Λίγα λόγια από την συγγραφέα:
«Οι ιστορίες που γράφω έφτασαν ως εμένα ταξιδεύοντας από στόμα σε στόμα. Έχουν περάσει από το κόσκινο του λαού κι εκεί μένει πάντα το καλύτερο. Περιέχουν ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία, ήθη, έθιμα και προσωπικότητες που έμειναν στη μνήμη του κόσμου για το λόγια και τα έργα τους, εστιάζοντας στην πλευρά της ζωής που κάνει τους άλλους να γελάσουν».
Ο Αναστάσης και η Λαμπρινή
Χωρίς κατσίκι θα έμενε το Πάσχα η χήρα η Λαμπρινή, γιατί αυτό που είχε της το έκλεψε ο γείτονάς της ο Αναστάσης. Με στενοχώρια μεγάλη το είπε και μαθεύτηκε στο χωριό, αλλά κανείς δεν ήξερε τίποτα για τον κλέφτη αφού κανείς δεν τον είχε δει.
Η γυναίκα είπε και στον παπά το πάθημά της κι εκείνος μίλησε γιʼ αυτό στους χωριανούς στην εκκλησία: «Όποιος πήρε το κατσίκι της Λαμπρινής ναʼ ρθει να μου το φέρει και θα το επιστρέψω χωρίς να φανερωθεί ο ίδιος. Αν όμως τον ανακαλύψω μόνος μου, θα το πω στην εκκλησία να το μάθουν όλοι».
Κανένας δε φανερώθηκε στον παπά τις επόμενες μέρες και το Πάσχα πλησίαζε. Η κυρα- Λαμπρινή το πήρε απόφαση ότι τοʼ χασε το κατσίκι της και έπαψε να ασχολείται. Ήρθε η μέρα του Πάσχα. Μόλις τελείωσε η Ακολουθία της Ανάστασης, ο παπάς είδε πανικόβλητο τον Αναστάση να τον πλησιάζει και να του λέει ψιθυριστά:«Μη λες τίποτα παπά μου. Θα σου το φέρω το κατσίκι».
Τι είχε συμβεί; Ακούγοντας ο κλέφτης τον Αναστάσιμο Κανόνα «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν Λαοί…», νόμιζε πως ο παπάς τον προειδοποιούσε. Πήρε το αυτί του το «Αναστάσεως» ως Αναστάσης και το «λαμπρυνθώμεν» ως Λαμπρινή, άκουσε και το λαοί και σκέφτηκε ότι ανακοίνωνε την κλεψιά. Να μια φανερή παρέμβαση του Θείου υπέρ του δικαίου.
Για σκεφτείτε το…
Ιστορία από το βιβλίο της συγγραφέως «Το φυσώ και δεν κρυώνει»
Η Σταματούλα Τσιαντή γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1957 στην Αθήνα και μεγάλωσε στις Ράχες Ικαρίας. Η Πανικαριακή Αδελφότητα Αθηνών, σωματείο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών, με πλούσια δράση κυρίως στον πολιτιστικό τομέα, τη βράβευσε το 1999 αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο την προσπάθειά της να διασώσει μέσα από το έργο της την αστείρευτη νησιωτική λαϊκή θυμοσοφία. Το 2006 ο ιστορικός και φιλόλογος Νικόλαος Μ. Τσαγκάς στο έργο του «Λεξικό Ικαρίων που διακρίθηκαν στα γράμματα, τις τέχνες και τις επιστήμες» γράφει για την ίδια ότι ανήκει στην νέα γενιά της ικαριακής γραμματείας. Το 2009 επίσης η Πανικαριακή Αδελφότητα Αθηνών τη βράβευσε συνολικά για το έργο και την προσφορά της. Τον Απρίλιο του 2017 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος το πρώτο βιβλίο της για παιδιά με τίτλο «Η αγελάδα βουνό και άλλες ιστορίες».
