26 Σεπτεμβρίου 2000, ώρα: 22:15, νήσος Πάρος. Το Ε/Γ-Ο/Γ Εξπρές Σάμινα της εταιρείας Minoan Flying Dolphins παρεκκλίνει της καθορισμένης πορείας του και προσκρούει στο σύμπλεγμα βραχονησίδων Πόρτες, δύο ναυτικά μίλια ανοιχτά της Πάρου. Στο θάλαμο επιχειρήσεων του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας (ΥΕΝ) το περιστατικό αρχικά δεν εμπνέει ανησυχία. Ωστόσο, οι επιβαίνοντες επικοινωνούν με τηλεοπτικούς σταθμούς και δίνουν την πραγματική διάσταση του συμβάντος. Το Εξπρές Σάμινα βυθίζεται!
Πάνω στο Εξπρές Σάμινα επικρατεί χάος. Άνθρωποι τρέχουν αριστερά και δεξιά, προκειμένου να βρουν κάποιο μέσο να σωθούν, άλλοι πηδούν στα αφρισμένα κύματα, ενώ η συσκότιση (αποτέλεσμα ηλεκτρικής βλάβης) δυσχεραίνει τις προσπάθειες επιβατών και πληρώματος να διαφύγουν. Το καράβι βυθίζεται μέσα σε 25 λεπτά.
Το ΥΕΝ αφυπνίζεται, κινητοποιεί το Λιμεναρχείο Πάρου και διατάσσει όλα τα παραπλέοντα σκάφη να σπεύσουν στον τόπο της τραγωδίας, όπου πνέουν άνεμοι εντάσεως οκτώ Μποφόρ. Πρώτοι φτάνουν οι ψαράδες της Πάρου που σώζουν δεκάδες ναυαγούς, ενώ στη «μάχη» ρίχνονται τα σκάφη του Λιμενικού, αλλά και βρετανικά πολεμικά που συμμετέχουν σε άσκηση.
Στο μεταξύ, σύγχυση επικρατεί σχετικά με τον αριθμό των επιβαινόντων. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία κάνει λόγο για 447 επιβάτες και 64μελές πλήρωμα, πληροφορίες όμως αναφέρουν ότι είναι πολύ περισσότεροι. Οι πρώτοι διασωθέντες αποβιβάζονται στην Πάρο και προωθούνται στο Κέντρο Υγείας του νησιού, για να μεταφερθούν στη συνέχεια και να φιλοξενηθούν σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια που προσέφερε ο δήμος.
Με το πρώτο φως της ημέρας αποκαλύπτεται το μέγεθος της τραγωδίας. Ο αριθμός των θυμάτων συνεχώς αυξάνεται. Από 40 στους 42, τους 59, τους 63, τους 74, τους 79 και τελικά στους 80 νεκρούς. Η μεγαλύτερη ναυτική τραγωδία στη χώρα μας από την εποχή της Φαλκονέρας.
Από εκεί και πέρα αρχίζει ο «χορός» των ευθυνών, καθώς όλοι τις αποποιούνται! Ο πλοίαρχος του Εξπρές Σάμινα κατηγορεί τον υποπλοίαρχο, ο υποπλοίαρχος το… πηδάλιο που δεν υπάκουσε, η πλοιοκτήτρια το πλήρωμα, η αντιπολίτευση την κυβέρνηση, η κυβέρνηση την ιδιωτική πρωτοβουλία. Οι επιβάτες κάνουν λόγο για εγκληματική αδιαφορία του πληρώματος, ενώ συγκινητική είναι η αποκάλυψη ότι 21 φαντάροι που επέστρεφαν στη Σάμο από άδεια έσωσαν δεκάδες συνανθρώπους τους, διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή.
Ο διεθνής Τύπος επιτίθεται στη χώρα μας και συνιστά… την προσοχή σε όσους επισκέπτονται την Ελλάδα. Το ναυάγιο γίνεται πρώτο θέμα στο CNN και στα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων του εξωτερικού.
Ξαφνικά όλοι αναρωτιούνται πώς η MFD κατάφερε να έχει σχεδόν το μονοπώλιο στην ακτοπλοΐα και βάλλεται πανταχόθεν. Ορίζεται ειδικός εφέτης – ανακριτής (Νίκος Καραδημητρίου), ώστε να αποδοθούν ευθύνες για το τραγικό ναυάγιο. Σε πρώτη φάση διώκονται ο πλοίαρχος και ο υποπλοίαρχος για παράνομη αλλαγή πορείας και ψευδή δήλωση περιστατικού στο ημερολόγιο του πλοίου, ενώ ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ζητά την επίσπευση της ανακριτικής διαδικασίας και υπόσχεται ότι στην υπόθεση θα χυθεί «άπλετο φως».
Η τραγωδία του Εξπρές Σάμινα, ωστόσο, έφερε στο φως της δημοσιότητας και στην προσοχή του κοινού διάφορα άλλα θέματα που έως τότε δεν άπτονταν του ενδιαφέροντος των ΜΜΕ, των πολιτικών αλλά και του απλού πολίτη. Συγκεκριμένα, το πώς δίδονται οι άδειες σκοπιμότητας, τι είναι το καμποτάζ και τα σωστικά μέσα, ποιος είναι εκπαιδευμένος να τα χρησιμοποιεί, τι είναι η Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων, αλλά και όλο το «παιχνίδι» στην ελληνική ακτοπλοΐα με εξαγορές πλοίων και εταιρειών.
