Σπάσε τα ρολόγια, φεύγεις για Ικαρία

Όσοι μέχρι σήμερα δεν την έχουν επισκεφθεί, ξέρουν από τους συνήθεις επισκέπτες του τον νούμερο ένα λόγο για να επισκεφθείς κανείς την Ικαρία: χαλάρωση. Όχι δεν είναι υπερβολή πως ο χρόνος στην Ικαρία κυλά σε διαφορετικούς χρόνους.

Μερικές ώρες μετά από την άφιξη σου στο νησί, θα συνειδητοποιήσεις και εσύ πως ο  χρόνος κυλά διαφορετικά. Ή μήπως δεν κυλάει καθόλου; Γιατί πέρα από την βαρύτητα, η Ικαρία είναι ο επόμενος μη επιστημονικός λόγος που αποδεικνύει ότι ο χρόνος δεν υπάρχει.

 

1. Ιδανική για όσους  γουστάρουν την βλάστηση

Μην ψαρώνετε με τα ξερονήσια. Εκεί που οι Κυκλάδες μετά βίας έχουν πέντε πεύκα, η Ικαρία έχει κάτι από νησιά του Ιονίου.  Η πλούσια βλάστηση του νησιού,  είναι ιδανική τόσο για τους φυσιολάτρεις επισκέπτες όσο και για εκείνους που αγαπούν το ελεύθερο κάμπινγκ.

Οι βουνοκορφές του Αθέρα, που από τους ντόπιους αποκαλείται ως η ραχοκοκαλιά της Ικαρίας, είναι ιδανική τοποθεσία για να στήσεις την σκηνή. Από εκεί και πέρα κάθε ορεινή τοποθεσία του νησιού έχει κάτι πράσινο να σου δείξει. Στο Μάραθο. Στην Ακαμάτρα. Στο Πλουμάρι και το Φραντάτο. Στο δάσος του Ράντη στη δυτική πλευρά του νησιού (σ.σ.: πολλά από τα γηραιότερα δέντρα έχουν ηλικία μεγαλύτερη από 300 έτη). Η Ικαρία είναι αυτό το «δροσερό» νησί που μπορείς να ξαπλώσεις κάτω από τα δέντρα του με την ίδια όρεξη που θα ξαπλώσεις στην παραλία.

 

 

2. Οι παραλίες είναι μία κατηγορία μόνες τους

Ξέχνα τις πλαζ, τις ξαπλώστρες, τα μπιτσόμπαρα με την δυνατή μουσική και τις εν χορώ ρακέτες από τους λαδωμένους σφίχτες. Η Ικαρία είναι ανεμελιά. Είναι ελευθερία. Το δηλώνει η ίδια η Μεσακτή με τα ανοιχτά της ρεύματα που την κάνουν ιδανική για σεφ. Το δηλώνει ο Νας όπου κάποτε δέσποζε το Ιερό της Αρτέμιδος. Στην παραλία θα υπάρχουν γυμνιστές αλλά το όλο σκηνικό δείχνει τόσο ανέμελο που δεν θα νιώσεις ίχνος κομπλεξισμού.

Το Λιβάδι είναι το πιο μέινστριμ γιατί χωράει αρκετό κόσμο. Όσο μέινστριμ μπορείς να το πεις δηλαδή. Και μετά είναι παγκοσμίως φήμης Σεϋχέλλες. Τυρκουάζ νερά αλλά για όσους τα αξίζουν. Γιατί έχει γκρεμό και περπάτημα και μετά μπόλικη ανηφόρα. Οπότε μιλάμε πάντα για παπούτσι και όχι για σανδάλια και σαγιονάρες. Το Ιερό από την άλλη, βρίσκεται στο βορειοανατολικότερο σημείο του νησιού κοντά στο αεροδρόμιο. Είναι ήσυχη παραλία και αποτελεί hot spot για ψαροντουφεκάδες.

 

 

3. Τα πανηγύρια θα πείσουν και τους πιο μονόχνωτους

Ο χορός και το τραγούδι είναι αναπόσπαστο στοιχείο της Ικαρίας – και ειδικά για τους καλοκαιρινούς μήνες. Ειδικότερα, από τις αρχές του Ιούλη μέχρι και τις τελευταίες μέρες του Οκτώβρη, υπάρχει ένα πλήθος από διαφορετικά πανηγύρια σε κάθε σημείο του νησιού.

