Η ομιλία του μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ
Χαιρετισμό εκ μέρους του ΚΚΕ απηύθυνε στο Συνέδριο της ΚΕΔΕ ο Νίκος Σοφιανός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ο Ν. Σοφιανός ξεκίνησε απευθυνόμενος σε εργαζόμενους κοινωνικών δομών των δήμων που βρίσκονταν στην αίθουσα λέγοντας: «Επειδή τα μεγάλα λόγια πρέπει να κρίνονται από τα μεγάλα έργα, προχτές στη Βουλή κατατέθηκε τροπολογία του ΚΚΕ για να μονιμοποιηθούν οι 3.500 εργαζόμενοι και εργαζόμενες στο “Βοήθεια στο Σπίτι”. Απορρίφθηκε από την κυβέρνηση. Και το λέω αυτό, γιατί εν πάση περίπτωση, το Δεκέμβρη, στο πανελλαδικό συνέδριο που είχατε κάνει, αν θυμάμαι καλά, ο κ. Στρατούλης, είχε πει ότι θα γίνετε αορίστου και ο κ. Κεγκέρογλου, τότε υφυπουργός, είχε πει ότι θα γίνετε μόνιμοι. Σας είχαμε πει κρατήστε μικρό καλάθι».
Και συνέχισε:
«Η κατάσταση είναι δύσκολη. Η πραγματικότητα που διαμορφώνεται και ο λογαριασμός που πληρώνει η πλειοψηφία του λαού μας είναι μεγάλος. Και εδώ πραγματικά, επειδή απευθυνόμαστε σε ένα σώμα που έχει πολιτική σκέψη, έχει καθημερινή πολιτική δράση γιατί για να εξυπηρετείς τις καθημερινές ανάγκες του λαού μας, σε κρίσιμες λειτουργίες και τομείς που έχουν στην ευθύνη τους οι δήμοι, χρειάζεται να επιλέγεις συγκεκριμένες ενέργειες και να προχωράς. Σίγουρα έχουμε μια καινούρια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή. Ας μας επιτρέψετε μια διαφορετική ανάγνωση στις εξελίξεις που έχουν μεσολαβήσει αυτές τις 100 περίφημες πρώτες μέρες της νέας συγκυβέρνησης.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά είπε στον ελληνικό λαό τέλος τα μνημόνια και η λιτότητα, τέλος η τρόικα, με την Ελλάδα όμως μέσα στην ΕΕ, με εθνικό της νόμισμα το ευρώ και με τις αγορές, δηλαδή την καπιταλιστική οικονομία, να χορεύουν πεντοζάλη όπως είχε πει τότε ο πρωθυπουργός. Αυτό το πολιτικό σενάριο έχει τελειώσει, έχει καεί. Και ίσως πρέπει να σκεφτεί ένας κόσμος, που έχει μια ριζοσπαστική, αριστερή σκέψη. Μήπως είχε δίκιο το ΚΚΕ όταν έλεγε ότι τέλος τα μνημόνια με τα αβάσταχτα μέτρα που φόρτωσαν στις πλάτες του λαού μας, με τους δεκάδες εφαρμοστικούς νόμους, ότι τέλος η μισητή τρόικα, προϋποθέτουν ρήξη με την ΕΕ, με το κεφάλαιο και την εξουσία του. Αλλιώς θα βαφτίζουμε την τρόικα θεσμούς, τα μνημόνια γέφυρες, ενδιάμεσες, θα καταλήγουμε σε τελικές συμφωνίες και θα έρχεται ένας λογαριασμός πολύ βαρύς για να σηκωθεί πλέον από ένα λαό που ήδη πληρώνει άγρια και ακριβά το κόστος της κρίσης αυτής της οικονομίας μέσα από τις πολιτικές που προηγήθηκαν.
