Αποχαιρετισμός στον σύντροφο Νίκο Μοσχοβάκη
Την Τρίτη 14 Γενάρη οι Κομματικές Οργανώσεις της Ικαρίας του ΚΚΕ, οι οργανώσεις της ΚΝΕ, συγγενείς και φίλοι αποχαιρέτησαν τον σύντροφο Νίκο Μοσχοβάκη.
Την εκδήλωση μέσα σε κλίμα έντονης συγκίνησης άνοιξε η κόρη του Ζωή, εκφράζοντας το παράπονο ότι ο πατέρας της δεν είδε να εκπληρώνεται η ορισμένη επιθυμία συλλογικού χαρακτήρα που είχε. Τα βιώματα, οι θυσίες της προσφυγιάς δεν δικαιώθηκαν και ο επαναπατρισμός έδειξε το χειρότερο του πρόσωπο. Τέλος, ευχαρίστησε όλους που ήταν κοντά στον πατέρα της και που οργάνωσαν την τελετή αποχαιρετισμού.
Εκ μέρους της Τ.Ε. Ικαρίας και Φούρνων του ΚΚΕ ο γραμματέας Ρένος Ρουστάς εξιστόρησε την ζωή και την προσφορά του συντρόφου στο εργατικό κίνημα. Προσφορά που ξεκίνησε από πολύ νωρίς, από τα 10 του μόλις χρόνια με την ένταξη του στα αετόπουλα κατά την διάρκεια της κατοχής,αλλά και στην συνέχεια, στα χρόνια του εμφυλίου και μέχρι το 1955 στην συνδρομή του σε τροφοδοσίες, αποκρύψεις, ενημερώσεις και ότι ήταν απαραίτητο για την ασφάλεια των επικηρυγμένων ανταρτών του ΔΣΕ στην Ικαρία.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Απολύεσαι εν πλω» όπου περιγράφεται η απόδραση των 8 παράνομων ανταρτών του ΔΣΕ στην Ικαρία. Το «ακριβό φορτίο», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος ο συγγραφέας,του καϊκιού που τους φυγάδευσε στην Αλβανία και πλήρωμα ήταν σε αυτό ο Νίκος Μοσχοβάκης. Ένα ταξίδι που έμελλε να σημαδέψει την ζωή του αφού από εκεί κατέληξε στην φιλόξενη Λαϊκή Δημοκρατία της Ρουμανίας όπου έκανε οικογένεια, δούλεψε για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Επέστρεψε στην Ελλάδα και στην Ικαρία το 1984 συνεχίζοντας τον αγώνα έχοντας ακλόνητη πίστη, ότι μόνο με πρωταγωνιστή την εργατική τάξη, με οργανωτή, καθοδηγητή, την πρωτοπορία της το ΚΚΕ, θα κατακτηθεί η σοσιαλιστική κοινωνική εξέλιξη. Αυτό τον σκοπό υπηρέτησε μέσα από τις γραμμές του τιμημένου κόμματος μας μέχρι το τέλος της ζωή του σπέρνοντας το μήνυμα της κοινωνικής και πολιτικής αισιοδοξίαςγια την οικοδόμηση ενός άλλου κόσμου δίκαιου, ανθρώπινου.
Εκ μέρους της ΚΝΕ χαιρετισμό απεύθυνε ο Ξένος Κόχυλας σημειώνοντας ότι ο σύντροφος Νίκος Μοσχοβάκης είχε ιδιαίτερη έννοια και ανησυχία για την νεολαία.
Προέτρεψε τους νέους του νησιού που δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο του να το κάνουν και έκλεισε με κείμενο του συντρόφου προς τους νέους αναφερόμενος στην σοσιαλιστική κοινωνία:
«Ο κόσμος αυτός που θέλουμε υπήρξε. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Ελάτε λοιπόν να τον ξαναφτιάξουμε, γιατί αυτός ο κόσμος δεν είναι ουτοπία, άπιαστο όνειρο. 70 περίπου χρόνια που έζησε άφησε ένα τεράστιο έργο πίσω, χειροπιαστό.
Το μέλλον να ξέρεις δεν θα έρθει από μόνο του και θα είναι λάθος εσύ να λείπεις από το παρόν. Οπλιστείτε με την γνώση (της) εξέλιξης της κοινωνίας, την προσφορά του σοσιαλισμού, απαλλαχθείτε από τον καταιγισμό πληροφοριών που σε κυκλώνουν και δεν σε αφήνουν να πάρεις πρωτοβουλίες, βάζοντας έτσι κι εσύ το λιθαράκι σου, το αποτύπωμά σου στην πατρίδα σου. Να μάθουμε πώς ζούσαν οι λαοί και ιδιαίτερα οι νέοι στις χώρες που οικοδομήθηκε αυτός ο κόσμος. Να δει ο καθένας με σοβαρότητα και υπευθυνότητα το χρέος που έχει να ανακαλύπτει και να αποκαλύπτει την καταχονιασμένη και έντεχνα μαστορεμένη, (διαστρεβλωμένη) ιστορική αλήθεια.
Αξίζει λοιπόν να αγωνίζεστε για να γίνει ο σοσιαλισμός ξανά πραγματικότητα, γιατί τότες μόνο θα λυθούν όλα τα προβλήματα των εργαζόμενων, που δεν μπορούν να λυθούν στο σημερινό σύστημα. Εμπρός λοιπόν μη χάνετε χρόνο, το μέλλον σας ανήκει!»
Εκ μέρους του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Ικαρίας, ο Λευτέρης Φλυτζάνης, χαιρέτισε τον «ναύτη του πλοίου της Λευτεριάς, των αγωνιστών του Καριώτικου λαού» λέγοντας ότι ο Νίκος Μοσχοβάκης άφησε πίσω του σε μας, μια σημαντική ιστορική παρακαταθήκη, «να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε το πλοίο της εργατικής τάξης, για το μεγάλο προορισμό», με πίστη και ανιδιοτέλεια, όπως έπραξε εκείνος αφουγκραζόμενος τα μηνύματα των καιρών του, στα πέτρινα χρόνια που βίωσε η Νικαριά και όλη η Ελλάδα, στεκόμενος στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Τα θερμά συλλυπητήρια μεταφέρθηκαν τέλος εκ μέρους της Κ.Ε. του ΚΚΕ και των συντρόφων εργαζομένων στην Σύγχρονη Εποχή.
