματικός αθλητισμός,''Πρωταθλητισμός'' όπως λέγεται καλύτερα, ξεφεύγει από τα σύνορα του χωριού μας ή της πόλης μας, όπου βλέπουμε τα παιδιά, τα ανίψια ή τα αδέρφια μας να αγωνίζονται στα πλαίσια της Άμιλας.(Στην Ικαρία ακόμα και αυτός ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, βρίσκεται υπό-διωγμό από την κεντρική Πολιτεία). Εκείνος ο χρηματοδοτούμενος πρωταθλητισμός συγκεντρώνει πάνω του πολλά επικριτικά βλέμματα, ειδικά με τον τρόπο που το χρήμα κατά καιρούς διαμορφώνει αθλήματα, αθλητές, ομάδες και διοργανώσεις.
Ένα από τα θετικά της δημοφιλίας του ποδοσφαίρου είναι πως το παρακολουθούν και μικρά παιδιά, που μπαίνουν από μικρή ηλικία στη διαδικασία του αθλητισμού, και στο πνεύμα του ποδοσφαίρου(ή το όποιου άλλου αθλήματος).
Πόσα και πόσα παιδιά δεν ξεκίνησαν να παίζουν Μπάσκετ μετά τις πρώτες επιτυχίες της Εθνικής στα τέλη της δεκαετίας του 80; πόσα παιδιά δεν ξεκίνησαν να παίζουν ποδόσφαιρο, έχοντας πρότυπα την Εθνική Ελλάδος του 2004;
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της επιρροής του αθλήματος είναι η συνοχή απέναντι στους θεατές-οπαδούς, ένα άθλημα ενώνει πραγματικά τον κόσμο,πολλές διαφορετικές κοινωνικές ομάδες παρακολουθούν και πανηγυρίζουν, γιορτάζουν ή λυπούνται. Και πραγματικά δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί για αυτό ακριβώς το λόγο το ποδόσφαιρο αλλά και ο αθλητισμός επικρίνεται… συνήθως πρέπει να ενθαρρύνουμε ότι μας ενώνει..εκτός και αν δεν το θέλουμε αυτό.
Είμαι βέβαιος πως η παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα βλέπει εκτός από αυτά που γίνονται στο χορτάρι, τον αγώνα που δίνεται και έξω από τα γήπεδα, στους δρόμους! Είναι ένας αγώνας πραγματικής επιβίωσης για τον εκεί πληθυσμό κρατάει πάνω από 90 λεπτά και είναι πολύ άνισος.
Θέλουμε φαγητό-όχι Ποδόσφαιρο – Βραζιλιάνικο Graffiti
Ας ελπίσουμε πως και η παρουσία της Εθνικής Ελλάδος εκεί θα λειτουργήσει ως οφείλει, και τα μέλη της Ελληνικής αποστολής ως πρεσβευτές του Ελληνικού πνεύματος και Πολιτισμού!
Καλή Επιτυχία Εθνική και όχι μόνο αγωνιστικά!
Δημήτρης Φιλιπποπολίτης