Και εδώ πρέπει να συζητήσουμε για να δούμε τι θα γίνει τις επόμενες μέρες. Γιατί αυτό που ακούμε είναι ότι ετοιμάζεται η συμφωνία, ότι έχει διαμορφωθεί ένα θετικό κλίμα. Και είναι γεγονός ότι η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, έχει δώσει δείγματα γραφής. Εχει υπογράψει συμφωνία παράτασης της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου από τις 20 Φλεβάρη. Μια συμφωνία, που μπορεί να λέμε μεγάλες κουβέντες για δημοκρατία, συζητήθηκε και ενδεικτικά ψηφίστηκε στην κοινοβουλευτική του ομάδα όμως δεν έχει έρθει δυόμιση μήνες μετά να συζητηθεί στη Βουλή. Πόσο μάλλον να ψηφιστεί, γιατί εκεί θα βλέπαμε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς μαζί να ψηφίζουν. Χρειάζεται, λοιπόν, να σκεφτεί ένας κόσμος. Η ρήξη και όχι τα ατυχήματα προϋποθέτουν ένα λαό οργανωμένο, ενημερωμένο, αποφασισμένο να γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει η πατρίδα μας, γιατί έχει πλούτο που τον ιδιοποιείται σήμερα μια χούφτα ολιγαρχών. Τι να κάνουμε, αυτή είναι η πραγματικότητα. Για να μπορέσει να σταθεί, να γίνει ανταγωνιστικό, θα πρέπει να ξεζουμίσει κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης, θα πρέπει να “λιώσουν” κι άλλο τις εργασιακές σχέσεις. Για ποιο λόγο άλλωστε, σε λίγα χρόνια, αν όχι του χρόνου, θα είναι πλειοψηφία στους δήμους οι εργαζόμενοι με συμβάσεις, με κοινωφελή προγράμματα, με κάθε είδους ελαστική μορφή απασχόλησης, ενώ πριν ήταν μόνιμοι εργαζόμενοι με ένα στοιχειώδες σταθερό εργασιακό πλαίσιο; Για να γίνει ανταγωνιστικό, λοιπόν, το κεφάλαιο βάζει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη ο δημότης, ο εργαζόμενος, η πλειοψηφία που ζει στους δήμους όλης της χώρας.
Η ΠΝΠ θα έχει μόνιμο χαρακτήρα
Επειδή μιλάμε για αυτά τα αποτελέσματα που πρέπει να γίνουν, να κρατήσουμε ότι ο λογαριασμός ειδικά για τους δήμους θα είναι μεγάλος. Κατά τη δική μας γνώμη και εκτίμηση η ΠΝΠ θα έχει διάρκεια, μόνιμο χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαίο το non paper του Μαξίμου που έβγαλε για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, που ανέφερε το παράδειγμα της Ολλανδίας. Δεν είναι τυχαίο ότι στην τροπολογία που κατατέθηκε και για την οποία μίλησε ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ δεν υπάρχει πρόβλεψη για την διάρκεια στην οποία θα είναι σε ισχύ η ΠΝΠ, ενώ υπάρχει πλήρη ασάφεια για κρίσιμους πόρους που διαχειρίζονται οι δήμοι. Σχολικές επιτροπές, προνοιακά, μικροέργα που είναι σε εξέλιξη, άλλα χρήματα που εισπράττονται από άλλους κωδικούς. Μιλάμε για ένα μέτρο που ήταν αξίωση της τρόικα και είναι γνωστό αυτό από καιρό. Ενα μέτρο που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση των κρατικών δαπανών που, για να μην ξεχνάμε, μειώθηκαν αυτά τα χρόνια, μιλώντας για τους ΚΑΠ, πάνω από 60%.
