Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών Ικαρίας
Για ακόμα μια χρονιά το κουδούνι στα Ειδικά Σχολεία της Πρωτοβάθμιας όσο και της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δε χτύπησε για πολλά από αυτά τα παιδιά. Οι θέσεις του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού και Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού είναι κενές με αποτέλεσμα τα ειδικά σχολεία σε όλες τις βαθμίδες όπως και τα ΚΕΔΥ να υπολειτουργούν ή να μη λειτουργούν καθόλου και οι ανάγκες των γενικών σχολείων για Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό (ΕΒΠ) να καλύπτονται με έξοδα ή την παρουσία των ίδιων των γονιών. Η Περιφέρεια δεν γνωρίζει το πότε και πόσες πιστώσεις θα δοθούν για να καλυφτούν οι ανάγκες σε Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό (ΕΕΠ) και ΕΒΠ και η Πρωτοβάθμια δηλώνει αναρμόδια!! Σαν να μην έφταναν αυτά, σε δήλωσή του στις 15/09/16 ο Υπουργός Παιδείας ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί το σύνολο των αιτημάτων για παράλληλη στήριξη επειδή αυτά είναι πάρα πολλά!!!
Με την τροπολογία στο Σχέδιο Νόμου «Ρυθμίσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις» το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί – για άλλη μια φορά – να επιφέρει αλλαγές στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Σε συνέχεια του προηγούμενου νομοθετικού έργου για τα Τμήματα Ένταξης που μετέτρεψε το ρόλο του ειδικού παιδαγωγού σε αυτό του «γυρολόγου», αλλά και την εγκύκλιο για την κατάργηση του ενός από τα δύο Τμήματα Ένταξης σε συγχωνευμένα σχολεία, αλλαγές που αποτύπωναν, με κραυγαλέο τρόπο, τις «δημοσιονομικές αντοχές» με βάση τα ψηφισμένα στο 3ο Μνημόνιο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται να δώσει ένα νέο χτύπημα στον πολύπαθο χώρο της Ειδικής Αγωγής.
Σε συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων, νομοθετεί, όχι με βάση τις ανάγκες των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αλλά με «όρους μνημονίων» και με γνώμονα τις αντοχές της οικονομίας που υπηρετεί τα επιχειρηματικά κέρδη. Το Υπουργείο με πρόσχημα, «να αξιοποιήσει με το βέλτιστο τρόπο το υφιστάμενο ανθρώπινο δυναμικό, να εξυπηρετούνται άμεσα οι ανάγκες των μαθητών και να εξασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία των δομών ΕΑΕ», όπως αναφέρει στην αιτιολογική έκθεση, στην ουσία υποβαθμίζει, για να μην πούμε εξαφανίζει, τα ειδικά παιδαγωγικά προσόντα που απαιτεί το μάθημα, προωθεί τη διδασκαλία α λα κάρτ και το τσουβάλιασμα των συναδέλφων ανεξαρτήτως επιστημονικής κατάρτισης. Στη συνέχεια της αιτιολογικής έκθεση κάνει ακόμα πιο σαφές το πώς θα ικανοποιηθούν αυτές «οι ανάγκες»: Στην κατ’ άρθρο διατύπωση διαβάζουμε ότι «εάν συντρέχει αδυναμία πλήρωσης των κενών διατίθενται εκπαιδευτικοί χωρίς κανένα από τα ανωτέρω προσόντα ή χαρακτηριστικά (πτυχίο – μεταπτυχιακές σπουδές ή μετεκπαίδευση στην ειδική Αγωγή δηλ.). Οι εκπαιδευτικοί αυτοί συμμετέχουν υποχρεωτικά σε προγράμματα επιμόρφωσης και εξειδίκευσης»!!!
Οι εκπαιδευτικοί Γενικής και Ειδικής Αγωγής, οι γονείς παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, δεν πρέπει να συμβιβαστούν με αυτή την κατάσταση, δεν πρέπει να επιτρέψουν αυτό το πισωγύρισμα.
ΕΔΩ και ΤΩΡΑ να αγωνιστούμε με μέτρο τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν. Γιατί μπορεί το υπουργείο να επιδίδεται καλά στο επικοινωνιακό παιχνίδι των εντυπώσεων αλλά δε φτάνει ένα δελτίο τύπου για ίδρυση των δομών της ΕΑΕ, χρειάζεται η εξασφάλιση όλων των απαραίτητων κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό και η αναγκαία πολιτική βούληση για να γίνουν μαζικές προσλήψεις προσωπικού για να λειτουργήσουν.
