Το ≪πόρισμα Γαβρόγλου≫ αφορά όλες σχεδόν τις πτυχές του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας και, ως ο εμπνευστής του, ο νέος υπουργός Παιδείας καλείται τώρα να το υλοποιήσει και να μεταρρυθμίσει συνολικά την επί μακρόν ταλανιζόμενη από προβλήματα εκπαίδευση στη χώρα σύμφωνα με το άρθρο “Ο Γαβρόγλου μπροστά στο πόρισμά του” στην εφημερίδα «Το Ποντίκι»
Το ≪πόρισμα Γαβρόγλου≫ συναρθρώνεται σε έξι βασικούς άξονες δράσης:
♦ Αυτονομία στις σχολικές μονάδες.
♦ Επαναθεώρηση του περιεχομένου των υπαρχόντων σχολικών εγχειριδίων.
♦ Εκπαίδευση / μετεκπαίδευση εκπαιδευτικών.
♦ Οργάνωση, διοίκηση και οικονομικά της εκπαίδευσης.
♦ Τύποι σχολείων.
♦ Ειδική αγωγή.
Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των δεκάδων προτάσεων του πορίσματος, ο Γαβρόγλου φαίνεται ότι… έβλεπε μακριά, καθώς αυτό απλώνεται έως το 2022, με μέτρα βραχυπρόθεσμης, μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης εφαρμογής, που απλώνονται σε όλα τα ≪μήκη και πλάτη≫ του εκπαιδευτικού συστήματος.
Για παράδειγμα στα βραχυπρόθεσμα μέτρα περιλαμβάνεται η επιμόρφωση εκπαιδευτικών στη δημιουργική χρήση των νέων τεχνολογιών, στα μεσοπρόθεσμα η διαμόρφωση νέου συστήματος εισαγωγής, αρχικά με χρήση των συμπερασμάτων του εθνικού και κοινωνικού διαλόγου, και στα μακροπρόθεσμα η αξιόπιστη και έγκυρη ενημέρωση του πληροφοριακού συστήματος για τις ανάγκες σε εκπαιδευτικό δυναμικό.
Ο ίδιος, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του, έθεσε τρεις βασικούς στόχους της υπουργίας του: τριετές σχέδιο για την Παιδεία με αυστηρά χρονοδιαγράμματα, μεταρρύθμιση που αφορά τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, τις πανελλήνιες εξετάσεις και το σύστημα εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και συγκρότηση ενιαίου χώρου εκπαίδευσης και έρευνας.
Όπως προαναφέρθηκε, το πόρισμα είναι λεπτομερειακό ως προς τις προτάσεις και την ανάπτυξή τους. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια σημεία – ≪κλειδιά≫, τα οποία αναμένεται να καθορίσουν την πιθανή επιτυχία ή αποτυχία του. Για παράδειγμα το πόρισμα στον άξονα περί αυτονομίας της σχολικής μονάδας προτείνει την≪Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας: αποτίμηση του έργου και της συνολικής λειτουργίας της με στόχο τη βελτίωση και όχι την επιβολή κυρώσεων≫.
Παρότι εκπαιδευτικοί έχουν ήδη παρατηρήσει ότι η πρόταση αυτή προσομοιάζει με πρόταση που είχε κατατεθεί στο πλαίσιο διαλόγου που είχε πραγματοποιηθεί επί συγκυβέρνησης Ν Δ. – ΠΑΣΟΚ και υπουργίας Αρβανιτόπουλου, το ζήτημα της αξιολόγησης αποτελεί μόνιμο αγκάθι στις σχέσεις υπουργείου Παιδείας εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, με τους εκπαιδευτικούς να εκφράζουν διαρκή καχυποψία για τους στόχους και την αξιοποίηση των συμπερασμάτων της αξιολόγησης από την πολιτεία.
Ο ίδιος, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του, έθεσε τρεις βασικούς στόχους της υπουργίας του: τριετές σχέδιο για την Παιδεία με αυστηρά χρονοδιαγράμματα, μεταρρύθμιση που αφορά τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου, τις πανελλήνιες εξετάσεις και το σύστημα εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και συγκρότηση ενιαίου χώρου εκπαίδευσης και έρευνας.
Όπως προαναφέρθηκε, το πόρισμα είναι λεπτομερειακό ως προς τις προτάσεις και την ανάπτυξή τους. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια σημεία – ≪κλειδιά≫, τα οποία αναμένεται να καθορίσουν την πιθανή επιτυχία ή αποτυχία του. Για παράδειγμα το πόρισμα στον άξονα περί αυτονομίας της σχολικής μονάδας προτείνει την≪Αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας: αποτίμηση του έργου και της συνολικής λειτουργίας της με στόχο τη βελτίωση και όχι την επιβολή κυρώσεων≫.
Παρότι εκπαιδευτικοί έχουν ήδη παρατηρήσει ότι η πρόταση αυτή προσομοιάζει με πρόταση που είχε κατατεθεί στο πλαίσιο διαλόγου που είχε πραγματοποιηθεί επί συγκυβέρνησης Ν Δ. – ΠΑΣΟΚ και υπουργίας Αρβανιτόπουλου, το ζήτημα της αξιολόγησης αποτελεί μόνιμο αγκάθι στις σχέσεις υπουργείου Παιδείας εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, με τους εκπαιδευτικούς να εκφράζουν διαρκή καχυποψία για τους στόχους και την αξιοποίηση των συμπερασμάτων της αξιολόγησης από την πολιτεία.
Αναδημοσίευση από : http://www.ipaideia.gr
