Η Λεϊσμανίωση του Σκύλου (Καλα-αζάρ)
Οι εκπρόσωποι από την Ομάδα Εθελοντών Φιλόζωων Ικαρίας ασχολούνται με την ευζωία των ζώων συντροφιάς από το 2009. Η Ικαρία παρέμενε, τουλάχιστον μέχρι σχετικά πρόσφατα, να μην έχει κρούσματα Λεϊσμανίωσης (καλα-αζάρ). Ένα κυνηγόσκυλο που το πήγαν για κυνήγι στη Σάμο, όπου η Λεϊσμανίωση είναι ευρέως διαδεδομένη, φέρεται να έχει επιστρέψει στην Ικαρία προσβεβλημένο από την ασθένεια αυτή. Επίσης, έχουμε λάβει αναφορές ότι υπάρχει ένας αριθμός σκύλων μέσα αλλά και γύρω από την περιοχή του Αγίου Κύρικου, τα οποία έχουν διαγνωσθεί με Λεϊσμανίωση.
Η Ομάδα Εθελοντών Φιλόζωων Ικαρίας έχει συγκεντρώσει κάποια στοιχεία σχετικά με την ασθένεια της Λεϊσμανίωσης στο ακόλουθο πληροφοριακό δελτίο, με σκοπό να γνωρίσουν και να κατανοήσουν οι ιδιοκτήτες των σκύλων την Λεϊσμανίωση – τα αίτια που την προκαλούν, αλλά και τα προληπτικά μέτρα.
Πληροφοριακό Δελτίο σχετικά με τη Λεϊσμανίωση (καλα-αζάρ)
Απώλεια τριχώματος γύρω από τα μάτια, τυπική εικόνα Λεϊσμανίωσης
Προχωρημένο περιστατικό – σοβαρή απώλεια βάρους και δερματικά προβλήματα
Τι είναι η Λεϊσμανίωση;
Η Λεϊσμανίωση, επίσης γνωστή και ως Καλα-αζάρ, είναι μια μεταδοτική ασθένεια πρωτόζωων που μεταδίδεται από την θηλυκιά σκνίπα Phlebotomine. Η Ελλάδα είναι μια από τις πολλές χώρες όπου επικρατεί η Λεϊσμανίωση.
Πώς μεταδίδεται;
Η θηλυκιά σκνίπα μολύνεται με τα πρωτόζωα, κατά τη διάρκεια που τρέφεται από έναν προσβεβλημένο σκύλο και όταν πάει να τραφεί σε έναν υγιή σκύλο, μολυσμένες μορφές πρωτόζωων εισάγονται μέσω του τσιμπήματός της μέσα στο δέρμα των σκύλων και τα πρωτόζωα πολλαπλασιάζονται και εξαπλώνονται από το δέρμα στο μυελό των οστών, τον σπλήνα και το συκώτι. Μόλις βρεθούν σε αυτά τα όργανα, τα παράσιτα προκαλούν μια χρόνια, εξουθενωτική και πιθανά θανατηφόρα ασθένεια.
Πότε κινδυνεύει ο σκύλος μου;
Οι σκύλοι κινδυνεύουν από τον Μάιο μέχρι το Νοέμβριο, τις ώρες από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου, όταν οι σκνίπες-φορείς είναι ενεργές.
