782

Αγαπητοί μου φίλοι και φίλες, έχω καιρό να επικοινωνήσω μαζί σας, αλλά έχοντας κατά νου να αναφερθώ σε πολλά πράγματα, είπα να αφήσω για λίγο τις τρέχουσες δραστηριότητες μου και “να κάτσω” να γράψω δυο κουβέντες για μια σειρά θεμάτων που με απασχολούν, ίσως όμως να σας έχει περάσει κι εσάς η αγωνία που έχω για αυτά τα θέματα, που βοηθούν στην ανάδειξη και ανάπτυξη του νησιού μας.

Η Ικαρία λοιπόν τα τελευταία χρόνια “παίζει” πολύ στα διεθνή και εγχώρια μέσα λόγω του γνωστού θέματος της μακροζωίας. Καλώς ή κακώς (καλώς λέω εγώ) γινόμαστε πόλος έλξης μεγάλου κύματος τουρισμού, που θέλουν να δουν, πως ζούμε, τι τρώμε, τι συνήθειες έχουμε, κάτι που για εμάς είναι συνηθισμένο, γι άλλους είναι πρωτόγνωρο. Βέβαια υπάρχει και η κακεντρέχεια και ο εύκολος χαρακτηρισμός …”μα αφού αυτοί είναι τεμπέληδες και το μόνο που τους νοιάζει είναι το ποτό και το γλέντι”!!!! Λάθος μεγάλο στο οποίο εν μέρει ….φταίμε οι ίδιοι, γιατί δεν μας ενοχλεί το τι λένε, τι εννοούν, πως το θέτουν. Λέμε “άστους αξάερφε, εμ πειράζει ας λέουσιν ότι θέλουν, εμείς περνάμε καλά(?), αυτό μετράει”.

Εδώ λοιπόν θα διαφωνήσω, γιατί πιστεύω πως είμαστε ένας τόπος με τεράστια δύναμη να εκμεταλλευτούμε αυτή τη “δωρεάν διαφήμιση” λόγω μακροζωίας (κι ας διαφωνούν μερικοί – έχω απάντηση παρακάτω) και να προσφέρουμε ΕΜΕΙΣ (κι όχι κανένας εισαγόμενος μάνατζερ) τα φανταστικά μέρη του νησιού μας, τα μνημεία της φύσης, τα βυζαντινά μουσεία, τις εκκλησίες μας, τα μοναστήρια και πολλά άλλα.

Σήμερα λοιπόν θα ασχοληθώ με τον …ανύπαρκτο εκκλησιαστικό τουρισμό του νησιού μας, που πόσοι από τους επισκέπτες μας, θέλουν γιατί το πιστεύω τους είναι αυτό, να επισκεφθούν τους λατρευτικούς τόπους του νησιού μας. Θα στεναχωρήσω πολλούς, ίσως κι εσένα Δέσποτα Σάμου και Ικαρίας, αλλά η αλήθεια πιστεύω πρέπει να λέγεται, όσο πικρή κι αν είναι.

Η Ικαρία λοιπόν σήμερα έχει έξι μοναστήρια και πολλές εκκλησίες, για τα εξωκλήσια δεν θα αναφερθώ, είναι αμέτρητα. Από τα έξι μοναστήρια λοιπόν, μόνο το ένα είναι επανδρωμένο με καλόγηρο, στις Ράχες, κι ένα με μια θαυμάσια συμπατριώτισσα μας, όχι καλόγρια, στη Πηγή, που το φροντίζει και είναι σχεδόν πάντα ανοικτό. Τα υπόλοιπα, απλώς υπάρχουν. Θα αναφερθώ παρακάτω σ’ ένα ένα ξεχωριστά για να δείτε πόσο μεγάλη αξία έχουν αυτοί οι θησαυροί του τόπου μας, αρκετοί από τους οποίους είναι μη επισκέψιμοι, αφού δεν υπάρχει κάποιος να ανοίξει την πόρτα τους, να ξέρει την ιστορία τους, να κεράσει ή έστω να πουλήσει ένα καφέ ή ένα γλυκό, αν υπήρχε κυλικείο. Μου λένε λοιπόν ότι γι αυτά πρέπει να αποφασίσει ο Δεσπότης, γιατί είναι δικιά του δικαιοδοσία.

