Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος : Η βιντζότρατα επανέρχεται…

Στα πολυάριθμα προβλήματα που υποβαθμίζουν τις ελληνικές θάλασσες, η κυβέρνηση, μέσα από μια αμφιλεγόμενη υπουργική απόφαση, προσέθεσε άλλο ένα: την επαναφορά της αλιείας με βιντζότρατα. Η αλιεία στην Ελλάδα καλύπτει πολλές χιλιάδες θέσεις εργασίας (άμεσες και έμμεσες) σε ανθρώπους και περιοχές, με ελάχιστες άλλες εναλλακτικές απασχόλησης. Η Ελλάδα διαθέτει το μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στην Ευρώπη, με περισσότερα από 16.000 σκάφη.Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει μια ανησυχητική συρρίκνωση των ιχθυοαποθεμάτων. Είναι λοιπόν, πραγματικά απορίας άξιο, γιατί οι κρατικές αρχές προσπαθούν να εξαντλήσουν τους αλιευτικούς πόρους, συνεχίζοντας να εξυπηρετούν μικροπολιτικές και συμφέροντα, αντί να προσπαθήσουν να διαχειριστούν ότι έχει απομείνει.

Η επαναφορά του αλιευτικού εργαλείου της βιντζότρατας έγινε από μία κυβέρνηση που θεωρείται προοδευτική, αλλά επιλέγει όχι μόνο να μη λαβαίνει προοδευτικές αποφάσεις στον τομέα της αλιείας, αλλά και να εφαρμόζει παρεκκλίσεις στην ευρωπαϊκή νομοθεσία. Οι παρεκκλίσεις αυτές βασίζονται στη σπατάλη δημόσιου χρήματος, για τη σύνταξη αμφιλεγόμενων διαχειριστικών σχεδίων και μελετών.

Με βάση την εν λόγω υπουργική απόφαση και με την ανοχή της ΕΕ, τα αλιευτικά πεδία που είχαν ανακάμψει ψαρεύονται και πάλι από βιντζότρατες, χωρίς όμως να τηρούνται οι προδιαγραφές της Ε.Ε. για τον έλεγχο και την παρακολούθηση των συγκεκριμένων αλιευτικών δραστηριοτήτων, αλλά και για τη λεπτομερή καταγραφή της αλιευτικής τους παραγωγής.

Σε μία χώρα όπου τα θαλάσσια αποθέματα μειώνονται ανησυχητικά χρόνο με το χρόνο και δεν έχουμε πλέον περιθώρια άλλων λαθεμένων χειρισμών, είμαστε πάλι θεατές σε μία ακόμα επικίνδυνη οπισθοδρόμηση. Σε τι εξυπηρετεί λοιπόν η επαναφορά της βιντζότρατας? Ή μάλλον ποιον? Σίγουρα όχι τους θαλάσσιους πόρους και το δημόσιο συμφέρον.