Είμαι η Θεανώ Αποστόλου από τον Αρμενιστή. Είμαι η εγγονή του Απόστολου Χρούση .
Αν αυτό που θα μοιραστώ μαζί σας έχει απήχηση σε εσάς, μη διστάσετε να το αναδημοσιεύσετε και να το μεταδώσετε.
Έχω ενταχθεί στην πολυσυλλεκτική ομάδα της Πανικαριακής Ενότητας Αλλαγής ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Επειδή συμμετέχω σε αυτές τις τοπικές εκλογές, θέλω να μοιραστώ τις σκέψεις μου για το πώς οι πολιτικές παρατάξεις και ο πολιτικός διχασμός έχουν επηρεάσει άμεσα τη ζωή της οικογένειάς μου.
Ενώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αμερική, περνούσα κάθε καλοκαίρι με τον παππού και τη γιαγιά μου στον Αρμενιστή. Ζούσα μόνιμα για κάποιο χρονικό διάστημα, παρακολούθησα ακόμη και Δημοτικό στις Ράχες κατά τα πρώτα μου χρόνια.
Τα καλοκαίρια μου στην Ικαρία ήταν οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου.
Ο σύζυγός μου, ο Ντέιμον, ήξερε ότι το όνειρό μου ήταν μια μέρα να επιστρέψω στον Αρμενιστή, να ανακαινίσω τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που έφτιαξε ο παππούς μου και να τους δώσω ξανά ζωή.
Ο άντρας μου δεν είναι Έλληνας, αλλά Αγάπησε το νησί στα διάφορα ταξίδια μας.
Μια μέρα αποφασίσαμε, γιατί να περιμένουμε το όνειρο – Ας το κάνουμε πραγματικότητα. Το 2018 αφήσαμε τη ζωή μας στην Αμερική και μετακομίσαμε στο νησί.
Αλλά στις 6 Ιανουαρίου 2021, οι ζωές, τα σχέδια και τα όνειρά μας άλλαξαν για πάντα.
Ο Ντέιμον και εγώ καθίσαμε μπροστά στο CNN, παρακολουθώντας πως ένας πολιτικός με ακραίες αντιδημοκρατικές ιδέες διέλυσε μια χώρα. Δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε πως το πολίτευμα μας το επέτρεψε αυτό.
Εκείνη ήταν η στιγμή που ξέραμε ότι δεν θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε ξανά στην προηγούμενη ζωή μας. Δεν θα μπορούσαμε να μεγαλώσουμε τη κόρη μας σε μια τόσο διχασμένη χώρα, αποτελούμενη από πολιτικές παρατάξεις , γεννημένες από προ δεκαετίες κυβερνητικού διχασμού και αναποτελεσματικότητας που άφηναν πίσω τους πολίτες της.
Ίσως αυτό σας ακούγετε οικείο. Είναι ένα κοινό παράπονο που έχω ακούσει για την Ελλάδα γενικότερα και σίγουρα για την Ικαρία.
Αυτό που με εντυπωσιάζει ως «Ξένη» είναι το πόσο βαθιά εδραιωμένο είναι το πολιτικό χάσμα σε μια τόσο στενά συνδεδεμένη κοινότητα σαν την Ικαρία και οι δεκαετίες εσωτερικών πολιτικών μαχών που έχουν σταματήσει την πρόοδο.
Το σύστημα φαίνεται να έχει καθορίσει ποια προγράμματα θα προχωρήσουν και ποιες υπηρεσίες θα παρέχονται σε όλους εμάς , τους πολίτες . Υπηρεσίες όπως υποδομές, βασική ιατρική περίθαλψη, εκπαίδευση, μια καλά οργανωμένη και χρηματοδοτούμενη τοπική αυτοδιοίκηση.
Ο δήμαρχος Καλαμπόγιας μου ζήτησε να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιό του. Ήμουν διστακτική. Δεν ανήκω σε καμία πολιτική παράταξη ή ιδεολογία στην Ελλάδα. Αλλά δεν έχω επιμορφωθεί αρκετά στη σύγχρονη ελληνική πολιτική για να έχω ευθυγραμμιστεί με μια ιδεολογία ή μια πολιτική παράταξη.
Επρόκειτο να αρνηθώ την ευκαιρία όταν υπενθύμισα στον εαυτό μου να μην είμαι υποκριτής. Η οικογένειά μου μένει εδώ. Εδώ βγάζουμε τα προς το ζην. Είμαστε μέρος των γενεών που επένδυσαν τις οικονομίες τους για να χτίσουν ένα μέλλον για την οικογένειά τους.
Επομένως, εάν σας ζητηθεί να υπηρετήσετε την κοινότητά σας, θα πρέπει να προσπαθήσετε να υπηρετήσετε.
Συμμετέχω στην εκστρατεία επανεκλογής του Δημάρχου Καλαμπόγια αλλά δεν είμαι μέρος της πολιτικής «μηχανής». Η πολιτική μου σχέση είναι η Ικαρία και πώς μπορώ να βοηθήσω καλύτερα για το μέλλον της.
Θέλω να πιστεύω ότι, εάν επανεκλεγεί, η διοίκηση του Δημάρχου Καλαμπόγια μπορεί να βρει έναν τρόπο να προχωρήσει για ίσως μερικά – σίγουρα όχι όλα – από τα τρομερά λάθη που ταλαιπωρούν την Ικαρία για δεκαετίες – είτε λόγω πολιτικών διχασμών, είτε λόγω έλλειψης κυβερνητικής υποστήριξης.
Πάνω απ’ όλα, οι πολιτικές παρατάξεις φαίνεται να δίχασαν τους Ικαριώτες και να μας εμπόδισαν να δημιουργήσουμε ένα κοινό όραμα για το μέλλον αυτού του νησιού.
Ελπίζω στις 8 Οκτωβρίου να ψηφίσουμε όλοι με τη συνείδησή μας όποιον υποψήφιο θεωρεί ο καθένας για το καλύτερο του τόπου μας … και όχι για την πολιτική παράταξη που εκπροσωπεί.