Καμία αντίρρηση, δεν νομίζω ότι ο Δεσπότης μας θα φροντίσει μέχρι και το τελευταίο ξωκλήσι της Σάμου να είναι ανακαινισμένο και επισκέψιμο (όπως και είναι – το γνωρίζω) και στην Ικαρία πέρα από τις φιλότιμες και ιδιωτικές προσπάθειες μιας καλοσυνάτης συμπατριώτισσας, στηριγμένη στην τοπική κοινωνία, κανένας άλλος εκκλησιαστικός χώρος δεν είναι επισκέψιμος. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ μη επισκέψιμος, ένα μοναστήρι ή μια εκκλησία που απλά ο ιερέας ή ο επίτροπος έχει ανοικτό κάποιες ώρες τον χώρο που επιτηρεί.

Υπάρχει κάποιος να του εξηγήσει την ιστορία της μονής ή του ναού, την αξία της αγιογράφησης ή του τέμπλου που βρίσκεται μέσα, το αν αυτός ο χώρος στη διαδρομή της ιστορίας χρησιμοποιήθηκε ως χώρος προφύλαξης ή προστασίας των κατοίκων από τους όποιους εισβολείς ή κατακτητές (πειρατές, τουρκοαιγύπτιοι ή ενετοί κατακτητές) ή αν σε δύσκολες εποχές για τη πατρίδα μας χρησιμοποιήθηκε ως χώρος προστασίας άρρωστων κατατρεγμένων συμπατριωτών μας (πολιτικών εξορίστων).

Γι αυτό λοιπόν λέω ότι με λίγη προσπάθεια και σχετικά λίγα χρήματα τα παρακάτω εκκλησιαστικά ιδρύματα (που για λόγος ευνόητους θα αναφερθούν και στοιχεία από την ιστορία τους), μπορούν να δώσουν τη μια από τις πολλές απαντήσεις (που έλεγα παραπάνω), ναι στη Ικαρία θέλουμε τουρισμό, αλλά θα τον διαχειριζόμαστε απόλυτα εμείς, είτε εκκλησία λέγεται αυτό ή τοπική κοινωνία και τα κέρδη θα παραμένουν στο νησί μας (ΑΚΡΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ) για να συντηρούνται οι εγκαταστάσεις τους.

Μπορεί να γίνει αρκεί να το θέλουμε όλοι εμείς που αποτελούμε την Ικαριακή κοινωνία, εκκλησία, Δήμος και κάτοικοι.

Ιερά Μονή Οσίας Θεοκτίστης & Παρεκκλήσι Θεοσκέπαστη στη Πηγή

Η Μονή Οσίας Θεοκτίστης βρίσκεται στο χωριό Πηγή κοντά στο χωριό Κάμπος, στη Βόρεια πλευρά του νησιού. Πρόκειται για μια εκκλησία αφιερωμένη στην Οσία Θεοκτίστη από τη Μήθυμνα της Λέσβου, την οποία η παράδοση θέλει να συνδέεται με την Πάρο και την Ικαρία. 

Δεν είναι γνωστό, πότε ακριβώς χτίστηκε η εκκλησία, αλλά από επιγραφή που σώζεται μαρτυρά ότι λειτουργούσε το 1688, οπότε και έγινε η αγιογράφησή της. Σήμερα, δε ζουν μοναχοί στη μονή.

Από αρχιτεκτονικής άποψης, η μονή αποτελείται από: το  Καθολικό (δηλαδή τον κεντρικό ναό που μαζεύονταν όλοι οι μοναχοί), δεκαπέντε κελιά που λειτουργούν ως ξενώνες και διάφορους βοηθητικούς χώρους. Το Καθολικό ανήκει αρχιτεκτονικά στον τύπο της μονόκλιτης, καμαροσκέπαστης βασιλικής και έχει αρκετές τοιχογραφίες. Οι τοιχογραφίες αυτές παραπέμπουν στην κρητική ζωγραφική. Η παράδοση θέλει το ζωγράφο Χατζή Παντελή, αναγνώστης από τη Χίο και κάποιον βοηθό του, να ανέλαβαν την αγιογράφηση του ναού.

