Για άλλη μια φορά ο τρόπος ζωής στο νησί της Ικαρίας έρχεται στο προσκήνιο και αποτελεί σημείο έρευνας της επιστημονικής κοινότητας.
Τα γονίδια, η συντροφικότητα, οι πολύ ισχυροί δεσμοί της κοινωνίας, το καλό επίπεδο υγιεινής, η φειδωλή χρήση φαρμάκων, η φυσική καθημερινή δραστηριότητα, το λίγο και υγιεινό φαγητό στα πρότυπα της μεσογειακής διατροφής, η διατήρηση χαμηλού σωματικού βάρους, ο καφές , το τσάι αλλά και… η αισιοδοξία με αποφυγή του στρες, είναι το κοκτέιλ της μακροβιότητας των κατοίκων της Ικαρίας. Μάλιστα πρόσφατες διαπιστώσεις επιστημόνων δείχνουν ότι οι Ικαριώτες, δεν έχουν επηρεαστεί ψυχολογικά από την οικονομική κρίση.
Πριν από 4 χρόνια τα επιστημονικά δεδομένα έδειξαν ότι η Ικαρία, μαζί με τη Σαρδηνία, τη Λόμα Λίντα στο Μεξικό, τη Νικόγια στην Κόστα Ρίκα και την Οκινάουα της Ιαπωνίας, είναι οι περιοχές του κόσμου με τα υψηλότερα ποσοστά υπερήλικων.
Όπως μάλιστα δείχνουν τα δημογραφικά στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη μόνο το 0,1% του πληθυσμού ζει πάνω από 90 χρόνια, στην Ικαρία το αντίστοιχο ποσοστό είναι δεκαπλάσιο με παράλληλη διατήρηση καλής ποιότητας ζωής.
«Στοχεύοντας στη μακροζωία: από την πρόληψη στη θεραπεία» είναι το θέμα της επιστημονικής εκδήλωσης που θα διεξαχθεί 11 – 14 Ιουλίου 2013, στην Ικαρία. Η εκδήλωση διοργανώνεται από την Α' Καρδιολογική Κλινική και το ομώνυμο Εργαστήριο της Α’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής κλινικής, του Πανεπιστημίου Αθηνών-ΓΝΑ Ιπποκράτειο.
Για την εκδήλωση μίλησαν σήμερα σε συνέντευξη Τύπου ο καθηγητής καρδιολογίας Χριστόδουλος Στεφανάδης, διευθυντής της Α’ Καρδιολογικής Κλινικής και του ομώνυμου Εργαστηρίου Πανεπιστημίου Αθηνών-ΓΝΑ Ιπποκράτειο, ο καθηγητής Καρδιολογίας Χρήστος Πίτσαβος από την Α΄ Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο επιμελητής Α' της Κλινικής, Γεώργιος Λάζαρος και η επιμελήτρια A’ της Κλινικής, Χριστίνα Χρυσοχόου.
Ο στόχος της επιστημονικής εκδήλωσης, που διοργανώνεται για 10η διαδοχική χρονιά στο νησί, είναι η παρουσίαση στοιχείων που αφορούν την πρόληψη και διάγνωση των καρδιαγγειακών νοσημάτων, τη διατήρηση καλής ποιότητας ζωής στο προχωρημένο γήρας, καθώς και τις νεότερες θεραπευτικές στρατηγικές στην αντιμετώπιση της συμπτωματικής καρδιαγγειακής νόσου στην τρίτη ηλικία.
Οι μέχρι τώρα παρατηρήσεις συγκλίνουν ότι ο τρόπος ζωής των κατοίκων της Ικαρίας δρα προστατευτικά στην εμφάνιση καρδιαγγειακών και νεοπλασματικών νοσημάτων. Φαίνεται ότι ο μακροχρόνια κατανάλωση μεσογειακού τύπου διατροφής σε συνδυασμό με την ορεσίβια ζωή και τη χαλιναγώγηση του στρες, παίζουν σημαντικό ρόλο, χωρίς όμως οι ακριβείς μηχανισμοί να έχουν διευκρινιστεί. Στο πλαίσιο των παραπάνω επιδημιολογικών παρατηρήσεων, η Α' Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική ξεκίνησε μια μελέτη καταγραφής των κλινικών και παρακλινικών χαρακτηριστικών καθώς και των συνηθειών και του τρόπου ζωής των κατοίκων της Ικαρίας τόσο αυτών της μέσης όσο και αυτών της προχωρημένης ηλικίας. Στόχος της μελέτης, πέραν της πλήρους ιατρικής εξέτασης, είναι και η εκτίμηση του συνολικού καρδιαγγειακού κινδύνου των μεσηλίκων και ηλικιωμένων κατοίκων σε προοπτική παρακολούθησης 10ετίας. Για το λόγο αυτό ομάδα εκπαιδευμένων ιατρών καρδιολόγων και παθολόγων επισκέφτηκαν την Ικαρία από τις αρχές του Ιουνίου και πρόσφεραν πλήρη παθολογική και καρδιολογική εξέταση συμπεριλαμβανομένου υπερηχοκαρδιογραφήματος, ηλεκτροκαρδιογραφήματος και βιοχημικού ελέγχου για την καλύτερη αποτίμηση της κατάστασης υγείας των μόνιμων κατοίκων της νήσου.
Συνολικά αποτιμήθηκαν περισσότερες από 300 παράμετροι, κλινικοί, βιοχημικοί, τρόπος ζωής, ψυχοκοινωνικοί και διαιτητικοί. Ως εκ τούτου, αν γίνει εφικτός ο καθορισμός της διαδικασίας με την οποία μπορεί ο τρόπος ζωής να επηρεάσει το κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου σε πληθυσμούς μεσηλίκων και ηλικιωμένων, θα αποκτήσουμε ένα εργαλείο για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής και να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικότερα τους υπάρχοντες πόρους περίθαλψης, ιδιαίτερα στους κατοίκους απομονωμένων νησιωτικών περιοχών, όπως η Ικαρία. Ίσως έτσι αποδειχθεί ότι η παρουσία μακροβιότητας δεν αποτελεί ένα τυχαίο γεγονός, όπως εικάζουν κάποιοι κάτοικοι, αλλά το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας υιοθέτησης ενός εναλλακτικού τρόπου και θεώρησης ζωής.