Αρα, το ότι εξαιρούνται τα ανταποδοτικά, φωτογραφίζει τη συνέχεια. Τα βασικά έσοδα των δήμων θα προέρχονται από μία ακόμα πιο εκτεταμένη πολιτική ανταποδοτικότητας, ζητώντας από τον κόσμο να πληρώσει όταν πλέον αποδεδειγμένα δεν έχει να πληρώσει. Ποια κοινωνική πολιτική θα κάνουν οι δήμοι; Με τι κονδύλια, με τι δομές, με τι προσωπικό. Δεν είναι μόνο οι χιλιάδες εργαζόμενοι στο “Βοήθεια στο Σπίτι”, είναι οι εργαζόμενοι στα ΚΔΑΠ σε ένα αντίστοιχο καθεστώς ομηρίας. Είναι το γεγονός ότι, την ίδια ώρα που στελέχη της κυβέρνησης λένε ότι είναι κατακόκκινη γραμμή οι ομαδικές απολύσεις, αποφάσισαν στο τέλος του 2015 να διώξουν σε ομαδική απόλυση 8.500 καθαρίστριες των δημόσιων σχολείων γιατί θα ανανεώσουν τη σύμβασή τους έως το τέλος του 2015. Ούτε το ελάχιστο δηλαδή, να ανανεωθεί για το 2015 – 2016 και για τη νέα σχολική χρονιά δηλαδή, η σύμβαση σε αυτό το προσωπικό που κακοπληρωμένα κρατάει καθαρά τα σχολεία.
Είναι μια σειρά μηχανισμοί που παραμένουν σε ισχύ, όπως Οικονομικό Παρατηρητήριο, το απαράδεκτο καθεστώς του 4% κράτηση για τους δήμους που είναι ελλειμματικοί, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, η παράταση που δόθηκε για να ισοσκελίσουν και οι δήμοι που μπήκαν στο κόκκινο. Ολα αυτά τα μέτρα οδηγούν κυριολεκτικά στο κλείσιμο της κάνουλας της κρατικής χρηματοδότησης και με μια σειρά άλλα μέτρα που έρχονται, περιμένουμε τα πεντάμηνα για να λειτουργήσουν κρίσιμες υπηρεσίες στους δήμους, μειώνεται η δυνατότητα συμβασιούχων ορισμένου χρόνου με βάση μνημονιακούς νόμους που είναι σε ισχύ ή ακούγεται ήδη ότι το καινούριο πρόγραμμα για το 2015 – 2016 για τους παιδικούς σταθμούς και τα ΚΔΑΠ θα είναι σχεδόν 40.000 παιδιά λιγότερα με βάση τους πόρους που δεν υπάρχουν.
Χρειάζεται επαγρύπνηση και επιφυλακή
Ολα αυτά πρέπει να οδηγήσουν σε μία κυριολεκτικά επαγρύπνηση, σε μια επιφυλακή γιατί το βαρύτατο λογαριασμό, ο οποίος έρχεται, θα τον πληρώσουν ξανά οι συνήθεις ύποπτοι. Οι εργαζόμενοι στους δήμους, συνολικά ο κόσμος που απευθύνεστε εσείς ως δημοτικές αρχές για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε την πιεσμένη του καθημερινότητα. Στηρίξαμε την απόφαση που πήρε η ΚΕΔΕ, όχι γιατί είναι καμία επαναστατική πράξη αλλά έλεγε το αυτονόητο. Οτι οι διαθέσιμοι πόροι που διαθέτω, απευθύνονται στο λαό αυτής της πατρίδας την οποία υποτίθεται θα σώσουμε αν μαζέψουμε ότι υπάρχει και δεν υπάρχει για να πληρώσουμε τους δανειστές ενός δανείου και ενός χρέους το οποίο θα κουρεύαμε στο 60 – 70%.
Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, θεωρούμε ότι χρειάζεται το επόμενο διάστημα να ενταθούν και οι διεκδικήσεις και των δήμων, να ενταθεί και η προσπάθεια και των δήμων, να μη χαθεί πολύτιμο προσωπικό που υπάρχει, να βρεθεί τρόπος να πιεστεί η κυβέρνηση να ικανοποιήσει το αίτημα των εργαζομένων και αυτών που αναφέραμε και αναφέρατε όλοι αλλά και άλλων που πρέπει σήμερα να δικαιωθούν».