Λίγο πιο πέρα από τον κεντρικό ναό, αξίζει να επισκεφτείτε το Παρεκκλήσι της Θεοσκέπαστης, το οποίο έχει διαμορφωθεί με εντυπωσιακό τρόπο, σε μια σπηλιά που από πάνω σκεπάζεται από ένα βράχο. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, οι κάτοικοι μετέφεραν τα λείψανα της Οσίας από το Ιερό Βήμα του Καθολικού μέσα στο σπήλαιο και διαμόρφωσαν τον χώρο ως παρεκκλήσι. Στο εσωτερικό της σπηλιάς σώζεται το παλιό ξυλόγλυπτο τέμπλο του Καθολικού, το οποίο χρονολογείται περί το 1894.

Το παρεκκλήσι αυτό δέχεται πλήθος επισκέψεων από όλο τον κόσμο, που σπεύδουν να αντικρύσουν το εντυπωσιακό θέαμα.

Η Μονή Οσίας Θεοκτίστης γιορτάζει κάθε χρόνο στις 9 Νοεμβρίου, ωστόσο την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου, γίνεται περιφορά των λειψάνων της Οσίας για τους επισκέπτες του νησιού.

Πρόσβαση

Η Μονή βρίσκεται στο χωριό Πηγή, κάτω από τον κεντρικό δρόμο Αυλάκι – Πηγής.
Η πρόσβαση γίνεται μόνο με ιδιωτικό αυτοκίνητο, ταξί ή με τα πόδια.

Ευκτήριο Αρχαγγέλου στο Μηλιωπό

Το Ευκτήριο του Αρχαγγέλου αποτελεί ένα από τα παλαιότερα ερείπια Χριστιανικού ναού στο νησί και βρίσκεται κοντά στο χωριό Μηλιωπό, στο βόρειο τμήμα του νησιού. Οι ντόπιοι την αποκαλούν και εκκλησία του Ταξιάρχη.

Η πρώτη φάση ανέγερσης του ναού χρονολογείται περίπου στα τέλη του 4ου μ. Χ. αιώνα. Από αρχιτεκτονικής άποψης πρόκειται για βασιλική ξυλόστεγο. Έχει 15 μέτρα μήκος και 6,50 μέτρα πλάτος. Σήμερα διασώζονται η αψίδα του ιερού βήματος, η τετράγωνη Αγία Τράπεζα, τα δύο θωράκια και επιγραφές πάνω σε διάφορα μάρμαρα του ναού, καθώς και κιονόκρανα και κίονες από κόκκινο μάρμαρο. Στο δάπεδο του ναού αξίζει να παρατηρήσει κάποιος έναν τάφο σε σχήμα κιβωτίου.

Πρόσβαση

Φεύγοντας από το χωριό Μηλιωπό και πηγαίνοντας προς το Καραβόσταμο, στον κεντρικό δρόμο, μπορείτε να δείτε την εκκλησία. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με ιδιωτικό αυτοκίνητο, ταξί ή με τα πόδια.

Ιερά Μονή Αγίου Ονούφριου στο Μαυράτο

Η Μονή βρίσκεται μεταξύ των χωριών Οξέ και Μαυράτο. Αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο για την ιστορία και τον πολιτισμό της Ικαρίας. Σήμερα διασώζονται ερείπια των κελιών και μια μαρμάρινη επιγραφή στην εξωτερική πύλη της μονής η οποία αναγράφει “1809 Μαρτίου 16 Ο.Π.Ο.Ε.ΕΛ”,  καθώς και μια εικόνα του Αγίου Οινοφρίου στο εσωτερικό της μονής, στην οποία αναγράφεται: “Και την ενός χιτώνος εντολήν πάτερ υπερβέβηκας γυμνήτευσας εις τέλος”. Από παραδόσεις, είναι γνωστό ότι στη μονή έζησε κατά το 1840 ο Κωσταντίνος Μαυρίκος.

Οι επισκέπτες της μονής μπορούν να θαυμάσουν την ιδιόμορφη σκεπή της τρίκοχης μονής, όπου το πρώτο επίπεδο έχει τετράγωνο σχήμα, το δεύτερο κυκλικό και το τρίτο οκταγωνικό. Γύρω από τη μονή διαφαίνονται υπολείμματα από τους κήπους και τα αμπέλια που καλλιεργούσαν οι μοναχοί, ενώ διασώζονται και ερείπια από το καμίνι όπου έψηναν οι μοναχοί τα κεραμικά που πωλούσαν, όπως πιθάρια κ.α., καθώς και ένας αρχαίος ληνός που χρησίμευε για την παραγωγή λαδιού από τους καρπούς της ελιάς.

