Table of Contents
Από την Μακεδονία και την Θράκη μέχρι την Κρήτη και από το Ιόνιο και την Ήπειρο μέχρι το Βόρειο Αιγαίο εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες βγήκαν σε δρόμους και πλατείες ζητώντας δικαίωση για τους 57 νεκρούς του δυστυχήματος των Τεμπών, και Δικαιοσύνη σε μια διαφαινόμενη Συγκάλυψη Πολιτικών ευθυνών.
Συμπαραστάτες στις οικογένειες των θυμάτων δίπλα στους διαδηλωτές, οι επαγγελματίες που έκλεισαν σήμερα συμβολικά τα καταστήματα, επιχειρήσεις και υπηρεσίες τους ανά την Ελλάδα κατέβασαν ρολά ως ένδειξη συμπαράστασης στον αγώνα των οικογενειών των 57 θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών για απόδοση δικαιοσύνης.
«Δεν έχω οξυγόνο», «Δικαιοσύνη», «Δεν ξεχνάμε», «Δεν ήταν δυστύχημα, ήταν δολοφονία» ήταν μερικά μόνο από τα συνθήματα που φώναξαν οι διαδηλωτές στις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν απ’ άκρη σε άκρη της Ελλάδας, για τις ψυχές που χάθηκαν πριν από δύο χρόνια, στις 28 Φεβρουαρίου του 2023.
Μαρία Καρυστιανού: «Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή»
Πριν ξεσπάσουν τα επεισόδια, η Μαρία Καρυστιανού, με ένα πλακάτ που έγραφε «δεν έχω οξυγόνο», ανέβηκε στο βήμα της συγκέντρωσης, με το πλήθος να διακόπτει την ομιλία της φωνάζοντας ρυθμικά «δολοφόνοι».
«Προχωράμε μπροστά με ευλαβική προσήλωση στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή. Αντιλαμβανόμαστε το βάθος της σήψης. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας. Η αναξιοπρέπεια μας κυβερνά και η ατιμία. Όσοι είμαστε σήμερα εδώ είτε ατομικά είτε συλλογικά έχουμε το κόστος μιας άδικης και αλαζονικής κυβέρνησης, έχουμε βιώσει το πρόσωπο της διάχυτης διαφθοράς. Στο χάος στην καρδιά μας από την απώλεια των παιδιών μας ανακαλύψαμε δυνάμεις που δεν ξέραμε ότι υπάρχουν.
Ως μανάδες έχουμε χρέος να προστατεύσουμε τη μνήμη των παιδιών μας, την ασφάλεια των άλλων παιδιών. Μία ένωση για την κάθαρση. Μπορούμε και θα φέρουμε το θαύμα της δικαιοσύνης στη χώρα μας και πάλι. Απευθύνομαι στους φονιάδες των παιδιών μας. Προσβάλατε και φερθήκατε απαξιωτικά στους νεκρούς μας. Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη και θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τη Νέμεση. Το θεϊκό ποτάμι της αλήθειας δεν έχει γυρισμό», τα λόγια της.
Η διαδήλωση στο Σύνταγμα έφτασε μέχρι το Μοναστηράκι και το… Παγκράτι με τον κόσμο ασφυκτικά να προσπαθεί να βρεθεί όσο το δυνατόν πιο κοντά στην εξέδρα που είχε στηθεί και έγιναν οι ομιλίες των συγγενών.
Λαοθάλασσα στη Θεσσαλονίκη
Μαζική συγκέντρωση και πορεία στη μνήμη των θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών, πραγματοποίησαν συνδικάτα εργαζομένων, φοιτητές, μαθητές και απλοί πολίτες στη Θεσσαλονίκη. Στην κεντρική συγκέντρωση, στο άγαλμα του Βενιζέλου, συγγενείς θυμάτων και εκπρόσωποι σιδηροδρομικών και σωματείων εργαζομένων απαίτησαν «την πλήρη διερεύνηση και διαλεύκανση των συνθηκών και των αιτιών του δυστυχήματος» και την απόδοση ευθυνών «σε φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς», καθώς και την «καταδίκη των πολιτικών που έφεραν το σιδηρόδρομο σε αυτήν την κατάσταση».
Νίκος Πλακιάς από τα Τέμπη: Δεν Ξεχνώ – Μέχρι τέλους
Καταπέλτης ήταν και ο Νίκος Πλακιάς, ο οποίος ήταν και αυτός στον τόπο του εγκλήματος, όπου γινόταν το τρισάγιο για τις αδικοχαμένες ψυχές.
«Εδώ να έρθουν όσοι μας αμφισβήτησαν, που λοιδορούν χαροκαμένες μάνες και συγγενείς, εδώ να έρθετε κύριε Βορίδη και οι υπόλοιποι. Κάνω έκκληση στους πολιτικούς, αφήστε τις μικροπολιτικές και τις διαφορές και σκύψτε το κεφάλι πάνω από το έγκλημα των Τεμπών. Ο νόμος έκτρωμα περί ευθύνης υπουργών να καταργηθεί. Να κρίνει η δικαιοσύνη. Μαζί θα καταφέρουμε πάρα πολλά. Αγκαλιάστε του συγγενείς», ανέφερε.
