Table of Contents
Η Μεγάρα στην ελληνική μυθολογία ήταν πριγκίπισσα της Θήβας και πρωτότοκη κόρη του βασιλιά Κρέοντα. Λίγα είναι γνωστά για εκείνη πριν τον γάμο της με τον ημίθεο Ηρακλή αλλά η σημαντική ιστορία της αντιπροσωπεύει ένα συχνό αρχέτυπο της ελληνικής μυθολογίας: αυτή του αθώου θύματος που βρίσκει έναν τραγικό θάνατο.
Πώς η απαλλαγή των Θηβαίων από το φόρο έφερε κοντά τη Μεγάρα με τον Ηρακλή;
Κατά την περίοδο της βασιλείας του Κρέοντα, η Θήβα αντιμετώπιζε την ισχυρή απειλή των μεγαλοφυών Μινύων, που με έδρα τον Ορχομενό κυριαρχούσαν στην περιοχή της Βοιωτίας. Ο βασιλιάς των Μινύων, Εργίνος, έχοντας σκοτώσει αρκετούς κατοίκους της Θήβας είχε επιβάλλει στους Θηβαίους ως φόρο την ετήσια δωρεά μεγάλου αριθμού βοοειδών για τη διατήρηση της ειρήνης. Ο Ηρακλής, για να υπερασπιστεί τη γενέτειρά του Θήβα, αντιμετώπισε τον εκμεταλλευτή Εργίνο σε μία μάχη μεταξύ Θήβας και Ορχομενού. Λέγεται ότι ο Ηρακλής νίκησε τον Εργίνο με γυμνά χέρια, του έκοψε τη μύτη και τα αυτιά και του τα έδεσε στον λαιμό. Με αυτό το αποτρόπαιο γεγονός, ο Ηρακλής έστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν επρόκειτο να αποδοθεί κανένας φόρος.
Ως απάντηση σε αυτό το κατόρθωμα, και ως εκδίκηση, το Βασίλειο της Θήβας καταλήφθηκε από τον Μηνία. Ο Ηρακλής επενέβη ξανά, οδηγώντας αυτή τη φορά μια στρατιά Θηβαίων πολεμιστών για να αποκαταστήσει την κυβέρνηση του Κρέοντα. Ως ανταμοιβή (“Αριστείο”) για τη γενναιότητά του και την επιτυχημένη μάχη που έδωσε, ο βασιλιάς Κρέοντας πρόσφερε στον Ηρακλή τη μεγαλύτερη κόρη του, Πριγκίπισσα Μεγάρα, για σύζυγό του.
Ο ευτυχής έγγαμος βίος που προκάλεσε τη ζήλεια της Ήρας
Ο Ηρακλής και η Μεγάρα φαίνεται να είχαν έναν ήρεμο και ευτυχισμένο έγγαμο βίο, αποκτώντας πολλούς γιους. Ο αριθμός των γιων ποικίλλει ανάλογα με την πηγή, καθώς σύμφωνα με τη θηβαϊκή παράδοση ήταν οκτώ ενώ ο Ευριπίδης στο έργο του “Ηρακλής μαινόμενος” τους μείωσε σε τρεις, πιθανόν για τις ανάγκες της σκηνικής του απόδοσης. Η ευτυχία του Ηρακλή φαίνεται πως προκάλεσε τη ζήλεια της θεάς Ήρας, καθώς μισούσε τον Ηρακλή ως το νόθο παιδί του Δία με την Αλκμήνη και προσπαθούσε να τον σκοτώσει ήδη από τη γέννησή του. Έτσι, χρησιμοποίησε για ακόμη μία φορά τα μάγια της για να εξαπατήσει τον Ηρακλή και να τον εκδικηθεί, δίνοντας το τραγικό τέλος αυτής της ιστορίας.
Η μανία του Ηρακλή
Σύμφωνα με τον Ευριπίδη, όταν ο Ηρακλής επέστρεψε στο σπίτι του από το ταξίδι του στον κάτω κόσμο για να φέρει τον Κέρβερο, βρήκε την Ελλάδα σε χάος. Κατά τη διάρκεια της απουσίας του, ο Λύκος είχε έρθει στην Εύβοια με σκοπό να ανατρέψει τον Κρέοντα και να πάρει το θρόνο της Θήβας. Την ακριβή στιγμή της επιστροφής του Ηρακλή, ο Λύκος, έχοντας ήδη δολοφονήσει τον Κρέοντα, ήταν έτοιμος να δολοφονήσει τη Μεγάρα και τα παιδιά τους. Ο Ηρακλής όρμησε να υπερασπιστεί την οικογένειά του και σκότωσε τον Λύκο με ένα βέλος. Ωστόσο, η Ήρα παρενέβη, προκαλώντας στον Ηρακλή σύγχυση και μανία. Ο Ηρακλής παρανόησε περνώντας τα παιδιά του για παιδιά του Ευρυσθέα και όχι δικά του και σκότωσε με τα βέλη του τόσο τη Μεγάρα όσο και τους γιους του.
Η εξιλέωση του Ηρακλή
Καθώς ο Ηρακλής επρόκειτο να σκοτώσει και το θετό του πατέρα, τον Αμφιτρύωνα, νομίζοντας ότι ήταν ο πατέρας του Ευρυσθέα, η θεά Αθηνά παρενέβη και έριξε μία πέτρα στον Ηρακλή που τον έστειλε σε βαθύ ύπνο. Μόλις ο Ηρακλής ξύπνησε και συνειδητοποίησε τις φρικτές του πράξεις, τρομοκρατήθηκε και θέλησε να αυτοκτονήσει. Λέγεται ότι ο φίλος του, Θησέας, τον απέτρεψε και του έδωσε καταφύγιο στην Αθήνα. Μετά τη συμβουλή του φίλου του, ο Ηρακλής επισκέφθηκε το μαντείο τον Δελφών για να ζητήσει εξιλέωση και τιμωρία. Εκεί, αιχμάλωτος των τύψεων του έμαθε ότι μπορούσε να πληρώσει για το φρικτό του έγκλημα εάν γινόταν σκλάβος του ξαδέλφου του, Ευρυσθέα, και εκπλήρωνε 12 άθλους.