Δίπλα από το μοναστήρι, μπορείτε να θαυμάσετε το δέντρο ‘Περικαθέ’, που στην Ικαριακή διάλεκτο καλείται ένα είδος Κράταιγου (Crataegus Monogyna) που φυτρώνει στα υψίπεδα της Ικαρίας. Στα αγγλικά ονομάζεται hawthorn ή hornapple ή hawberry και ο καρπός του είναι πολύ ευεργετικός για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Πρόσβαση

Για να φτάσετε στο μοναστήρι, κατευθυνθείτε από τον κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο Άγιος Κήρυκος – Εύδηλος προς Μαυράτο και το μοναστήρι στέκεται πάνω από το δρόμο. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με ιδιωτικό μεταφορικό μέσο και στη συνέχεια πεζοπορία.

Ιερά Μονή Ευαγγελισμού στη Λευκάδα

Ωράριο Επισκεπτηρίου

Καθημερινά: 6:00-20:00, Σάββατο-Κυριακή 6:00-20:00, Αργίες: κλειστά

Βρίσκεται στην περιοχή Λευκάδα, κοντά στο χωριό Ξυλοσύρτη, λίγα χιλιόμετρα έξω από τον Άγιο Κήρυκο. Χτίστηκε το 18ο μ.Χ. αιώνα από δύο Κολλυβάδες, πατέρες του Αγίου Όρους: τον ιερομόναχο Νήφων και το Μακάριο Νοταρά. Κατόπιν πειρατικών επιδρομών στο Αιγαίο εκείνη την περίοδο, οι πατέρες κατέφυγαν στην Ικαρία και ανέγειραν τη Μονή αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ο Μακάριος Νοταράς, ο οποίος αργότερα ανακηρύχθηκε Άγιος, διέμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην μονή και ασκήτευσε σε κελί.

Η Μονή αποτέλεσε κοινόβιο με 25 αδελφούς, σύντομα όμως, λόγω πενίας από την πειρατεία που μάστιζε εκείνη την εποχή, η αδελφότητα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ικαρία και τη μονή και να μεταφερθεί στην Σκιάθο, όπου και έχτισε νέα εκκλησία. Η ανακαίνιση της Μονής έγινε αργότερα από τρία πνευματικά παιδιά που γαλούχησε ο Νήφων, τους Αγάθωνα, Σισωή και Απόλλωνα.

Το 1955 μ.Χ. η Μονή μετατράπηκε σε γυναικεία εξ’ ολοκλήρου και εγκαταστάθηκαν σ’ αυτήν μοναχές. Από αρχιτεκτονικής άποψης, η Μονή είναι τετράγωνη με 20 κελιά, μία τραπεζαρία, δύο ξενώνες και αρκετούς βοηθητικούς χώρους και στο εσωτερικό της έχει ένα  ξυλόγλυπτο τέμπλο με σκηνές από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη.

Η βιβλιοθήκη της Μονής υπήρξε σημαντική, σήμερα όμως φυλάσσονται ελάχιστα βιβλία, αφού το 1950 μ.Χ. όταν η Μονή ερήμωσε εκ νέου, παραδόθηκαν προς φύλαξη 169 σπουδαία βιβλία στο Γυμνάσιο Αγίου Κηρύκου.

Η Πύλη της Μονής λέγεται, ότι ήταν πάντα ανοιχτή, ακόμα και το βράδυ, για να μπορούν να εισέρχονται οι πιστοί όποτε είχαν ανάγκη. Σήμερα σώζεται το παρεκκλήσι του Αγίου Μακαρίου, με τις ψηφιδωτές εικόνες και τα ερείπια του κελιού που ασκήτευε. Κάτω από το δάπεδο της εκκλησίας βρίσκεται το οστεοφυλάκιο.

Αξίζει ακόμα να επισκεπτεί κανείς, λίγα μέτρα πιο μακριά από την κύρια εκκλησία, σώζονται και τα ερείπια του εξομολογητηρίου των γυναικών, καθώς και δύο υδρόμυλοι, το χειροκίνητο ελαιοτριβείο και ο ‘άρσανας’, όπου είχαν το καΐκι και τις βάρκες τους οι μοναχοί.

