Υγεία του σώματος και υγεία του πνεύματος είναι απαραίτητα για να υπάρξουν στη ζωή και να λειτουργήσουν ως έλλογα όντα οι άνθρωποι. Στις μέρες μας βλέπουμε πως η υγεία και η παιδεία ενός λαού γίνονται βορρά στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Η υγεία του λαού δεν ενδιαφέρει τους κρατούντες. Προκειμένου να ενισχύσουν την παροχή ιδιωτικής περίθαλψης δεν διστάζουν να διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει από το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Πολύ πριν από την επιδημία του κόβιντ αλλά και στη διάρκειά της έγινε πασιφανές πως αν σώζονται ζωές αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο χάρη στην αυταπάρνηση των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού των δημόσιων νοσοκομείων.
Με τεράστιες ελλείψεις τόσο σε προσωπικό όσο και σε μέσα, η δημόσια υγεία καταρρέει μέρα με τη μέρα. Η αναμονή για εξέταση τραβάει από βδομάδες σε μήνες ακόμα και για επείγοντα περιστατικά ενώ οι ελλείψεις σε ιατρικό εξοπλισμό έχουν σαν αποτέλεσμα οι ασθενείς να επιβαρύνονται εξωφρενικά ακόμα και όταν δεν καταφεύγουν σε ιδιώτες, αναγκασμένοι να μετακινούνται σε άλλες περιοχές.
Οι ελλείψεις του Νοσοκομείου Σάμου δεν αποτελούν εξαίρεση. Η ίδια εικόνα συναντάται παντού στη χώρα μας. Από τις 30.000 καταγεγραμμένες κενές θέσεις, το Υπουργείο Υγείας, που κατά τα άλλα ξέρει να απειλεί πως «θα τηρηθεί ο νόμος», σκοπεύει να προκηρύξει για το 2024 6.500 θέσεις από τις οποίες 1.500 θα είναι μόνιμοι γιατροί. Οι 1.500 δεν φτάνουν ούτε καν για να αναπληρώσουν όσους φεύγουν με σύνταξη ή παραιτούνται. Τον τελευταίο δε καιρό οι παραιτήσεις γιατρών πέφτουν βροχή, αφού οι γιατροί αντιλαμβάνονται πως όσο και να εξουθενωθούν, όσες απλήρωτες εφημερίες και αν κάνουν, όσο κι αν τους λείπει ύπνος και δυνάμεις, όσο κι αν υπερβάλλουν εαυτόν, είναι αδύνατον, μέσα στις τρέχουσες συνθήκες, να ασκήσουν το λειτούργημά τους με τρόπο που να μη θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών.
Αντί να καλύψει τα τεράστια κενά, το Υπουργείο Υγείας προσπαθεί να μετατρέψει το υγειονομικό προσωπικό σε περιφερόμενο θίασο με το «εντέλεσθε», μετακινώντας τους γιατρούς από το προβληματικό νοσοκομείο ενός νομού σε άλλο πιο προβληματικό νοσοκομείο άλλου νομού. Το είδαμε να συμβαίνει στην Κρήτη με μετακινήσεις παθολόγων από το Βενιζέλειο αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας και μάλιστα ακόμα χειρότερα να μετακινεί γιατρούς εντατικολόγους, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές των ασθενών.
Με την εικόνα των δημόσιων νοσοκομείων όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα, όχι μόνο δε γίνεται να υπάρξουν απολύσεις προσωπικού και πρέπει να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι με νομοθετική ρύθμιση αλλά θα πρέπει επίσης να γίνουν κατεπειγόντως μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Τα δημόσια νοσοκομεία δεν μπορεί να λειτουργούν με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια και να μετατρέπονται σε Ανώνυμες Εταιρείες ή Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Ένας λαός που στερείται δημόσιας υγείας είναι ένας λαός καταδικασμένος σε αφανισμό. Δεν θα επιτρέψουμε να αφανιστούμε για τα κέρδη των εμπόρων υγείας. Οι ζωές μας μετράνε περισσότερο απ’ τα κέρδη τους.
Ρίτσου Έρη
Συγγραφέας
