19

 

ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΡΑΒΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΗ

ΟΧΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ

 

Η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου καταγγέλλει την απόφαση του υπουργού Ναυτιλίας, να κηρύξει έκπτωτη την εταιρεία ΝΕΛ AE από τη δρομολογιακή γραμμή Θεσσαλονίκη – Καβάλα – Λήμνο – Μυτιλήνη – Χίο – Σάμο – Ικαρία  με την αιτιολογία της πλημμελούς εκτέλεσης και της αδικαιολόγητης άρνησης εκτέλεσης των δρομολογίων, γιατί δεν ικανοποιεί σε καμία περίπτωση τις ανάγκες των νησιών μας.

   Κυβέρνηση και υπουργός αφού πρώτα «τάισαν» με επιδοτήσεις αρκετών εκατομμυρίων ευρώ την ΝΕΛ, από τον κρατικό προϋπολογισμό, έρχονται τώρα τέλος της τουριστικής περιόδου να επικαλεστούν «την πλημμελή εκτέλεση» και το «εθνικό συμφέρον».

Αντί να στείλουν όλα τα υπέργηρα σαπιοκάραβα της εταιρείας (και όλων των άλλων εταιρειών) «στην ανακύκλωση» γιατί ταξίδευαν με συνεχείς μηχανικές βλάβες με κίνδυνο ζωής για επιβάτες και ναυτεργάτες, αφού τους «ανέχθηκαν» για όλο το καλοκαίρι να κάνουν δρομολόγια όποτε είχαν διάθεση, αφού είχαν κλειστά τα μάτια για τους εργαζόμενους της εταιρείας που ήταν απλήρωτοι επί μήνες,  έρχονται τώρα «να βάλουν τα πράγματα στην θέση τους».

Η απόφαση αυτή χτυπά μ’ ένα σμπάρο δύο τρυγόνια! Από την μια δίνει στην ΝΕΛ το δικαίωμα να προχωρήσει σε εκατοντάδες απολύσεις απλήρωτων εργαζόμενων, αφού πρώτα εκμεταλλεύτηκε όσο περισσότερο μπορούσε τις επιδοτήσεις της γραμμής και από την άλλη ήρθε η ώρα να μοιραστούν και άλλοι εφοπλιστές τις επιδοτήσεις αυτές.

Σιγά που θα νοιαστεί ο υπουργός για μας τους νησιώτες που με κίνδυνο ζωής ταξιδεύουμε με τα «σαπάκια» όχι μόνο προς Θεσσαλονίκη αλλά και προς Πειραιά. Σιγά που θα νοιαστεί για τα ακριβά εισιτήρια και τις 26 και 16 ώρες που κάνουμε αντίστοιχα για να φτάσουμε στον προορισμό μας. Σιγά να μην νοιαστεί για τους ναυτεργάτες που πετσοκόφτει συνεχώς τα δικαιώματά τους. Νοιάζεται μόνο για τα αφεντικά του που είναι οι εφοπλιστές και το αποδείχνει με την αντιλαϊκή πολιτική του και της κυβέρνησης. Είναι θιασώτης της απελευθέρωσης των συγκοινωνιών που θέλουν οι εφοπλιστές. Στηρίζει τους νόμους που ευθύνονται για την κατάσταση των συγκοινωνιών στα νησιά μας. Τους νόμους που απελευθέρωσαν τα όρια ηλικίας των πλοίων και τις τιμές των εισιτηρίων, που κατάργησαν τις συμβάσεις των ναυτεργατών και τα όποια δικαιώματα τους είχαν απομείνει.

Αυτό που πρέπει να έχουμε καθαρό είναι ότι όσο το κέρδος των εφοπλιστών είναι ο φάρος που τους οδηγεί, τόσο εμείς οι νησιώτες θ’ αγωνιούμε για το αν θα έχουμε πλοία και τι πλοία θα είναι αυτά, αν θα εξασφαλίζεται η ασφάλεια και η ανθρώπινη ζωή στην θάλασσα, αν θα γίνονται τα δρομολόγια και με τι κόστος, αν οι ναυτεργάτες θα εργάζονται σε ένα καλό εργασιακό περιβάλλον ή σε ένα που θα εγκυμονεί κινδύνους για τους ίδιους και τους επιβάτες.

Είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας και να μην αφήσουμε την κυβέρνηση και την εφοπλιστική ασυδοσία να τα λεηλατούν. Όλοι σε αγωνιστική ετοιμότητα. Δεν θ’ ανεχθούμε άλλο αυτή την κατάσταση. Νησιώτες και ναυτεργάτες είναι αναγκαίο ν’ απαιτήσουμε την αντικατάσταση όλων των υπέργηρων σαπιοκάραβων με σύγχρονα και ασφαλή πλοία.

Είναι στο χέρι μας ν’ αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε :

• Ø  Άμεση δρομολόγηση προς Θεσσαλονίκη και Πειραιά σύγχρονων και ασφαλών πλοίων με φθηνό εισιτήριο και καθημερινή εξυπηρέτηση των νησιών μας (η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των νησιών μας δεν εξασφαλίζεται με πλοία τύπου ΜΥΤΙΛΗΝΗ).
• Ø  Εφαρμογή των ΣΣΕ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, να καταβληθούν τα δεδουλευμένα στους επί μήνες απλήρωτους ναυτεργάτες.
• Άμεσα μέτρα για την ναυτολόγηση και την προστασία των άνεργων ναυτεργατών.
• Ουσιαστικά μέτρα προστασίας της ανθρώπινης ζωής στην θάλασσα.
• Καμία ιδιωτικοποίηση των λιμενικών υποδομών, καμία ανατροπή στα δικαιώματα των εργαζομένων. Η ναυτιλία, η ναυπηγική βιομηχανία, οι υποδομές και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας να αξιοποιηθούν σε μια άλλη πολιτική ανάπτυξης που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
• Δημιουργία Κρατικού, Ενιαίου Φορέα Μεταφορών. Πλοία σύγχρονα – ασφαλή με απρόσκοπτη, επαρκή σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα που θα υπηρετούν τις κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες στις θαλάσσιες μεταφορές.

Η Διοίκηση