Η Ιερά Μονή Ευαγγελισμού Λευκάδας εορτάζει στις 25 Μαρτίου.

 

Πρόσβαση

Η Μονή βρίσκεται κοντά στο χωριό Ξυλοσύρτη, δυτικότερα του Αγίου Κηρύκου. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με ιδιωτικό μεταφορικό μέσο.

Ιερά Μονή Ευαγγελισμού Μουντέ στις Καστανιές (Τραγοστάσι)

Ωράριο Επισκεπτηρίου

Καθημερινά: 6:00-20:00, Σάββατο-Κυριακή 6:00-20:00, Αργίες: κλειστά

Η Μονή Ευαγγελισμού του Μουντέ είναι ένα πραγματικό στολίδι στην Ικαρία! Βρίσκεται κοντά στο χωριό Καστανιές στις Ράχες, σε μια καταπράσινη τοποθεσία, που περιλαμβάνει έναν τεχνητό υγρότοπο με ένα μικρό φράγμα του ποταμού Μύρσωνα, στη θέση ‘Βαθές’. Το Μοναστήρι είναι αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και καλείται Μουντέ ή Μοντέ. Σύμφωνα με την παράδοση, μια οικογένεια από τη Χίο, με το επίθετο Μουντέ, έδωσε οικονομική ενίσχυση για την αναστήλωση της μονής και έτσι πήρε το όνομα αυτό. Άλλη παράδοση, θέλει την ονομασία Μοντέ να προέρχεται από την ιταλική λέξη ”il Monte”, δηλαδή βουνό, όπως το χαρακτήρισαν Ιταλοί κατακτητές, κατά τη διάρκεια του Ιταλο-Ελληνικού πολέμου, επειδή βρισκόταν σε ορεινή τοποθεσία.

Πρόκειται για ένα γυναικείο μοναστήρι που χτίστηκε γύρω στο 1460μ.Χ., μετά από ένα όνειρο ενός Ικάριου πιστού, σύμφωνα με το οποίο, η Παναγία τον καθοδήγησε να σκάψει τη γη για να βρει την εικόνα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Στο σημείο αυτό, χτίστηκε και η πρώτη μονή. Αργότερα έγινε διαπλάτυνση της μονής και δημιουργήθηκαν άλλοι δύο ναΐσκοι αφιερωμένους ο ένας στη Σύναξη των Δώδεκα(12) Αποστόλων και ο άλλος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ο κάθε Ναίσκος έχει τη δική του Αγία Τράπεζα και τη δική του κυρία πύλη.

Στο εσωτερικό της μονής, συναντάει κανείς πλήθος από τοιχογραφίες και παλιές εικόνες. Αξιοσημείωτο είναι το ξυλόγλυπτο τέμπλο της κεντρικής μονής. Αρχιτεκτονικά, η εκκλησία χαρακτηρίζεται ως τρίκλιτος βασιλική. Κατά τη χρονική περίοδο 1947-1949 του εμφυλίου πολέμου, το μοναστήρι λειτούργησε ως Σανατόριο, περιθάλποντας πάνω από 120 φυματικούς πολιτικούς εξορίστους. Τα λείψανα ορισμένων από αυτούς, βρίσκονται στο προαύλιο της Μονής. Σήμερα ζει σε αυτό μια μοναχή.

Μυστήρια που τελούνται στη Μονή Ευαγγελισμού Μουντέ: Θεία Λειτουργία μετά Μνημοσύνου σε ανάμνηση των πολιτικών εξορίστων, που διοργανώνεται από τοπικούς φορείς. Το μοναστήρι εορτάζει στις 25 Μαρτίου,30 Ιουνίου και 15 Αυγούστου.

Πρόσβαση

Φεύγοντας από τις Καστανιές χωριό και πηγαίνοντας προς στο Μάραθο, πάνω από τον κεντρικό δρόμο, μπορείτε να δείτε στο μοναστήρι. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με ιδιωτικό αυτοκίνητο, ταξί ή με τα πόδια.

Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας Μαυριάνου κάτω από τις Βρακάδες

Ωράριο Επισκεπτηρίου

Καθημερινά: 6:00-20:00, Σάββατο-Κυριακή 6:00-20:00, Αργίες: κλειστά

Η Μονή Ευαγγελιστρίας Μαυριάνου βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα πιο νότια από το Νάνουρα, στη δυτική πλευρά του νησιού.

Η ανέγερσή του υπολογίζεται γύρω στα τέλη του 18ου μ.Χ. αιώνα, ενώ έχει πλήρως εγκαταλειφθεί από το 1960.

Από αρχιτεκτονικής άποψης, δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Διασώζονται μόνο μία βάση από μαρμάρινο κίονα και διάφορα μαρμάρινα και πήλινα τεμάχια που δείχνουν την ύπαρξη ενός αρχαίου οικισμού ή ναού στη σημερινή θέση της μονής. Στη μονή υπάρχουν 10 κελιά, που όμως σήμερα δεν κατοικούνται. Στο Καθολικό της Μονής συναντάει κανείς ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο που χρονολογείται περί τα 1820 και μια εικόνα της Παναγιάς όπου σώζεται η επιγραφή “Υπεραγία Θεοτόκος φυλάξου του δούλου ταυ Θεού Παύλου και φυλάξου αυτού υπό την σκέπη σου. 1821 Απριλίου 15.”

Η Μονή εορτάζει στις 25 Μαρτίου.

Πρόσβαση

Για να φτάσετε στο μοναστήρι, να τον κεντρικό παραλιακό δρόμο από Νάνουρα και λίγα μέτρα από χωματόδρομο. Ένας άλλος τρόπος είναι μέσω των Βρακάδων χωριό, από τον κεντρικό δρόμο από τον Χρήστο Ράχες και λίγα χιλιόμετρα χωματόδρομο. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με ιδιωτικό αυτοκίνητο, ταξί ή με τα πόδια.

Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής στον Άγιο Κήρυκο

Ωράριο Επισκεπτηρίου

Κλειστό.

Η Μονή Ζωοδόχου Πηγής ή Μοναστηράκι, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, βρίσκεται κοντά στον οικισμό Χριστό του  Αγίου Κηρύκου, σε μια ήσυχη και καταπράσινη περιοχή κάτω από το γήπεδο Αγίου Κηρύκου. Πρόκειται για γυναικεία μονή, η οποία ανεγέρθη περί το 1890 και εγκαταλείφθηκε από το 1955 και μετά, ενώ μεγάλο μέρος του καταστράφηκε από τη μεγάλη φωτιά του 1993.

 Από αρχιτεκτονικής άποψης, δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Διασώζονται, ωστόσο,  τα κελιά του και ένας επιβλητικός τοίχος στα δυτικά. Εσωτερικά του ναού συναντά κανείς περίτεχνες τοιχογραφίες, καθώς και έναν ξυλόγλυπτο σταυρό επάνω στο τέμπλο. Αξίζει να δει κάποιος, το Ιερό Ευαγγέλιο του 1872 και μια Λειτουργική φυλλάδα που χρονολογείται στα μέσα του 19ου μ.Χ αιώνα και φυλάσσονται μέσα στη Μονή.

Κοντά στο μοναστήρι υπάρχουν τα ερείπια ενός παλιού υδρόμυλου, που τροφοδοτούσε με νερό τον οικισμό στο χωριό Χριστός.

Η Μονή Ζωοδόχου Πηγής γιορτάζει κάθε χρόνο την Παρασκευή της Διακαινησίμου (την πρώτη Παρασκευή μετά το Πάσχα).

Πρόσβαση

Για να φτάσετε στο μοναστήρι, πάρτε το ασφαλτοστρωμένο δρόμο από τον Άγιο Κήρυκο, μέσα από το χωριό Χριστός. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με ιδιωτικό αυτοκίνητο, ταξί ή με τα πόδια.

Ιερός Ναός Αγίας Σοφίας στο Μονοκάμπι
Το εκκλησάκι της Αγίας Σοφίας βρίσκεται βόρεια του χωριού Μονοκάμπι, κτισμένο πάνω σε βράχο.

