Αναμένοντας τας νέας εγκυκλίους του «Σεβαστού Υπουργείου παιδείας» μα προπάντων και «Θρησκευμάτων»!
«Εν μέσω θέρους κι εν μέσω των θερμών ημερών καλούμαστε με τις σεβαστές μας οικογένειες να παραθερίσουμε εις τας εξοχάς της γλυκυτάτης ημών Πατρίδος… θα πραγματοποιήσωμεν πολλάς ευσεβείς επισκέψεις εις ιερούς τόπους…» τέτοια και άλλα παρόμοια θα ακούμε από εδώ και πέρα με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση «Κεραμέως».
Θυμάστε τον Μίμη, την Άννα, την Έλη, την Λόλα των παιδικών μας χρόνων; Ε! λοιπόν με αυτούς θα κάνουμε και πάλι διακοπές! Αφού πάρουμε το ενδεικτικό με διαγωγή «κοσμία» για τους πολλούς ή «κοσμιοτάτη» για τους πιο υπάκουους και πειθαρχημένους…
Θυμάστε το κυριακάτικο τραπέζι με την εικόνα του μυστικού δείπνου κρεμασμένη ψηλά στον ασβεστωμένο τοίχο; την Μητέρα που πηγαινοερχόταν με χαμόγελο να υπηρετεί προλαβαίνοντας τις επιθυμίες όλων; (αλήθεια εκείνο τα χαμόγελο και την χαρά που να την έβρισκε η καημένη;) με τον Πατέρα σοβαρό στο κεφαλάρι του ορθογώνιου πάντα τραπεζιού για να ξεχωρίζει η εξουσία, που έδινε το σύνθημα «όλοι όρθιοι» για την προσευχή και μετά ξεκινούσε το φαγητό…
Θυμάστε τον παπά της ενορίας να περιμένει τα χριστιανόπουλα στην εκκλησιά για να αρχίσει το υποχρεωτικό μάθημα του «κατηχητικού»;
Θυμάστε τα χωριστά σχολεία «θηλέων και αρρένων»; Να ξορκίσουνε τον έρωτα σε αυτές τις ηλικίες της πρώιμης νιότης… παρακούοντας τους φόβους του Βάρναλη:
«…θα σε φυλάω από ματιά κακή και από κακό καιρό,
από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημένης νιότης ».
Θυμάστε τις μπλε ποδιές με τον άσπρο γιακά, τις μπλε ως τα γόνατα κάλτσες και την μπλε επίσης υφασμάτινη και απαίσια κορδέλα που συγκρατούσε τα μαλλιά; (περίπου σαν της Μενδώνη)… αυτή η ομοιομορφία που σακατεύει κάθε διαφορετικό, πώς την αντέξαμε!!!
Θυμάστε τις γυναίκες με τις μαντήλες και τις μακριές φουστακιές των; ή με εκείνα τα ολόσωμα ως τα γόνατα μαγιό να πηγαίνουν στην άλλη μεριά της παραλίας μακριά από τους άνδρες για να κάνουν μπάνιο;
Θυμάστε τα προξενιά με τους συμπεθέρους να προηγούνται έχοντας παρέα τους συμβολαιογράφους για να διευθετηθούν λεπτομερώς και να υπογράφουν στη συνέχεια τα προικοσύμφωνα;
Ένας άλλος κόσμος τόσο διαφορετικός από τον δικό μας, ένας περασμένος κόσμος τόσο παράταιρος για την εποχή μας! όσοι τον αναπολούν με ποιητική νοσταλγία ή με κάθε μορφή ψυχικού ή πνευματικού στοχασμού πάει καλά!!!
Όσοι όμως ονειρεύονται να τον ξαναφέρουν πίσω με νόμους και προεδρικά διατάγματα τότε τα πράγματα αποκτούν αυτομάτως άλλη διάσταση! Κι αυτοί που το επιχειρούν μετατρέπονται σε αστείους γελωτοποιούς του παρόντος καιρού!!!
Βρε, τι σου είναι αυτή η μνήμη!!! Ας μην βιάζονται όμως σε αυτού του είδους τις μεταρρυθμίσεις. Δεν χτίζεται Παιδεία με τα «παράσημα των ανοήτων» από παλιά ο λόγος αυτός!
- Κι εμείς οι «Δάσκαλοι» της μεταπολίτευσης που με πάθος αγωνιστήκαμε να περάσουμε στους μαθητές μας καινούριες άγνωστες ως τότε έννοιες όπως: ελευθερία σκέψης, ισοτιμία, δικαιώματα, υποχρεώσεις, σεβασμό σε κάθε διαφορετικότητα, αλληλεγγύη, αγάπη, συνεργατική μάθηση, ομαδική δράση… έχουν ριζώσει τόσο γερά που γρήγορα όλες ετούτες οι γελοιότητες θα ακυρωθούν από την ίδια την ιστορία…
- Κι εμείς που νομίζαμε πως αυτά μπορούν να συμβαίνουν μόνο στο «Κολοκοτρωνίτσι» με τον Πώποτα Δήμαρχο; Να που φτάσαμε να μας διατάζουν πολλοί «Πώποτες»… για γέλια και για κλάματα… Μόνο που το Κολοκοτρωνίτσι είναι μικρό γιατί παραμένει ένα χωριό με όρια και όρους συνεπώς δεν χωράμε όλοι μέσα σ΄ αυτό.
Προτείνουμε λοιπόν σ΄ εκείνους που οραματίζονται να αντιγράψουν (paste copy) το χθες στο σήμερα (ως τώρα έχουν δείξει ότι σ΄ αυτό μόνο είναι άριστοι)! Να ζήσουν εκεί με όλο τον πλούτο και τα πλούτη τους, με όλους τους «Πώποτες και τους Φατσέους» του κόσμου… Κανείς μα κανείς δεν θα τους αναζητήσει, ήδη έχουν περάσει στα αζήτητα χωρίς να το έχουν καταλάβει ακόμα… κι απ΄ εδώ αρχίζει το δράμα τους!
Χαρούλα Κ.Κοτσάνη/ Ιούνιος 2020μ.Χ.