Δεν έχει τέλος η «ευρηματικότητα» των καπιταλιστών (και του κράτους τους) προκειμένου να πετυχαίνουν την παραπέρα μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και να «απλώνουν» την «ευελιξία» σε όλη την γκάμα των εργασιακών και ασφαλιστικών σχέσεων (αμοιβές, ωράρια, τύπος σύμβασης, ασφάλιση).
Ένα από αυτά τα «χαρτιά» που φαίνεται ότι σκοπεύουν να «παίξουν» πιο έντονα το επόμενο διάστημα σε αυτήν την κατεύθυνση, είναι η αξιοποίηση του εργόσημου.
Το εργόσημο θεσμοθετήθηκε το 2010 (νόμος 3863, άρθρο 20), με σκοπό, υποτίθεται, την αντιμετώπιση της ανασφάλιστης εργασίας σε τομείς όπως η κατ’ οίκον εργασία ή η περιστασιακή απασχόληση στον αγροτικό τομέα. Σήμερα φαίνεται, ωστόσο, ακόμα πιο καθαρά η προωθούμενη ανοιχτή αξιοποίησή του ως ενός ακόμα εργαλείου για να αποφεύγει η εργοδοσία να ασφαλίζει τους εργαζόμενους μισθωτούς, όπως υποχρεούται, στο ΙΚΑ (νυν ΕΦΚΑ).
Αυτό που επιδιώκουν οι εργοδότες με τον τρόπο αυτό είναι να περιορίζουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές περίπου κατά 40%:Συγκεκριμένα, αντί για το περίπου 41% επί του μισθού, που ανέρχεται σήμερα η ασφάλιση ενός μισθωτού στο ΙΚΑ (συνολικές εισφορές εργαζόμενου και εργοδότη), η ασφάλιση με εργόσημο προβλέπει ασφαλιστικές εισφορές μόλις 25% επί του μισθού, εξασφαλίζοντας πρόσθετα κέρδη για την εργοδοσία.
Χαρακτηριστικά, όπως προκύπτει από τις καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων, η εταιρεία «ΣΕΛΕΚΤΑ ΕΛΛΑΣ ΙΚΕ και ΣΙΑ ΕΕ», στην Καβάλα, αντί να τους ασφαλίζει κανονικά στο ΙΚΑ, όπως οφείλει ως εργαζόμενους στο φυτώριο της, τους υπο-ασφαλίζει κάνοντας χρήση του εργόσημου.
Το θέμα, όπως και συνολικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι της συγκεκριμένης επιχείρησης, ανέδειξε το ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή προς την υπουργό Εργασίας οι βουλευτές του Κόμματος Σάκης Βαρδαλής και Γιάννης Δελής. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται στην Ερώτηση, οι εργαζόμενοι στην εν λόγω επιχείρηση «παραμένουν με το απαράδεκτο καθεστώς του εργόσημου», υπογραμμίζοντας ότι αυτό γίνεται «κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας και των προβλέψεών της για τους εργαζόμενους εξαρτημένης εργασίας».
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι η χρήση εργόσημου, αντί κανονικής ασφάλισης, στην προκειμένη περίπτωση γίνεται για τους μισθωτούς εργαζόμενους σε φυτώριο μιας μεγάλης εταιρείας, της «ΣΕΛΕΚΤΑ ΕΛΛΑΣ», η οποία αποτελεί σύμπραξη του πολυεθνικού κολοσσού «Selecta One», με δραστηριότητα σε πολλές χώρες του κόσμου και τεράστια κερδοφορία, με τον όμιλο «ΑGROHOUM». Αποτελεί δηλαδή εξόφθαλμο παράδειγμα για το πώς το εργόσημο μπορεί να αξιοποιείται ως εργαλείο αποφυγής εργοδοτικών εισφορών μεγάλων επιχειρήσεων και όχι ως… μέσο πάταξης της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας.
Και η περίπτωση της «Selecta» δεν αποτελεί εξαίρεση: Εργοδοτικοί φορείς ήδη εμφανίζονται να έχουν αξιώσεις για επέκταση του εργόσημου σε επιπλέον τομείς οικονομικής δραστηριότητας, πέραν αυτών όπου ήδη προβλέπεται, με προφανή στόχο τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών σε όλο και περισσότερους κλάδους. Μια αξίωση που δεν είναι άσχετη με τη μόνιμη απαίτηση του ΣΕΒ για μείωση γενικά των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, προς χάριν της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας»…
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο βουλευτής και πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, Δ. Μάρδας, σε συνεργασία με τη ΓΣΕΒΕΕ και τον Σύνδεσμο Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Νέας Μηχανιώνας Θεσσαλονίκης, ήδη έχουν καταθέσει προς το υπουργείο Εργασίας πρόταση για επέκταση του εργόσημου στον μεγάλο κλάδο της Εστίασης και τις επιχειρήσεις κέτερινγκ… Μια πρόταση που, πέραν των μειωμένων εισφορών για καθαρά μισθωτή εργασία, έρχεται να υπηρετήσει και την εμπέδωση μεγαλύτερης «ευελιξίας» στον κλάδο (εργασία 2 – 3 ημερών τη βδομάδα κ.τ.λ.)
Συνολικά, η επέκταση της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας, με αξιοποίηση των άπειρων μορφών συμβάσεων εργασίας που εξασφαλίζουν στο κεφάλαιο οι κυβερνήσεις του για την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, ανοίγει στις επιχειρήσεις ακόμα μεγαλύτερο πεδίο εισφοροαποφυγής. Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και ο προσανατολισμός λειτουργίας των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους (ΣΕΠΕ, ΙΚΑ), η σκόπιμη υποστελέχωσή τους με ευθύνη των αστικών κυβερνήσεων, όπως και η δαιδαλώδης ασφαλιστική νομοθεσία.
Στη βάση αυτή, το εργόσημο και η προωθούμενη γενίκευση του έρχονται να αξιοποιηθούν στην πραγματικότητα ως ένα ακόμα εργαλείο του κεφαλαίου για την παγίωση και ενίσχυση της «ευελιξίας», για την ακόμα μεγαλύτερη απαλλαγή του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης.