Μπορούν οι άνθρωποι να αποκτήσουν Λεϊσμανίωση;
Ναι μπορούν, όμως πιστεύεται πως ο άνθρωπος πρέπει να τσιμπηθεί από μια σκνίπα που μεταφέρει ένα διαφορετικό είδος του παράσιτου της Λεϊσμανίωσης – υπάρχουν περισσότερα από 30 διαφορετικές παραλλαγές του παράσιτου. Επικρατεί η άποψη πως οι άνθρωποι δεν μπορούν να κολλήσουν την ασθένεια από μια μολυσμένη σκνίπα που μεταφέρει το παράσιτο της Λεϊσμανίωσης που προσβάλλει τα σκυλιά. Αναφέρεται πως το ετήσιο ποσοστό ανθρώπων που μολύνονται ως προς τα σκυλιά που μολύνονται, στην Ελλάδα, είναι 25 άνθρωποι για κάθε 100.000 σκυλιά. Οι άνθρωποι που είναι πιο ευάλωτοι στην ασθένεια είναι αυτοί με μη ολοκληρωμένο ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Η πρόγνωση για πλήρη ανάρρωση στους ανθρώπους, είναι εξαιρετική.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Η μόλυνση παράγει μια ευρεία γκάμα συμπτωμάτων, μεταξύ των οποίων απώλεια τριχώματος γύρω από τα μάτια και τη μουσούδα, «θολό» τρίχωμα και δέρμα που ξεφλουδίζει, απώλεια βάρους, προσωρινή ατροφία μυών, υπερβολική ανάπτυξη νυχιών, υγρά μάτια, έλλειψη όρεξης, δυσκαμψία, μη ανοχή άσκησης, αναιμία και διογκωμένοι λεμφαδένες. Ωστόσο, η λίστα δεν περιορίζεται μόνον σε αυτά τα συμπτώματα. Η Λεϊσμανίωση προσβάλλει τόσα πολλά σημεία του σώματος που η ποικιλία των κλινικών συμπτωμάτων είναι σχεδόν απεριόριστη.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Υπάρχουν διάφορα ορολογικά τεστ, τα οποία αποτελούν και την πιο συνηθισμένη μέθοδο που χρησιμοποιείται για την επιβεβαίωση της διάγνωσης. Τα γρήγορα διαγνωστικά τεστ που εκτελούνται, δίνουν μόνον ένα θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα και δεν μπορούν να δώσουν ακριβείς τίτλους χαμηλών επιπέδων αντισωμάτων (ζώα φορείς ή πολύ πρόσφατη μόλυνση). Η διάγνωση μπορεί επίσης να επιβεβαιωθεί από μικροσκοπική εξέταση δείγματος του μυελού των οστών ή λεμφαδένα ή μέσω τεστ DNA στα κύτταρα του αίματος ή το δέρμα.
Ποια είναι η θεραπεία και η πρόγνωση;
Παρόλο που η Λεϊσμανίωση υπάρχει πιθανότητα να μην θεραπευτεί, η κτηνιατρική φροντίδα μπορεί, σε πολλές περιπτώσεις, να οδηγήσει σε υποχώρηση και αποτελεσματικό έλεγχο της ασθένειας μακροπρόθεσμα, χωρίς καμία φθορά στην ποιότητα της ζωής του ζώου. Τα φάρμακα κατά της Λεϊσμανίωσης, τα οποία χρησιμοποιούνται στα σκυλιά, περιλαμβάνουν τα pentavalent antimonial, miltefosine και allopurinol. Καθώς τα pentavalent antimonial μπορούν να προκαλέσουν ζημιά στα νεφρά, τα σκυλιά που λαμβάνουν αυτού του είδους τη θεραπεία, θα πρέπει να παρακολουθούνται για τις λειτουργίες των νεφρών τους σε τακτική βάση.
Πώς μπορεί να προληφθεί;
-
Ο εμβολιασμός με το εμβόλιο CaniLeish, το οποίο δίνει υψηλά ποσοστά προστασίας και μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο προσβολής των σκύλων από τη Λεϊσμανίωση. Πριν τον εμβολιασμό, απαιτείται εξέταση αίματος για Λεϊσμανίωση. Για πρώτη φορά, ο εμβολιασμός γίνεται σε 3 δόσεις, σε διάστημα 6 εβδομάδων. Έπειτα, τα σκυλιά θα πρέπει να επαναλαμβάνουν τον εμβολιασμό μια φορά τον χρόνο.
-
Χρησιμοποιείστε κάποιο κολλάρο με το συστατικό Deltamethrin (π.χ. Scalibor)
-
Κρατήστε τα σκυλιά μέσα στο σπίτι την αυγή και το σούρουπο
-
Χρησιμοποιήστε απωθητικό εντόμων (Citronella) , ψεκάζοντας το δέρμα του σκύλου, μετά τη δύση του ηλίου (Απρίλιο έως Νοέμβριο)
-
Εξετάσεις αίματος κάθε 6 μήνες.
