Ένα πλοίο που πριν από 17 χρόνια θεωρούνταν πρωτοποριακό, το «Αίολος Κεντέρης 1», βγαίνει στο σφυρί στις 25 Ιανουαρίου 2017, για χρέωση 5.500 ευρώ της ΝΕΛ στον επισπεύδοντα τον πλειστηριασμό. Σύμφωνα με την ανάρτηση της δημοπρασίας, ο επισπεύδων ονομάζεται Φώτιος Ιωάννου.
Η αξία του πλοίου εκτιμήθηκε στα 6 εκατ. ευρώ και η τιμή πρώτης προσφοράς ορίσθηκε στα 4 εκατ. ευρώ. Στη σχετική ανάρτηση διαβάζουμε πως το πλοίο έχει κι άλλα βάρη. Συγκεκριμένα, υπάρχει ναυτική υποθήκη 14,49 εκατ. ευρώ από τη Millenium Bank, που έχει απορροφηθεί από την Τράπεζα Πειραιώς. Επίσης έχει γίνει συντηρητική κατάσχεση του πλοίου για το ποσό των 277.820 ευρώ από τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος, προφανώς για τις οφειλές της ΝΕΛ προς τα ναυπηγεία όπου είναι αραγμένο το πλοίο.
Έχει σηκώσει τα χέρια
Πιθανότατα το πλοίο δεν θα βγει σε πλειστηριασμό για ένα τόσο μικρό ποσό. Άλλωστε ακόμη κι αν υπάρχουν εφοπλιστές που θα ήθελαν να αποκτήσουν το πλοίο, δεν έχουν κανένα λόγο να δώσουν προσφορές από την πρώτη δημοπρασία. Είναι προτιμότερο γι’ αυτούς να κηρυχθεί άγονος ο πρώτος διαγωνισμός, ώστε σε επαναληπτικές δημοπρασίες να πέσει η τιμή της πρώτης προσφοράς. Ωστόσο η ροή των εξελίξεων δείχνει ότι η διοίκηση της ΝΕΛ έχει σηκώσει τα χέρια της και περιμένει να συμβεί το μοιραίο.
Δεν περιμένουμε η διοίκηση της εταιρείας να παραδεχθεί αυτή την εκτίμηση, αλλά δυστυχώς σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούν όλες οι εξελίξεις από τον περασμένο Αύγουστο. Πριν από ένα μήνα, στέλεχος της ΝΕΛ υποστήριζε πως παρά τις αλλαγές που έχουν γίνει στη διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς, ο κ. Σάλλας και οι συνεργάτες του, συνεχίζουν να έχουν τον έλεγχο της Τράπεζας.
Κι αυτό σήμαινε πως δεν άλλαξε η αντιμετώπιση της ΝΕΛ από την Τράπεζα. Δηλαδή η ΝΕΛ συνεχίζει να πιστεύει πως δεν έχει καμία τύχη οποιαδήποτε προσπάθεια της να επιστρέψει σε λειτουργία. Κάτι που σημαίνει αύξηση κεφαλαίου για να αποδεσμευτούν πλοία από τις κατασχέσεις, που στην συνέχεια θα δρομολογηθούν σε ακτοπλοϊκές γραμμές. Όμως ούτε η τακτική της μεταφοράς των πλοίων σε γραμμές του εξωτερικού και δρομολόγησης τους εκεί, έχει αποδώσει ουσιαστικά αποτελέσματα.
Τι μένει λοιπόν; Εκείνο που μένει είναι η προσπάθεια της διοίκησης της ΝΕΛ να εισπράξει όσα διεκδικεί από τους πελάτες της, είτε είναι το δημόσιο, είτε μεταφορικές εταιρείες. Με τα χρήματα αυτά θέλει να καλύψει τις πιο πιεστικές υποχρεώσεις της. Όσοι θεωρούν υπεύθυνους τον κ. Αβραντίνη και τους συνεργάτες του, για την σημερινή κατάσταση, υποστηρίζουν πως στην πραγματικότητα οι διοικούντες προσπαθούν να βάλουν στην τσέπη τους όσα περισσότερα χρήματα μπορούν. Από την άλλη πλευρά, η ΝΕΛ διαμαρτύρεται ότι δεν τις δίνονται τα οφειλόμενα με αποτέλεσμα κι αυτή με την σειρά της, να μην μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις της.
Επίσης, όπως είχαμε αναφέρει σε παλαιότερο ρεπορτάζ, η πλευρά της εταιρείας υποστηρίζει πως τα χρήματα από τις εγγυητικές επιστολές για τις άγονες γραμμές, έπρεπε να δοθούν στη ΝΕΛ, αντί να δαπανηθούν για την πληρωμή των εργαζομένων.
Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω
Η επιλογή της ΝΕΛ να μην πληρώνει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της, δεν είναι μια απόφαση του τελευταίου διαστήματος. Είναι μια επιλογή που έγινε (αναγκαστικά ή μη) εδώ και πολύ καιρό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το περασμένο καλοκαίρι, η εταιρεία δεν δημοσίευσε ισολογισμό επειδή δεν είχε πληρωθεί ο ορκωτός λογιστής που εξέτασε τις οικονομικές καταστάσεις της.
Είτε η εταιρεία έχει οδηγηθεί σε αυτή την κατάσταση χωρίς τη θέληση της, είτε με επιλογή της διοίκησης, το ουσιαστικό αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Οι πιστωτές θα καταφύγουν στη δικαιοσύνη και θα διεκδικήσουν τα οφειλόμενα λαμβάνοντας τα προβλεπόμενα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης.
