Ένα από τα έθιμα της Ικαρίας κατά τη διάρκεια του Πάσχα, είναι και τα λεγόμενα “Μνημόσυνα”, έθιμο που έχει βαθιές ρίζες στο χρόνο και χαρακτηρίζεται από αλληλεγγύη και συλλογικότητα.
Κυριακή του Πάσχα ή Δευτέρα (Λαμπροδευτέρα) οι χωριανοί μαζεύονται στην αίθουσα του χωριού και τρώνε όλοι μαζί. Το κυρίως φαγητό είναι κατσίκι βραστό και ο ζωμός του. Κάθε ένας όμως φέρνει και ό,τι άλλο θέλει μαζί, συνήθως σαλάτα, κόκκινα αυγά και κάποιο μεζεδάκι. Το κρασί φυσικά δεν λείπει από αυτή τη συνεύρεση.
Κάθε χωριανός που θέλει και μπορεί, προσφέρει κρέας. Αυτό σημαίνει ότι στο μνημόσυνο μπορεί να συμμετέχει και κάποιος που δεν έχει κάνει προσφορά. Έτσι έκαναν από παλιά το έθιμο για να δειπνήσουν όλες οι οικογένειες, έχουν – δεν έχουν. Ο σκοπός είναι να μνημονευτούν οι νεκροί, ο ιερέας εκτελεί ένα μεγάλο ομαδικό τρισάγιο και διαβάζει τα ονόματα προς μνημόνευση. Αν υπάρχει πένθος στο χωριό, δεν υπάρχει μουσική, χορός και γλέντι.
Τα “Μνημόσυνα” είναι μια ακόμα απόδειξη της ανεπτυγμένης αίσθησης αλληλεγγύης αλλά και συλλογικότητας που διακρίνει του Ικαριώτες από πάντα. Πιθανόν αυτά είναι και τα δύο βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον τόπο αυτό, στοιχεία που τους βοήθησαν να ανταπεξέλθουν από πολλά δεινά.
Τα “Μνημόσυνα”, άρρηκτα συνδεδεμένα με την χριστιανική θρησκεία, είναι αφιερωμένα στους νεκρούς μας, στις ρίζες μας αλλά και στη πνευματική αναγέννηση μέσω της προσφοράς στο συνάνθρωπο.
Πέρα όμως και από τα όρια της θρησκείας, τα “Μνημόσυνα” της Ικαρίας διέπονται από αγάπη και η συλλογικότητα, θεμελιώδεις λίθους της ύπαρξης και της επιβίωσής μας, σε πνευματικό και φυσικό επίπεδο.
Καλή πνευματική ανάσταση και φώτιση.
