Ο καλός μας σύντροφος Νεκτάριος Σαντορινιός υπήρξε συνώνυμο της προσπάθειας και του αγώνα, μιας και πάλεψε με την αδίστακτη και άδικη αρρώστια για πολύ καιρό και με ένταση. Στην πολιτική του διαδρομή ήταν ο Βουλευτής και ο Αναπληρωτής Υπουργός Ναυτιλίας που αφοσιώθηκε στη βελτίωση της ζωής των νησιωτών, που πάνω απ’ όλα συνέδεσε το όνομά του με τις νησιωτικές πολιτικές της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως με το Μεταφορικό Ισοδύναμο, ένα μόνιμο μέτρο που αναγνωρίζει στην πράξη την απομόνωση των νησιών, αποκαθιστώντας τη δικαιοσύνη μεταξύ νησιωτικής και ηπειρωτικής Ελλάδας.
Για εμάς η ιστορία του μεταφορικού ισοδύναμου είναι παρακαταθήκη, για να ενισχύσουμε και να διευρύνουμε τις πολιτικές νησιωτικότητας, τις πολιτικές που βελτιώνουν τη ζωή στα νησιά και λειτουργούν ως κίνητρα συγκράτησης του πληθυσμού και προσέλκυσης νέων κατοίκων.
Ήδη είναι ανοιχτή η συζήτηση για διεύρυνση του μεταφορικού ισοδύναμου και για τους πολίτες εκείνους που έχουν δευτερεύουσα κατοικία στα νησιά μας, μιας και δεν είναι λίγοι οι νησιώτες, ειδικά μετά τη συνταξιοδότησή τους που μοιράζουν τον χρόνο διαμονής τους μεταξύ νησιού τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες και αστικών κέντρων κατά τη χειμερινή περίοδο.
Εκτός από την επέκταση του μεταφορικού ισοδύναμου η ίδια η κατάσταση της νησιωτικότητας απαιτεί και άλλες τέτοιες πολιτικές-ισοδύναμα, και άλλες πολιτικές θετικής διάκρισης π.χ. στην αντιμετώπιση της ακρίβειας, στη στέγαση, στην εκπαίδευση. Πιο χαρακτηριστική και κρίσιμη όμως είναι η ανάγκη για ένα ισοδύναμο υγείας, ένα υγειονομικό ισοδύναμο στα νησιά μας.
Οι ανισότητες στην υγεία γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν εξαρτώνται μόνο από την εισοδηματική κατάσταση ή το μορφωτικό επίπεδο του λήπτη υπηρεσιών υγείας, αλλά και από τον τόπο κατοικίας του, καθώς αυτοί που ζουν σε απομακρυσμένες, νησιωτικές περιοχές δεν έχουν απλά λιγότερες επιλογές για την φροντίδα υγείας τους, αλλά κατά κανόνα έχουν λιγότερες δυνατότητες.
Λιγότερες δυνατότητες που απορρέουν από την υδροκέφαλη ανάπτυξη του ΕΣΥ και από την εδώ και μία τριετία κλιμακούμενη αποστελέχωση των περιφερειακών δομών του.
Λιγότερες δυνατότητες που υποχρεώνουν σε οικονομική αιμορραγία όσους πρέπει να αναζητήσουν εκτός του νησιού τους σημείο υγειονομικής φροντίδας στο ΕΣΥ ή στον ιδιωτικό τομέα, είτε για κάλυψη άμεσης ιατρικής ανάγκης, είτε για προληπτικό έλεγχο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι για το πολυδιαφημισμένο Εθνικό Πρόγραμμα για την Πρόληψη του Καρκίνου του Μαστού «Φώφη Γεννηματά» έρχεται το παραπεμπτικό για ψηφιακή μαστογραφία με μήνυμα στο κινητό της κατοίκου στην Ικαρία ή στους Φούρνους, αλλά τελικά διαπιστώνει ότι το κοντινότερο υγειονομικό σημείο με μαστογράφο είναι το Νοσοκομείο Σάμου, για το οποίο πρέπει να πάρει το καράβι (όταν περάσει) και να μείνει και μερικές μέρες στο νησί μέχρι να μπορέσει να επιστρέψει στην κατοικία της.
Για τις δε περιπτώσεις αναζήτησης εξειδικευμένης παιδιατρικής φροντίδας ο συνήθης προορισμός είναι η πρωτεύουσα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική επιβάρυνση του νοικοκυριού, αλλά και για την καθημερινότητα του παιδιού και της οικογένειας.
Προϋπόθεση του υγειονομικού ισοδύναμου στη νησιωτική χώρα είναι πρώτα και κύρια η ανάπτυξη ισχυρών δημόσιων δομών και υπηρεσιών υγείας, με αναβάθμιση του μισθολογίου του υγειονομικού προσωπικού, με μονιμοποίηση των υπηρετούντων υγειονομικών, με μόνιμες προσλήψεις, με πρόσθετα κίνητρα στελέχωσης και παραμονής των ανθρώπων του ΕΣΥ.
Υγειονομικό ισοδύναμο σημαίνει νέες υπηρεσίες από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, με χρήση και των νέων τεχνολογιών, με αξιοποίηση της τηλεϊατρικής, προφανώς υπό την προϋπόθεση ύπαρξης της κρίσιμης μάζας ιατρικού δυναμικού στις περιφερειακές δομές υγείας.
Για το υγειονομικό ισοδύναμο απαιτείται όμως, όταν ο δημόσιος τομέας αδυνατεί να καλύψει την ανάγκη, και άλλου τύπου αξιοποίηση των υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα από τον ΕΟΠΥΥμε βασικό κριτήριο την ελάφρυνση των πολιτών από πρόσθετες δαπάνες υγείας.
Μείωση της ιδιωτικής δαπάνης υγείας που στο πλαίσιο του υγειονομικού ισοδύναμου φτάνει μέχρι τη μείωση της φαρμακευτικής συμμετοχής για τους χρόνιους πάσχοντες.
Υγειονομικό ισοδύναμο τελικά σημαίνει την έμπρακτη ανάληψη της ευθύνης και του κόστους από την Πολιτεία τη στιγμή της ανάγκης για κάθε νησιώτη. Είναι πυρηνικό στοιχείο στην ίδια την ιδέα της νησιωτικότητας.
Είμαστε άλλωστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε…
(Ο Σταμάτης Βαρδαρός είναι Σύμβουλος για θέματα Πολιτικής Υγείας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρα, Υπεύθυνος Στρατηγικού Σχεδιασμού του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ, πρώην Αν. Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Υγείας)
πηγή: ieidiseis.gr
