Επιτυχής ήταν η συγκέντρωση που διοργάνωσε το βράδυ της Κυριακής 19 Μάη στον Κάμπο Ικαρίας, η Επιτροπή Αγώνα για την Υγεία. Δεκάδες κάτοικοι του χωριού πήραν μέρος στη συζήτηση που έγινε στην αίθουσα του τοπικού συλλόγου.
Ήταν μια από τη σειρά συγκεντρώσεων που γίνονται στα χωριά της Ικαρίας, με στόχο τη μαζική συμμετοχή στην κινητοποίηση της Παρασκευής 7 Ιουνίου έξω από το υπουργείο Υγείας, στις 12 το μεσημέρι. Για το λόγο αυτό συγκεντρώνονται και χρήματα, ώστε να βοηθηθεί η συμμετοχή, σε όσους χρειάζονται αυτές τις μνημονιακές εποχές ενίσχυση, αφού άλλωστε η συλλογική δράση, επιβάλλει και συλλογική αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Το νοσοκομείο Ικαρίας αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι θα συγχωνευτεί με αυτό της Σάμου και με κινητοποιήσεις ανακοινώθηκε ότι θα αρθεί η συγχώνευση, αλλά αν και οι υποσχέσεις για την κατοχύρωσή του με δημοσίευση σε ΦΕΚ , χρονικά έχουν παρέλθει, τίποτα δεν έχει υλοποιηθεί.
Τη συζήτηση άνοιξαν από την πλευρά των εργαζόμενων στο νοσοκομείο Ικαρίας, οι Σωτήρης Δρούλιας και Σωτήρης Λέγγας. Ακολούθησε πλούσια συζήτηση. Έγινε παρουσίαση ενός χρονικού των γεγονότων και δόθηκαν παραδείγματα για τα αποτελέσματα που δίνει ο συνεχής αγώνας. Για παράδειγμα αν και αρχικά είχαν δοθεί 400.000 για τα νοσοκομεία Σάμου και Ικαρίας, με κατανομή 392.000 για τη Σάμο και μόλις 8.000 για την Ικαρία, με τις κινητοποιήσεις, οι 8.000 έγιναν 48.000. Να σημειώσουμε ότι το νοσοκομείο Ικαρίας, με το οποίο κάνουν ασκήσεις περικοπών οι τροϊκανοί εσωτερικού, χτίστηκε με χρήματα των Ικαριωτών της Αμερικής και κατά συνέπεια οι διάφοροι μανατζαραίοι της συμφοράς, δεν πρέπει ούτε να το σκέφτονται ότι θα το σφάξουν στον πάγκο του τροϊκανού χασάπη.
Από την πλευρά του ο (επιστρατευμένος) πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ικαρίας -Φούρνων (η ΕΛΜΕ συμμετέχει στην επιτροπή αγώνα) Χρήστος Δάμαλος, τόνισε μεταξύ άλλων, ότι σε όλες τις χώρες που πήγε το ΔΝΤ έγιναν τα ίδια, δείχνοντας ότι δεν πρόκειται για "τοπικό πρόβλημα", αλλά για συνολική πολιτική επιλογή. Ακολούθησαν παρεμβάσεις, από τις οποίες ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η αναφορά στο κόστος αεροδιακομιδών, που ξεκινάει από 5.000 – 10.000 η απλή, έως 24.000 – 27.000 η πιο σύνθετες (ανάλογα με το μέσο που θα χρησιμοποιηθεί).
Όπως τονίστηκε, αυτά τα ποσά που αντιστοιχούν στο κόστος ενός περιστατικού, αντιστοιχούν με την ετήσια μισθοδοσία ενός γιατρού, η παρουσία του οποίου θα κράταγε τα περιστατικά στο νοσοκομείο. Εδώ θα πρέπει να υπολογιστεί και το κόστος με το οποίο επιβαρύνεται η οικογένεια του αερομεταφερόμενου, που καλείται να τον στηρίξει σε άλλη περιοχή από αυτή του τόπου κατοικίας του.
"Παιδεία, Υγεία και εργασία. έχει ανάγκη ο κάθε πολίτης, αν δεν μας τα δίνουν, μας διώχνουν", ανέφερε χαρακτηριστικά ένας από τους συμμετέχοντες στη συγκέντρωση.
Οι συγκεντρώσεις στα χωριά συνεχίζονται και παράλληλα ενημερώνεται και η ικαριακή παροικία της Αθήνας, ώστε η συγκέντρωση της 7ης Ιουνίου να είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτή της 31 Γενάρη. Στη συγκέντρωση θα πάρουν μέρος και εργαζόμενοι από άλλα επαρχιακά νοσοκομεία, που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα.