Στον αέρα η συμφωνία εξυγίανσης
Το περασμένο καλοκαίρι, γνωρίζοντας την οικονομική κατάσταση της εταιρείας, είχαμε ρωτήσει αν εξυπηρετείται η συμφωνία εξυγίανσης, δηλαδή οι καταβολές προς τους πιστωτές (τράπεζες, δημόσιο, εργαζόμενους κλπ.). Η απάντηση που λάβαμε ήταν: «Εξυπηρετούμε τη συμφωνία όσο μπορούμε». Αυτό σήμαινε πως από τότε η συμφωνία δεν εξυπηρετούνταν. Πολύ πιο πρόσφατες πληροφορίες αναφέρουν πως ο εκκαθαριστής της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου – Λήμνου, είναι έτοιμος να προχωρήσει σε καταγγελία της συμφωνίας. Φυσικά στην ίδια ενέργεια θα μπορούσε να προβεί οποιοσδήποτε από τους πιστωτές της ΝΕΛ. Αιτία είναι η πολύμηνη καθυστέρηση στην καταβολή των οφειλομένων.
Αν εκπέσει η συμφωνία εξυγίανσης, τότε όλοι οι πιστωτές της εταιρείας θα στραφούν κατά της ΝΕΛ και θα ζητήσουν να κηρυχθεί σε πτώχευση, για να πάρουν ό,τι μπορούν να πάρουν, από τα οφειλόμενα. Φυσικά τα ποσά που θα λάβουν είναι μηδαμινά σε σχέση με τα οφειλόμενα. Αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα.
Ίσως η Συνεταιριστική να είναι από τους καλύτερα εξασφαλισμένους, διότι τα δάνεια περιλάμβαναν εγγυήσεις επί των ακινήτων της εταιρείας. Κι ίσως να υπάρχουν και φυσικά πρόσωπα ως εγγυητές, οπότε στην περίπτωση αυτή η Τράπεζα έχει κι άλλες πηγές από τις οποίες μπορεί να εισπράξει τα οφειλόμενα.
Βέβαια τόσο για την Συνεταιριστική, όσο και για όλους τους πιστωτές που περιλαμβάνονται στην συμφωνία εξυγίανσης, το μείζον πρόβλημα είναι πως ο πρώτος που θα πληρωθεί, είναι το δημόσιο, σύμφωνα με νομικούς κύκλους.
Σε κάθε περίπτωση, η καταγγελία της συμφωνίας ισοδυναμεί με το οριστικό τέλος της ΝΕΛ. Το ερώτημα είναι ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στους διοικούντες την εταιρεία. Αν δηλαδή τίθεται σε κίνδυνο η προσωπική τους ελευθερία και η προσωπική τους περιουσία.
Επιπρόσθετα θεωρούμε πάρα πολύ πιθανή εξέλιξη στο τέλος αυτής της μακράς δικαστικής διαμάχης για τη ΝΕΛ, ο κ. Αβραντίνης και οι συνεργάτες του, να βγουν κερδισμένοι, με πολλά εκατομμύρια ευρώ στην τσέπη και τη ΝΕΛ να έχει περάσει στην ιστορία. Διότι οι προσφυγές που έχουν κάνει κατά της Τράπεζας Πειραιώς και κατά του δημοσίου, δεν είναι καθόλου αστείες περιπτώσεις. Κι αν δικαιωθούν, θα μπορούν βάσιμα να υποστηρίξουν, πως η αντιμετώπιση που είχαν (από την Τράπεζα και το κράτος) ήταν η αιτία που η ΝΕΛ οδηγήθηκε στο κλείσιμο.
Το «Αίολος Κεντέρης»
Τον περασμένο Αύγουστο, οι εργασίες μετασκευής του «Αίολος Κεντέρης», στο ιταλικό ναυπηγείο, στην Αγκούστα της Σικελίας, όπου είχε μεταφερθεί, σταμάτησαν. Μετά από αρκετές εβδομάδες διαβουλεύσεων μεταξύ της ΝΕΛ και του ναυλωτή, η συμφωνία «έσπασε». Οι δύο πλευρές έχουν προσφύγει στα δικαστήρια, επιδιώκοντας να λύσουν εκεί τις διαφορές τους. Ο ναυλωτής του πλοίου επιδιώκει να αποζημιωθεί για τα έξοδα που έκανε (μεταφορά του πλοίου από την Ελλάδα στην Ιταλία, εργασίες μετασκευής, αμοιβές πληρώματος κλπ.). Η ημιτελής μετασκευή του πλοίου μειώνει την αξία του και κάνει ακόμη πιο δύσκολη την πώληση του. Πηγές προσκείμενες στη ΝΕΛ, ρίχνουν την ευθύνη γι’ αυτή την εξέλιξη στο ναυλωτή και τονίζουν πως πίσω από αυτή την εξέλιξη βρίσκεται το καρτέλ που δρα στην ελληνική ακτοπλοΐα και δεν ήθελε την ανάκαμψη της εταιρείας.
Μικρή λεπτομέρεια στην υπόθεση, είναι η άρση των «βαρών» που είχε το πλοίο πριν φύγει από την Ελλάδα. Πρόκειται για μικροποσά, για τα δεδομένα της ακτοπλοΐας, μαθαίνουμε όμως πως η διοίκηση της ΝΕΛ έχει βρει το μπελά της με αυτό ζήτημα.
Αναδημοσίευση από : http://www.emprosnet.gr
