Η ΟΡΓΗ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ ΣΤΟ ΤΟΠΟ ΜΑΣ !!
ΩΣ ΕΔΩ!
Η χρόνια αδιαφορία, οι συνεχιζόμενες υποσχέσεις, τα ψεύτικα χαμόγελα και το ¨όλα θα γίνουν¨, τα πήρε μαζί της η νέα νεροποντή και δεν γυρίζουν πίσω.
Εμείς από το 2010 αλλά και από πολύ παλιότερα, ξέρουμε τι σημαίνει κλιματική αλλαγή με τις συνέπειές της.
Εμείς οι Καρκιναγριώτες, Αμαλιώτες οι Τραπαλιώτες και οι Καλαμιώτες, τα χωριά του Κάβο Πάπα, όλοι οι ¨Παπιστάνοι¨, ξέρουμε πολύ καλύτερα από όλους και ειδικά από μερικούς ιθύνοντες και παράγοντες περιορισμένων τετραετιών ή τώρα πενταετιών, ξέρουμε τι σημαίνει καταστροφή περιβάλλοντος, απώλεια περιουσίας, έλλειψη υποδομών, απώλεια ανθρώπινων ζωών.
Τον Οκτώβριο του 2010 άλλαξε η ζωή μας, άλλαξαν τα στάτους μας, χάσαμε το έδαφος κάτω απ΄τα πόδια μας και το βρήκαμε μπροστά στη θάλασσα. Χάσαμε τις περιουσίες μας και κανείς δεν μας αποζημίωσε. Βάλαμε βαθιά το χέρι στην τσέπη που πάντα ήταν στενά ραμμένη και συμμαζέψαμε ότι μπορούσαμε με δυσβάσταχτο για την εγγύτητα και την προσβασιμότητα (σε σχέση με άλλες) περιοχή μας προσωπικό κόστος μας, οικονομικό και ψυχικό. Χάσαμε και ανθρώπινη ζωή που πέρασε στα αζήτητα και στη λήθη χωρίς να ζητηθούν ποτέ ευθύνες.
Αλλά ως εδώ! ΤΕΛΟΣ! Ο κόμπος έφτασε στο χτένι.
Η νέα καταστροφή στα χωριό μας ήταν γνωστή σ΄εμάς 13 ολόκληρα χρόνια πριν. Ναι 13 χρόνια. Τέλος Οκτώβρη 2010 – Τέλος Νοέμβρη 2023. Την περιμέναμε πάντα από την επόμενη κιόλας μέρα ότι θα χτυπήσει πάλι σε μια στιγμή την πόρτα των χωριών μας, των σπιτιών μας, των ζωών μας και είχαμε προειδοποιήσει γι αυτά τους πάντες που είχαν ευθύνη γι αυτά. Με έγγραφα, με παραστάσεις με υπομνήματα, με προτάσεις, με την ψήφο μας, με ότι μπορούσαμε. ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ. Για να ζήσουμε κάπως. Για να μην κινδυνεύουμε. Εμείς, τα παιδιά μας, οι άνθρωποί μας, τα σπίτια μας, οι δρόμοι μας, οι περιουσίες μας.
Ήταν γνωστό και στους υπεύθυνους. ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ όμως αυτοί, Δήμαρχοι, Σύμβουλοι, Περιφερειάρχες, Υπουργοί, Κυβερνήσεις, ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ 2010 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ. Ζούσαν μπροστά μας και κάτω από τον μανδύα του δήθεν ενδιαφέροντός τους, τις ύστερες σκέψεις τους για επανεκλεξιμότητα, για διατήρηση κάποιας καρέκλας, για ισοσταθμικές αποστάσεις μεταξύ ημών και κάποιων άλλων, ποιών αλήθεια; Ξεχνώντας ενώ έπρεπε τις αστικές και ποινικές τους ευθύνες. Ζούσαν και ζουν τη δικαιολογία τους ότι δεν υπάρχουν κονδύλια, ότι δεν υπάρχουν μελέτες, ότι αργούν οι μελέτες, ότι γίνονται από κάποιους ενστάσεις στις μελέτες, ότι… ότι … ότι… ότι έλα μωρέ η ζωή συνεχίζεται και θα συνεχίζεται, δεν υπάρχει καταστροφή, δεν υπάρχει διακινδύνευση ζωής, δεν γίνονται αυτά κάθε ημέρα.
Όμως ΤΕΛΟΣ!!! Κανείς δεν γελάει πια μ΄αυτό το αστείο. Αστείο για αυτούς Οργή για εμάς. Γιατί εάν μια συμπεριφορά συνεχίζεται ακάθεκτη με φόντο την ερήμωση και τον αργό θάνατο, η οργή θα πνίξει τα γέλια τους.
Κάτω απ΄τα τετράγωνα κάδρα των καταστροφών μας που ανεβάζουμε σήμερα, όποιος αρμόδιος δεν βλέπει καλά, να του πούμε και να το θυμάται ότι κάτω απ΄το καθένα γράφει με μεγάλα γράμματα:
ΜΗΝ ΠΑΙΞΕΤΕ ΑΛΛΟ ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.
Ο Σύλλογός μας σήμερα εκφράζει την αγανάκτηση και την οργή όλων μας, των συγχωριανών μας και συμπατριωτών μας που βιώνουν την εγκατάλειψη και την ανασφάλεια για τις ζωές τους.
Η δήθεν άμεση ανταπόκριση, οι παρεμβάσεις της τελευταίας στιγμής, οι δικαιολογίες και η μετατόπιση ευθυνών αποδεικνύουν τη χρόνια αδυναμία και ανεπάρκεια των αρμόδιων να υπηρετήσουν το καθήκον που έχουν επωμισθεί και να δώσουν τη λύση, ως όφειλαν, να προχωρήσουν και να υλοποιήσουν το αντιπλημμυρικό έργο.
ΑΙΤΗΜΑ ΜΑΣ : Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΛΗΜΜΥΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ.
ΠΡΟΧΩΡΗΣΤΕ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΣΑΣ ΧΘΕΣ,
ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΣΑΣ ΠΡΟΧΤΕΣ
