Είναι εντυπωσιακή η εξάπλωση τον τελευταίο καιρό, της αρθρογραφίας, αλλά και της κυκλοφορίας στο εμπόριο, των λεγόμενων super foods. Οι υπερτροφές που είναι υγιεινές και περιέχουν πολλές βιταμίνες και ουσίες για τον οργανισμό.
Μάθαμε το ιπποφαές που το έτρωγαν τα άλογα του Μεγάλου Αλεξάνδρου μετά τις μάχες και καρδάμωναν, οπότε το πήραν χαμπάρι και οι αναβάτες και το «δούλεψαν» – κατανάλωσαν και αυτοί.
Μάθαμε το γκότζι μπέρι που όσοι λαοί το τρώνε ζούνε πολλά χρόνια και επιπλέον είναι και σεξουαλικά ακμαίοι μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Προηγουμένως είχε «παρελάσει» η Ικαρία στα αφιερώματα της μακροζωίας.
Τώρα τελευταία παίρνει σιγά-σιγά τα πάνω του σε ορισμένα σούπερ μάρκετ της Αθήνας, το γνωστό στην Ικαρία και την Κύπρο, κολοκάσι.
Πράγματι αρκεί μια αναζήτηση στο διαδίκτυο για να δει κανείς τη σημαντική διατροφική του αξία. Σε ένα σούπερ μάρκετ μάλιστα υπάρχει και ειδικό φυλλάδιο της ιστορίας του και με επισυναπτόμενες συνταγές, αλλά και τρόπους καθαρίσματος (αυτό προσέξτε το γιατί υπάρχουν θέματα που δεν θα τα αναλύσω εγώ, τα αφήνω για άλλη φορά, όταν και αν αναλάβω καθήκοντα σεφ).
Τα παλιά τα χρόνια, σύμφωνα με το φυλλάδιο, το ανακάλυψε στη Χαβάη το 1778 ο Captain Cook, ενώ σήμερα μαζική καλλιέργεια γίνεται στην Κύπρο και την Ολλανδία, αλλά και στις ΗΠΑ.
Επιπλέον άρχισε να «προστίθεται» στην αιτιολόγηση της μακροζωίας στην Ικαρία, μάλλον με αυθαίρετο τρόπο, αφού δεν προκύπτει από πουθενά και δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για την καλλιέργεια και τη βρώση του στην ικαριακή κουζίνα.
Απλώς όσοι είχαν την ενημέρωση για την ικαριακή μακροζωία, όταν έμαθαν τη διατροφική αξία του κολοκασιού, σκέφτηκαν «να ένα από τα μυστικά που έχουν οι μπαγάσες στο νησί».
Προς το παρόν αρκετοί αγνοούν τους τρόπους μαγειρέματός του και είναι ο λόγος που στο ταμείο του σούπερ μάρκετ μου πιάνουν την κουβέντα τόσο οι ταμίες, όσο και όσοι περιμένουν στην ουρά για να μάθουν τι είναι και πώς μαγειρεύεται αυτό το περίεργο πράγμα που έχω αγοράσει, χωρίς να δυσανασχετούν που έτσι θα αργήσουν.
Όμως η υγιεινή διατροφή δεν μπορεί να συμβάλλει από μόνη της στον παράγοντα «υγεία».
Το περιβάλλον εργασίας και οι συνθήκες που επικρατούν εκεί, η άσκηση ή η καθιστική ζωή, η διατροφή, η ψυχολογία αντιμετώπισης διαφόρων καταστάσεων (άγχος ή νηφαλιότητα και ψυχραιμία) και άλλα πολλά, «χτίζουν» αυτό που μπορούμε να ορίσουμε σαν υγεία και δεν ερμηνεύεται μόνο «εργαστηριακά» σαν απουσία νόσου, αλλά σαν συνολική κατάσταση ζωής.
Το τονίζω γιατί διέκρινα στον κόσμο που με ρώταγε στο σούπερ μάρκετ για το κολοκάσι, μια αγωνία, λες και αν το κατανάλωνε θα γινόταν με τη μία «άλλος άνθρωπος».
Ζούμε άλλωστε σε εποχές που με τα όσα συμβαίνουν στο δημόσιο σύστημα Υγείας καις τα ασφαλιστικά ταμεία, δεν είναι για να αρρωστήσεις, οπότε η πρόληψη είναι ανάγκη ζωής.
Καμία υγιεινή τροφή δεν είναι ούτε το σούπερ φιστίκι που μετατρέπει το Γκούφυ σε Σούπερ Γκούφυ, ούτε το μαγικό φίλτρο που κάνει τους Γαλάτες ανίκητους μπροστά στους Ρωμαίους.
Μέτρο και σύνεση, συνδυασμοί διατροφικών συνηθειών και άλλων παραγόντων και μακροχρόνια αποτελέσματα, είναι το «κλειδί» για να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα.
Νάσος Μπράτσος
