Η ΙΚΑΡΙΑ “ΑΠΟΓΥΜΝΩΝΕΙ” ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ…
Ως τα πέρατα το κόσμου φτάσαμε και πάλι… μετά την μακροζωία μας, τώρα και η “φιλοξενία” μας έγινε προϊόν τηλεκπαίδευσης (μία λέξη της επικαιρότητας)!
Κι ενώ όλα πήγαιναν κατά «διαβόλου» με το κακό που μας βρήκε, ξάφνου ένα φαγοπότι: με θαλασσινούς φρέσκους μεζέδες πάνω σε μία βεράντα με θέα το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου που αγγίζει χαϊδεύοντας τις απέναντι ακτές της Ιωνίας, με μουσικές Ικαριώτικες από έναν τσαμπουνιέρη γείτονα κι ένα “λεφούσι” ασυγκράτητο, πλημμυρισμένο από χαρά και «αγάπη» να βρίσκεται τόσο κοντά στον Βασιλιά του! που μπορεί επιτέλους να! εκεί δίπλα του, να τον δει, να τον αγγίξει, να τον μυρίσει, να νιώσει την ανάσα του ανεβοκατεβαίνοντας σκαλοπάτια για να συνεορτάσουν(;) την ίδια μέρα που οι νεκροί στην χώρα μας φτάνουν τις 6.000 κι εμείς οι κοινοί θνητοί από τις 6 το απόγευμα υπό την απειλή φόβου και προστίμου μέσα!…
Όλα θα έμοιαζαν ειδυλλιακά, πανέμορφα έως και μαγικά αν δεν συνέβαιναν μέσα στη ζοφερή πραγματικότητα που ζούμε αλλά σε μία κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστές λαμπερούς αστέρες του σινεμά.
Αυτή την πραγματικότητα φαίνεται να αγνοούν όσοι κι όσες μίλησαν περί της παραδοσιακής μας φιλοξενίας, όσοι βιάστηκαν να δικάσουν, να λοιδορήσουν, να ειρωνευτούν ή να απαξιώσουν όλους εμάς και όπως φάνηκε είμαστε πολλοί, που κρίναμε με την λογική τα γεγονότα ετούτα.
Φαίνεται ότι δεν θέλουν να καταλάβουν ή δείχνουν να μην καταλαβαίνουν : πως οι υπήκοοι προ πολλού μας τελείωσαν δεν υπάρχουν! πως η ζωή μας δεν είναι «κανονική» πλέον, πως ο θάνατος καραδοκεί κάθε στιγμή, και πως αυτοί που χάνονται δεν είναι αριθμοί είναι οι δικοί μας, οι αγαπημένοι μας κι αύριο ίσως να είμαστε εμείς…
Τα γεγονότα της Νικαριάς είχαν κι έχουν δύο πλευρές: η μία είναι οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πολιτικής κριτικής προς τον ΠΘ και την παρέα του. Αυτό είναι αναμενόμενο, γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται ως υγιή έκφραση ενός Δημοκρατικού πολιτεύματος, που οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε σε κάθε καιρό, κάθε εποχή και με κάθε τίμημα, αυτή η πλευρά φανερώνει έναν λαό γενναίο, ψύχραιμο, αξιοπρεπή κι έτοιμο πάντοτε να διεκδικεί καλύτερη ζωή γι αυτόν και τα παιδιά του.
Η άλλη όμως πλευρά των γεγονότων που διαδραματίστηκε στο περιβόητο «τραπέζι» του τοπικού Βουλευτή έδειξε και φανέρωσε σε όλο της το “μεγαλείο” την πλευρά της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, έβγαλε με θόρυβο μεγάλο και πάταγο βαρύ, ακριβώς αυτή την υποκρισία στην πιο τραγική στιγμή μας… για τούτο δεν είναι καθόλου τυχαίο που πήρε τόσες και τέτοιες διαστάσεις.
Προκάλεσε ανυπολόγιστη ζημιά στα επιτελεία του σημερινού κράτους θυμώνοντας τόσο πολύ την κυβέρνηση ώστε απαγόρευσε χωρίς καν τα προσχήματα στην Κρατική ΕΡΤ να δείχνει πλάνα από το « ανέμελο τσιμπούσι», γιατί ακριβώς το γεγονός αυτό στόχευσε στην ηθική μιας πλέον αρρωστημένης εξουσίας που συμπεριφέρεται τόσο αλαζονικά και αδιάφορα στον πόνο και στους καημούς των ανθρώπων… ο θεός αυτός που κατοικεί στην Νικαριά απογύμνωσε όχι μόνο τον Βασιλιά αλλά και τους ακολούθους του!
Ο σπόρος έπεσε σε λίγο η Άνοιξη που έρχεται θα τον κάνει να βλαστήσει… περιμένετε μην βιάζεστε!
Χαρούλα Κ. Κοτσάνη