Σύμφωνα με την παράδοση, ένας ομογενής Ικαριώτης από την Αμερική, ο Ζαχαριάς Καραπέτης οραματίστηκε μια εικόνα μέσα στο κοίλωμα του βράχου. Μετά από επιμελές σκάψιμο των κατοίκων του χωριού βρέθηκαν τα λείψανα της Αγίας Σοφίας και των τριών θυγατέρων της. Τα οστά αυτά λέγεται ότι τα έφερε ο μοναχός Ιωάννης Μυραίος από τα Γιάννενα, προκειμένου να τα σώσει από τους Τούρκους.

Μετά κόπων και βασάνων, ο Καραπέτης κατάφερε να χτίσει σ΄ εκείνο το σημείο ένα εκκλησάκι, τοποθετώντας μέσα ένα σκευοφυλάκιο. Αργότερα, μαθεύτηκε ότι κλάπηκε ένα μέρος των οστών, ενώ τα υπόλοιπα συνεχίζουν να βρίσκονται στο σκευοφυλάκιο.

Πρόσβαση

Για να φτάσετε στην εκκλησία, ακολουθήστε τον κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο Άγιος Κήρυκος – Εύδηλος λίγα μέτρα και να ακολουθήσετε ένα χωματόδρομο. Η πρόσβαση γίνεται μόνο με ιδιωτικό αυτοκίνητο, ταξί ή με τα πόδια.

Ιερός Ναός Αγίου Κηρύκου στον Άγιο Κήρυκο

Ωράριο Επισκεπτηρίου

Καθημερινά : 06:00 -20:00,   Σαββατοκύριακα : 06:00 – 20:00,   Αργίες : κλειστά

Η εκκλησία της πρωτεύουσας της Ικαρίας ονομάζεται Άγιος Κήρυκος και είναι ο πολιούχος του νησιού, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Ιουλίου.

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, ο Κήρυκος και η μητέρα του Ιουλίττα μαρτύρησαν στην Ταρσό στη Μικρά Ασία τον 4ο αιώνα μ.Χ. και η εκκλησία τους έχει ανακυρήξει αγίους.  Ο Άγιος Κήρυκος είναι ίσως ο νεότερος άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τότε που πέθανε στην ηλικία των 3 ετών​​.

Η εκκλησία κτίστηκε κατά την περίοδο 1902-1911, υπό την εποπτεία του βέλγου αρχιτέκτονα Eugene Dypre. Από αρχιτεκτονική άποψη, ο τύπος του ναού είναι τρίκλιτη σταυροειδής βασιλική με εντυπωσιακό θόλο. Το μπλε τρούλο του ναού, είναι ορατό από μακριά, καθώς το πλοίο πλησιάζει στο λιμάνι. Ήταν κατασκευασμένα από τον Γ. Σ. Φουντούλη, ενώ το τέμπλο του ναού είναι έργο του Α. Βλαχογένη. Οι εικόνες έγιναν σε μαρμάρινες πλάκες, από τον Νικ. Σιταρά, ζωγράφο από τη Σάμο.

Σήμερα, η εκκλησία του Αγίου Κηρύκου ενώθηκε με την «Μητρόπολη» (καθεδρικός ναός) της Σάμου και τώρα αποτελούν μία ενιαία οντότητα την Ιερά Μητρόπολη Σάμου-Ικαρίας-Φούρνων. Η Ιερά Μητροπόλη Σάμου και Ικαρίας ίδρυσε το 2012 το «Κέντρο Εκκλησιαστικής Ιστορίας και Πολιτισμικών Σπουδών”. Ο στόχος του κέντρου είναι να οργανώσει και να προωθήσει όλες τις Ορθόδοξες εκκλησιαστικές παραδόσεις από τα τρία νησιά που πρεσβεύει. Το κέντρο συλλέγει διάφορες μελέτες των θρησκευτικών παραδόσεων των νησιών, διοργανώνει εκδηλώσεις ενημέρωσης και δημοσιεύει το περιοδικό των ενεργειών της.

Στον Άγιο Κήρυκο, υπάρχει Γηροκομείο ”Το Σπίτι της Παναγίας” και ένα εκκλησιαστικό αξίωμα για να εξυπηρετήσει τους πιστούς.

Η εκκλησία του Αγίου Κηρύκου πανηγυρίζει στις 15 Ιουλίου.

Πρόσβαση

Για να φτάσετε στην εκκλησία, πηγαίνετε με τα πόδια, λίγα μέτρα από το κέντρο της πόλης, και λίγα μέτρα μακριά από το λιμάνι.

Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου στον Άγιο Κήρυκο

Ωράριο Επισκεπτηρίου

Καθημερινά : 06:00 -20:00,   Σαββατοκύριακα : 06:00 – 20:00,   Αργίες : κλειστά

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του Αγίου Κηρύκου. Είναι η παλαιότερη εκκλησία του παλιού οικισμού του Αγίου Κηρύκου. Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, το τέμπλο κατασκευάστηκε κατά την περίοδο μεταξύ 1820 και 1840 και το καμπαναριό χρονολογείται γύρω στο 1860. Και τα δύο έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Κατά τη διάρκεια της ανοικοδόμησης του ναού, τα θεμέλια μιας παλαιότερης εκκλησίας ανακαλύφθηκαν, η οποία χρονολογείται από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους. Η εκκλησία έχει στην κορυφή ένα πατάρι, που συνδέεται με το κάτω μέρος της εκκλησίας με ξύλινη σκάλα. Η σοφίτα ανοίγει το δρόμο στο πίσω μέρος της εκκλησίας.

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου.

Πρόσβαση

Για να φτάσετε στην εκκλησία, πηγαίνοντας με τα πόδια, βρίσκεται κεντρική πλατεία της πόλης, λίγα μέτρα μακριά από το λιμάνι.

Ιερός Ναός Αγίου Παύλου στην Ακαμάτρα

Ο ναός του Αγίου Παύλου, κοντά στο χωριό Ακαμάτρα, αποτελεί ένα κόσμημα για την Ικαρία, που δεν είναι πολύ γνωστό! Πρόκειται για ένα μικρό ναό, μονόκλιτο, στον οποίο είναι εμφανή δύο μαρμάρινα θωράκια που διαχωρίζουν το Ιερό από το κυρίως ναό. Αποτελεί έναν από τους παλαιότερους ναούς στο νησί, με περίτεχνες τοιχογραφίες.

Πρόσβαση

Η πρόσβαση στο ναό γίνεται μόνο με τα πόδια από την Ακαμάτρα, μέσα από μονοπατάκια.

Όλα αυτά τα στοιχεία και τις φωτογραφίες τις “δανείστηκα” από την Ικαριώτικη ιστοσελίδα visitikaria.gr, τους οποίους ευχαριστώ πολύ.

Βέβαια σ’ όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προστεθούν πάρα πολλά εκκλησάκια και εκκλησίες στην ευρύτερη περιοχή Αγίου Κηρύκου _ Ευδήλου – Ραχών (παλιό εκκλησσάκι Αγίου Κηρύκου, Ζωοδότης στο Στελί, Αγία Ειρήνη και Αγία Σοφία στον Κάμπο, Άγιος Γιώργης Δοργανάς [εγκατελειμένη] στο κάστρο του Κοσκινά, Παναγίτσα στις Ράχες, Αγιά Κιουρά στις Βρακάδες [εγκατελειμένη]) και τόσες άλλες με θαυμάσια ξυλόγλυπτα τέμπλα.

Εδώ κλείνοντας θα ήθελα να ενημερώσω ότι υπάρχει η παλιά εκκλησία του Προφήτη Ηλία στις Ράχες, που δυστυχώς έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί η οποία είχε το μοναδικό κοινό θυσιαστήριο (χώρο λατρείας) στο νησί και για τον ορθόδοξο και για τον καθολικό ιερέα (επί εποχής ενετοκρατίας). Κτισμένη κάτω από ένα τεράστιο βράχο σαν την Θεοσκέπαστη.

Αυτά τα λίγα για να δούμε όλοι μας μόνο από ένα κεφάλαιο που λέγεται εκκλησιαστικός τουρισμός, τι χάνει το νησί μας. Θα επιμείνω και θα χαρώ να δω τον Δεσπότη να αναφέρει στο αμέσως επόμενο διάστημα τις ενέργειες του για αξιοποίηση αυτού του πλούτου του νησιού μας. Όλοι θα βγούμε κερδισμένοι, ηθικά, ψυχικά αλλά κυρίως σαν τοπική κοινωνία θα αποδείξουμε ότι αν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε θαύματα κι όχι να τα περιμένουμε από τους άλλους.

Σωτήρης Πολίτης