Αν βρεθείς Αύγουστο στο νησί, να έχεις οπωσδήποτε υπόψιν σου το πανηγύρι στον Χριστό Ραχών στις 6 Αυγούστου και το μεγαλοπρεπέστατο στη Λαγκάδα για τον 15αύγουστο. Στα περισσότερα από τα πανηγύρια σερβίρεται φαγητό και κρασί, ενώ ο κόσμος ξεκινάει μετά τους μπάλους και τους καρσιλαμάδες να χορεύει τον Ικαριώτικο. Ναι είναι κομματάκι δύσκολος, αλλά σε όσα περισσότερα πανηγύρια πας, τόσο πιο εύκολα θα τον μάθεις. Γιατί αυτό είναι η Ελλάδα.

 

4. Το φαγητό είναι ένας ξεχωριστός πολιτισμός

Αν δεν γνωρίσεις τις γεύσεις ενός τόπου, τότε δεν τον έχεις γνωρίσει ολόκληρο. Προφανώς αυτό ισχύει και για την Ικαρία καθότι είναι πλούσια σε πρώτες ύλες και έχει γεννήσει μία σειρά από πιάτα που απαιτείται να δοκιμάσεις. Γενικότερα, έχε στο νου σου πως τα οινομαγειρεία στο νησί είναι αρκετά και πέρα από τα σουβλάκια και τα ψητά της ώρας, αξίζει να δώσεις βάση στις ντόπιες συνταγές.

Η χορτόπιτα είναι ένα από αυτά. Υπάρχει η καθούρα, το τοπικό τυρί που φτιάχνουν από γάλα κατσίκας. Και συνεχίζουμε με ντολμάδες, με μελιτζάνες φούρνου με λιωμένο τυρί, κοπανιστή, κατσικάκι με πετιμέζι στο φούρνο ή στη γάστρα. Και υπάρχει καλός λόγος για όλα αυτά. Η παραδοσιακή Ικαριώτικη κουζίνα δεν περιλαμβάνει τηγάνι, αλλά πήλινα σκεύη που επιτρέπουν στο φαγητό και τα μαγειρευτά λαχανικά να κρατούν την κατάλληλη θερμοκρασία και τις θρεπτικές ουσίες. Από την άλλη ωστόσο υπάρχει και η παραδοσιακή φουσκόπιτα που επιβάλλεται να δαγκώσεις.

Τέλος, έχε υπόψιν πως οι Ικαριώτες έχουν τον περίφημο Πράμνειο Οίνο τον οποίο ο Όμηρος αναφέρει ως Φαρμακίτη. Είναι δυνατό κόκκινο κρασί που οφείλει την γεύση του στα ιδιαίτερα αμπέλια που υπάρχουν στο νησί. Τόσο στο ποτήρι όσο και στο φαγητό, κρύβει όλη εκείνη την μαγεία που ερωτεύτηκε ο διάσημος σεφ Jose Andres όταν επισκέφθηκε την Ικαρία.

 

5. Και δεν παύει να έχει την δική του μοναδική ιστορία

Πάνω από 7.000 εξόριστους περιλάμβανε η Ικαρία, ανάμεσα τους ο Μάνος Κατράκης, ο Μίκης Θεοδωράκης,  ο Μενέλαος Λουντέμης και πολλοί άλλοι. Τόπο τον οποίο τον έχτισαν, τον φύτεψαν, που μαζί με τους ντόπιους τον μεταμόρφωσαν στον δικό τους Παράδεισο. Και  νωρίτερα ήταν η Ελευθέρα Πολιτεία, όταν οι Ικαριώτες νίκησαν την τουρκική φρουρά και έμειναν ακυβέρνητοι για 5-6 μήνες μέχρι να ενωθούν με την Ελλάδα το 1912. Από το νησί έχουν περάσει και οι Γενοβέζοι που φρόντισαν να χτίσουν παρατηρητήρια για να προστατέψουν το νησί από εισβολείς.

Πολύ-πολύ νωρίτερα, ο Όμηρος αναφερόταν στο νησί ως «Δολύχη» που σημαίνει μακρινή τοποθεσία. Τον 6ο αιώνα περιλαμβάνεται ως κομμάτι της θαλασσοκρατορίας του Πολυκράτη, τυράννου της Σάμου στου οποίου την εποχή χτίστηκε και το Ιερό στο Να – αν και το μέρος ήταν ιερό από την εποχή των προ – Ελλήνων του Αιγαίου.  Οι θαλασσοπόροι προσέφεραν θυσίες στην Άρτεμη για να τους κρατήσει ασφαλείς στα ταξίδια.

Αν ανήκεις στους Διονυσιακούς τύπους που τους αρέσει ακόμη η ανάπαυλα χωρίς όρια και η παραδοσιακή διασκέδαση, η Ικαρία είναι εκεί για να σου θυμίσει τι σημαίνει αγνό ελληνικό γλεντοκόπι. Και ποιος ξέρει ίσως ο χρόνος πράγματι να σταματήσει.