Ταυτόχρονα, μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να χαρακτηριστεί η προσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων των ενοποιημένων Ειδικών Επαγγελματικών Γυμνασίων – Λυκείων με αυτών της γενικής εκπαίδευσης και ο «τερματισμός της πρόωρης εξειδίκευσης», όπως ισχυρίζεται το Υπουργείο, αφού δε λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες των παιδιών αυτών, οι διαφορετικοί ρυθμοί μάθησης που μπορεί αυτά να έχουν, παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια.
Το παιχνίδι της διάσπασης και του αλληλοφαγώματος μεταξύ των εκπαιδευτικών, που επιδιώκει να στήσει και να αξιοποιήσει η Κυβέρνηση αλλά και διάφοροι καλοθελητές, δεν πρέπει να πιάσει τόπο.
Στην εκπαίδευση και ειδικά στην ΕΑΕ δεν περισσεύει κανένας συνάδελφος!! Το αντίθετο! Χρειάζονται σήμερα χιλιάδες μόνιμοι διορισμοί που να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες!
Να σταματήσει η περιπλάνηση και η ομηρία των χιλιάδων εκπαιδευτικών Ειδικής Αγωγής, που εργάζονται εδώ και 15 χρόνια σαν αναπληρωτές!!!
ΕΔΩ και ΤΩΡΑ απαιτούμε:
- Άμεση απόσυρση της απαράδεκτης τροπολογίας του Υπουργείου Παιδείας για τα «Θέματα Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης»,πλην της παραγράφου που αφορά στην αναγνώριση όλου του προσωπικού στις μονάδες της ειδικής εκπαίδευσης να συμμετέχουν ισότιμα στον Σύλλογό τους.
- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου ειδικευμένου προσωπικού στην Ειδική Αγωγή (εκπαιδευτικού, ειδικού εκπαιδευτικού, βοηθητικού και τεχνικού προσωπικού) για τη στήριξη των παιδιών με αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες.
- Άμεση στήριξη των δομών Ειδικής Αγωγής.Εδώ και τώρα όχι μόνο ίδρυση αλλά και λειτουργία όλων των αναγκαίων ειδικών σχολείων σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ίδρυση τμημάτων ένταξης σε κάθε σχολική δομή σε Α/θμια και Β/θμια. Να ικανοποιηθούν όλες οι αιτήσεις για Παράλληλη Στήριξη στα σχολεία, χωρίς καμία καθυστέρηση.
- Κατάργηση του νόμου 3699/2008 και του άρθρου 39 του ν. 4115/2013 για την Ειδική Αγωγή και της τροπολογίας που αλλάζει το χαρακτήρα και στην ουσία καταργεί τα Τμήματα Ένταξης.
- Άμεση και γενναία χρηματοδότηση της Ειδικής Αγωγής.Τα χρήματα του ΕΣΠΑ να κατευθυνθούν άμεσα για τη στήριξη και τη διεύρυνση των δημόσιων βασικών σταθερών δομών και όχι για επιδότηση των ΜΚΟ, των λεγόμενων μη κερδοσκοπικών οργανώσεων που ανοίγουν το δρόμο της ιδιωτικοποίησης και των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
- Να απαγορευτεί η επιχειρηματική δράση στο χώρο της Ειδικής Αγωγής, της πρώιμης διάγνωσης και παρέμβασης, αλλά και της αποκατάστασης των παιδιών με αναπηρίες.
- Πλήρης, έγκαιρη και αντικειμενική καταγραφή και διάγνωση, ομαδοποίηση ανά ιδιαίτερη ανάγκη και πρόβλημα. Που σημαίνει επιστημονική «χαρτογράφηση» του χώρου και των αναγκών της Ειδικής Αγωγής ποσοτικά όσο και ποιοτικά.
- Κάθε παιδί με Ειδικές Ανάγκες να έχει το κατάλληλο γι’ αυτό σχολείο, να φοιτά δηλαδή υποχρεωτικά στη δημόσια εκπαίδευση και στη δομή που έχει ανάγκη. Ούτε ένα παιδί με αναπηρία στο σπίτι του ή σε σχολείο που δε θα μπορεί να ανταποκριθεί στις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες του.
