Ξεπερνά πλέον το 30% κατά μέσο όρο (φτάνει μέχρι και το 32% σύμφωνα με πληροφορίες από φαρμακοποιούς) η επιβάρυνση των ασφαλισμένων από τη συμμετοχή τους στα φάρμακα και την εκτέλεση των ιατρικών συνταγών στα φαρμακεία, όπως εκτιμούν παράγοντες της φαρμακευτικής αγοράς.
Το γεγονός πως η συμμετοχή των ασφαλισμένων έχει χτυπήσει… κόκκινο έχει παραδεχθεί και ο υπ. Υγείας κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου για την παρουσίαση του σχεδίου νόμου για την αξιολόγηση των καινοτόμων θεραπειών, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι “η επιβάρυνση μεσοσταθμικά υπερβαίνει το 25%, προσεγγίζει το 30%, αν συνυπολογίσουμε το 1 ευρώ ανά συνταγή και την διαφορά ασφαλιστικής λιανικής τιμής. Αυτό το οποίο συνέβη είναι ότι ένα μέρος της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης το οποίο συμπιέστηκε, και εγώ λέω σωστά συμπιέστηκε στο μεγαλύτερο μέρος του, μεταφέρθηκε ως επιβάρυνση των πολιτών”, είχε δηλώσει.
Οι ασφαλισμένοι για την εκτέλεση της ιατρικής συνταγής σε ιδιωτικό φαρμακείο πληρώνουν τη συμμετοχή στην αγορά φαρμάκων που ανέρχεται σε ποσοστό 25% επί της διατιμημένης αξίας του φαρμάκου. Στην περίπτωση επιλογής από τον ασφαλισμένο φαρμακευτικού σκευάσματος με λιανική τιμή που συμπίπτει με την ασφαλιστική τιμή, ο ασθενής καταβάλλει το θεσμοθετημένο ποσοστό συμμετοχής του. Όμως στις περιπτώσεις που επιλέγεται φάρμακο με λιανική τιμή υψηλότερη από την τιμή αποζημίωσης, ο ασθενής καλύπτει εκτός από την προβλεπόμενη θεσμοθετημένη συμμετοχή, το σύνολο της διαφοράς μεταξύ της τιμής αποζημίωσης και της λιανικής τιμής του φαρμάκου. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος, όπως εξηγούν φορείς της αγοράς φαρμάκου, που έχει αυξηθεί το κόστος για την προμήθεια φαρμάκων.
Από το 25% εξαιρούνται οι κατηγορίες χρόνιων παθήσεων που τα φάρμακα τους χορηγούνται με συμμετοχή 10% ή με μηδενική συμμετοχή (η μειωμένη ή μηδενική συμμετοχή αφορά αποκλειστικά τα σκευάσματα που αφορούν τη θεραπεία και αντιμετώπιση των αντίστοιχων συγκεκριμένων παθήσεων).
Συγκεκριμένα, μεταξύ των ασθενών που δεν καταβάλλουν συμμετοχή για τη θεραπεία τους είναι οι μεταμοσχευθέντες συμπαγών ή ρευστών οργάνων και ιστών, οι ασθενείς τελικού σταδίου χρόνιας νεφρικής νόσου, οι πάσχοντες από το σύνδρομο ανοσολογικής ανεπάρκειας (AIDS) για τα αντιρρετροϊκά φάρμακα, ενώ επίσης εξαιρούνται τα φάρμακα που προμηθεύονται οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ από τα φαρμακεία ή τις αποθήκες του Οργανισμού και τα φάρμακα που προμηθεύονται από τα φαρμακεία των κρατικών νοσοκομείων. Ποσοστό συμμετοχής 10% καταβάλλεται από τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ και τα προστατευόμενα μέλη των οικογενειών τους, για όλα τα φάρμακα.
Πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ (Health at a Glance 2017) είχε άλλωστε δείξει πως η Ελλάδα έχει χαμηλότερες δαπάνες για την Υγεία από τον μέσο όρο των χωρών του Οργανισμού. Το 2016 οι κρατικές δαπάνες στην Ελλάδα αντιστοιχούσαν στο 4,8% του ΑΕΠ έναντι 6,5% κατά μέσο όρο στον ΟΟΣΑ.
Την ίδια στιγμή, το κόστος της εξωνοσομειακής φαρμακευτικής δαπάνης, των φαρμάκων δηλαδή από τα ιδιωτικά φαρμακεία που αποζημιώνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία, αγγίζει τα 2,5 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τις φαρμακευτικές, πέρσι η υπέρβαση που καταγράφηκε στο σύνολο της χρονιάς υπολογίζεται σε 500 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που ο κλειστός προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ ήταν 1,94 δισ. ευρώ.
Βασιλική Κουρλιμπίνη
Αναδημοσίευση από : http://www.capital.gr
