Γράφαμε σε άλλη ανάρτησή μας με αφορμή τις εκδηλώσεις – συγκεντρώσεις της 11ης Ιουνίου 2015 για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ: “Ανάμεσά τους και συγκινητικές στιγμές, όπως όταν αλληλέγγυα (και αθλήτρια δρομέας) που δεν έχει την όρασή της, ζήτησε να συναντήσει τον Κώστα Μότση, που μαζί με άλλους συναδέλφους κράτησαν ζωντανή την ΕΡΑ Σπορ τη διετία του «μαύρου» για να του δώσει σαν δώρο ένα μετάλλιό της. Στιγμές που κανένας υποταγμένος στους τροϊκανούς και την εργοδοσία δεν θα μπορέσει ούτε να καταλάβει ποτέ, ούτε να ζήσει”.
Όταν άνθρωποι που θα είχαν κάθε λόγο «να κάτσουν σπίτι», κινητοποιούνται, δραστηριοποιούνται, συμμετέχουν στην κοινωνική – πολιτική ζωή, τότε άθελά τους βάζουν και για όλους μας τον πήχη σε ύψη, που όσο και αν προσπαθήσουμε να τα περάσουμε, πάντα «από κάτω» θα πηγαίνουμε. Τουλάχιστον όσοι/ες το προσπαθούμε.
