Aπό πυγμάχος, έγκλειστος, δραπέτης, πολεμιστής και πρόσφυγας. Παρουσιάζουμε την περιπετειώδη ζωή του Δημήτρη Κοροντζή, μέσα από διήγηση του γιου του Κώστα Κοροντζή.
Πρόκειται για προδημοσίευση υλικού από το βιβλίο «Αιγαιοπελαγίτες πρόσφυγες στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» (εκδόσεις Νότιος Άνεμος, συγγραφέας Νάσος Μπράτσος, 220 σελίδες, ISBN 978-960-9511-56-8), που θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου στις 6.30μμ στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ.
Ο Δημήτρης Κοροντζής το 1936 που ο Χίτλερ έκανε την Ολυμπιάδα του Βερολίνου, μαζί με άλλους αθλητές πήγε να πάρει μέρος στη Λαϊκή Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης. Ήταν η συνειδητή προσπάθεια μποϊκοτάζ της χιτλερικής φιέστας, που όμως δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί αφού ξέσπασε ο ισπανικός εμφύλιος. Ο Δημήτρης Κοροντζής ήταν μποξέρ στον Παναθηναϊκό.
Στην επιστροφή του από την Ισπανία είχε γίνει η δικτατορία Μεταξά και ο Κοροντζής που «τόλμησε» να στηρίξει την αντιχιτλερική ολυμπιάδα, φυλακίστηκε στην Αίγινα. Βρέθηκε στο ίδιο κελί με τους Βελουχιώτη και Καραγιάννη.
Το 1938 κατάφερε να δραπετεύσει κλέβοντας μία βάρκα από χωροφύλακες την ώρα που αυτοί έκαναν μπάνιο και μετά από τρεις μέρες έρμαιο των θαλασσίων ρευμάτων να βρεθεί στη Σκύρο. Ο ένας από τους άλλους δύο που δραπέτευσαν δεν άντεξε τις κακουχίες και απεβίωσε.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι το 1950-51 πήγε ένας χωροφύλακας στο σπίτι της οικογένειας Κοροντζή να τους ενημερώσει για την κατηγορία της κλοπής μίας βάρκας!!
Χωρίς να αντιμετωπίσει προβλήματα και κυνηγητό μέχρι τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, αν και δραπέτης, μέσα στον ορυμαγδό της εποχής, στρατεύτηκε κανονικά και επειδή ήταν γυμνασμένος υπηρέτησε στις ειδικές αποστολές, κυρίως σε ανατινάξεις γεφυρών.
Στην κατοχική Αθήνα εργάστηκε στις εκδόσεις (μαγαζί στη Χαριλάου Τρικούπη 11) μαζί με το συνεταίρο του Μαρή. Έμενε στο Δουργούτι και κάτω από το παράθυρο του σπιτιού του έγινε το αιματοβαμμένο μπλόκο του Δουργουτιού.
Οι εκδόσεις πήγαιναν καλά αφού δεν υπήρχαν και πολλές άλλες επιλογές ψυχαγωγίας στην κατοχική Αθήνα και το βιβλίο αποτελούσε διέξοδο.
Μία ημέρα του 1943 γερμανοτσολιάδες μπήκαν στο μαγαζί για να δημιουργήσουν επεισόδιο, αλλά ο μποξέρ υπερίσχυσε και έφυγαν κακήν – κακώς.
Τον στοχοποίησαν όμως και ετοίμαζαν χειρότερα. Από δύο πηγές, έναν Έλληνα μεταφραστή των Γερμανών (και όχι ιδεολογικό τους φίλο) και από έναν βασανιστή στο Χαϊδάρι, του ήρθε η πληροφορία ότι αποτελεί στόχο των Γερμανών.
Έτσι με τα δίκτυα της αντίστασης μαζί με άλλους άνδρες, από κάποιο ορμίσκο στα παράλια των Μεσογείων, ξεκίνησε το ταξίδι για την Τουρκία, με σημείο άφιξης κάτω από τη Σμύρνη και υπό αγγλική εποπτεία – πιθανόν την Αγρελιά.
Με τρένα έφτασαν μέχρι την Κιάφα του Ισραήλ και από την πείνα, έπεσαν με βουλιμία στα πορτοκάλια που βρήκαν εκεί, με αποτέλεσμα να τους πιάσει η κοιλιά τους. Από τότε ο Δ. Κοροντζής δεν ξανάφαγε ποτέ στη ζωή του πορτοκάλια.
Ακολούθησε ο εγκλεισμός σε φρουρούμενο στρατόπεδο προσφύγων στο Σουέζ, από όπου μαζί με άλλους δραπέτευσε, πέρασε κολυμπώντας στην απέναντι πλευρά της Αιγύπτου και παρουσιάστηκαν σε τακτική μονάδα του ελληνικού στρατού. Δεν τους στρατολόγησαν, ενδεχομένως θεωρώντας τους ταραχοποιά στοιχεία για το στράτευμα και έμεινε στην Αίγυπτο, όπου τουλάχιστον γλίτωσε από την πείνα. Εκεί είχε ταυτότητα δημοσίου υπαλλήλου και έπαιρνα κάποιο ποσό για τα προς το ζην. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1945.
Πηγή φωτο: οικογενειακό αρχείο Κώστα Κοροντζή
Νάσος Μπράτσος
Αναδημοσίευση από : http://www.ert.gr