Συγκλόνισε η μητέρα Κυριακής Γρίβα
«Ήρθα να μοιραστώ τον πόνο μου, αλλά βρήκα έναν ακόμα μεγαλύτερο» δήλωσε στην ομιλία της. Η Δέσποινα Καλλέα, έχοντας την φωτογραφία της κόρης της δίπλα της και με δάκρυα στα μάτια και τρεμάμενη φωνή, είπε ότι «δεν βρίσκεται στη συγκέντρωση μόνο για την Κυριακή, είμαι εδώ ως μάνα γιατί ξέρω πώς είναι να ακούς το παιδί σου να εκλιπαρεί για βοήθεια. Ξέρω πώς είναι να θέλεις να του κρατήσεις το χέρι, να του ψιθυρίσεις “η μανούλα είναι εδώ”».
Και συνέχισε: «Εγώ έθαψα το παιδί μου και δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να ψάχνεις και να θάβεις ένα ρολόι, ένα δάχτυλο, ένα κάρβουνο. Πώς είναι να σου δίνουν το παιδί σου σε σακούλα; Πόσο θάρρος έχουν οι 57 ψυχές; Τους κουβαλάς στους ώμους σου Μαρία μου (σσ Καρυστιανού). Μακάρι να μπορούσα να πάρω λίγο από τον πόνο σας. Μακάρι να μπορούσα, γιατί εγώ θα τα καταφέρω. Είμαι εδώ και σας ευχαριστώ πάρα πολύ», ανέφερε κλείνοντας σε κατάσταση έντονης συναισθηματικής φόρτισης με τον κόσμο να την χειροκροτά.
Αστυνομική Βία και ένταση από Γνωστούς-Αγνώστους.
Σαν ένα προδιαγεγραμμένο σκηνικό παρακολουθήσαμε πολλές ομάδες εντός της πορείας να προκαλούν επεισόδια και να επιτίθενται ακόμα και σε διαδηλωτές με την αστυνομία να ”επεμβαίνει” με δακρυγόνα για να διαλύσει επεισόδια και συγκεντρώσεις κόσμου.
Ικαρία: Δικαιοσύνη φωνάζουν οι Ικαριώτες – 57 λευκά μπαλόνια στον ικαριακό ουρανό
Ηχηρό παρών έδωσαν παιδιά και μαθητές της Ικαρίας
Μεγαλειώδης η απεργιακή κινητοποίηση για τα Τέμπη στην Ικαρία με πλήθος κόσμου να συγκεντρώνεται στην πρωτεύουσα του νησιού στον Άγιο Κήρυκο με κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Νομού Σάμου και συλλόγων, σωματείων και φορέων της Ικαρίας.
Το βίντεο της συγκέντρωσης
Ζωντανά: Η Απεργιακή Συγκέντρωση στην Ικαρία για τα Τέμπη
Η βροχή δεν πτόησε τους Ικαριώτες, όλοι έμειναν στις θέσεις τους με ομπρέλες όταν ξεκίνησε η βροχόπτωση, για να συμπαρασταθούν στις οικογένειες των 57 θυμάτων αλλά και να βροντοφωνάξουν αυτό που φωνάζουν όλοι σήμερα από κάθε γωνιά του πλανήτη: Δικαιοσύνη.
Σωματεία, σύλλογοι, φορείς, αθλητές, μαθητές, δάσκαλοι, καθηγητές, μικρά παιδιά, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, ήταν όλοι εκεί. Κανένα κατάστημα δεν ήταν ανοικτό.
Οι 57 παρουσίες
Τα παιδιά έδωσαν ηχηρό παρών με ενεργή συμμετοχή στην συγκέντρωση
57 λευκά μπαλόνια για τις ψυχές που χάθηκαν στα Τέμπη – Ελευθερία, Δικαίωση, Δικαιοσύνη, Φως, Ελπίδα
“Βασίλεψες αστέρι μου” από τον Επιτάφιο του Γ. Ρίτσου ερμήνεψε εκπαιδευτικός του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αγίου Κηρύκου Ικαρίας στην απεργιακή συγκέντρωση για τα Τέμπη
Η Λαϊκή Ορχήστρα Ικαρίας ερμηνεύει το “Πάει ο Καιρός” του Μάνου Χατζηδάκη και Νίκου Γκάτσου – Αφιερωμένο στα 57 θύματα και τον Αγώνα για Δικαιοσύνη και Φως
Το κλίμα ήταν βαρύ και αγωνιστικό ταυτόχρονα, καθώς οι Ικαριώτες γνωρίζουν καλά πως είναι να θρηνούν για τα παιδιά τους από φωτιές, ναυάγια και έλλειψη γιατρών, ξέρουν πολύ καλά πως είναι να λαμβάνουν υποσχέσεις για απόδοση δικαιοσύνης με “μαχαίρια που τελικά δεν έφτασαν ποτέ στο κόκκαλο”.
57 Λευκά μπαλόνια στον ικαριακό ουρανό ως σύμβολο ελευθερίας και δικαιοσύνης για τις 57 ψυχές που χάθηκαν άδικα στα Τέμπη.
Ένα μεγάλο πανό τοποθετήθηκε στο λιμάνι του Αγίου Κηρύκου: Όχι στη συγκάλυψη
Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης το λόγο πήραν εκπρόσωποι από το Εργατικό Κέντρο Ν. Σάμου, από τον Σύλλογο Αβάθμιας Εκπαίδευσης Ικαρίας και Φούρνων, ΕΛΜΕ Ικαρίας και Φούρνων, 15 μελή Λυκείων , Ένωση Γονέων Ικαρίας, Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου Σάμου, Σύλλογος Εργαζομένων Δήμων Ικαρίας και Φούρνων, Αθλητικό Όμιλο Μεσαριάς.