ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ , ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ , ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ!
Ζούμε μια κατάσταση πρωτόγνωρη κι απ’ τις πιο δύσκολες την σύγχρονη εποχή. Οι ζωές μας κυριολεκτικά έχουν μπει στο στόχαστρο. Κάθε τόσο κάτι καινούργιο προστίθεται στο οπλο-στάσιο του αντιπάλου και μας σημαδεύει. Οι θυσίες που με το ζόρι και με τεράστιο κόστος μας επιβάλλουν ανακοινώνεται ότι αποδείχτηκαν ανεπαρκείς και απαιτούν νέες θυσίες. Η Τρόϊκα που στήσανε ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ με την πλήρη συμφωνία και υποταγή των εναλλασσόμενων κυβερνή-σεων ρημάζουν το τόπο κι εμάς μαζί. Οι δυο βασικοί πυλώνες του δικομματισμού είτε μόνοι τους είτε με τις θλιβερές προσθήκες διάφορων “πρόθυμων” και “υπεύθυνων” συνεχίζουν να εξασφα-λίζουν σε βάρος μας το πολιτικό και οικονομικό συστήμα των ντόπιων και ξένων μεγαλοσυμφε-ρόντων που εξυπηρετούν
Μέτρα, νέα μέτρα κι άλλα μέτρα. Μοιάζει αδύνατο σχεδόν να τα αναφέρεις και να τ’ αναλύσεις πια. Κάθε μέρα βομβαρδίζουν τ’ αυτιά μας με ανακοινώσεις, εκβιασμούς, απειλές. Με τη βοήθεια που προσφέρουν οι μεγαλοιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης και τα παπαγαλάκια τους έχει στηθεί ένας απίστευτος μηχανισμός παραπληροφόρησης, σύγχυσης και ελέγχου των συνειδήσεων του κόσμου.
Σκοπός τους να μας πείσουν ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, ότι όλα γίνονται αυτόματα σαν φυσικό φαινόμενο που δεν μπορούμε να το εμποδίσουμε. Συγχρόνως εφαρμόζουν την παλιά δοκιμασμένη πρακτική των κυρίαρχων της κοινωνίας το “διαίρει και βασίλευε”. Προσπαθούν να μας βάζουν να τρωγόμαστε μεταξύ μας για να περνάνε πιο εύκολα τις βάρβαρες πολιτικές τους, για να μην ξεκαθαρίζουμε στο μυαλό μας ποιος και τι πραγματικά φταίει που φτάσαμε ως εδώ και ζούμε αυτά που ζούμε. Ο γείτονας να τρώγεται με τον γείτονα, ο άνεργος με τον εργαζόμενο, ο ιδιωτικός υπάλληλος με τον δημόσιο, οι νέοι με τους μεγαλύτερους, η Αθήνα με την περιφέρεια, οι Αγιώτες με τους σοφρανικούς. Όσο ψάχνουμε μεταξύ μας και στους διπλανούς μας για να βρούμε τους υπεύθυνους οι πραγματικοί υπεύθυνοι, αυτοί που πραγματικά “μαζί τα φάγανε”, συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο και να τα τρώνε στερώντας πια από πολύ κόσμο ακόμα κι αυτά που χρειάζεται για να επιβιώσει.
Μας λένε ότι δεν γίνεται τίποτα. Είναι όμως έτσι;
Έτσι είναι όσο εμείς οι από κάτω, τα θύματα αυτής της κατάστασης, δεν κάνουμε τίποτα, όσο παραμένουμε θεατές σ’ αυτό το έργο νέων μέτρων και θυσιών. Όσο δεν αποφασίζουμε να πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση της υπεράσπισης της ζωής μας, όσο δεν αναλαμβάνουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί. Όσο δεν αποφασίζουμε να κινηθούμε με βάση τα κοινά και πραγματικά συμφέροντά μας, όσο τρωγόμαστε με τον διπλανό μας. Όσο δεν οργανώνουμε τον αγώνα μας, όσο αφήνουμε να τον κουμαντάρουν οι βαλτοί του συστήματος που κάνανε κοροϊδία την έννοια της πάλης και βρισιά την έννοια του συνδικαλισμού. Όσο δεν παίρνουμε απόφαση ότι πρέπει ν’ αλλάξουμε τις συνήθειες που με πολύ προσπάθεια μας έχουνε περάσει, όσο δεν γκρεμίζουμε τις αυταπάτες ότι κάπως μπορούμε να την γλιτώσουμε ο καθένας μοναχός του. Όσο περιμένουμε τις επόμενες εκλογές για να πάρουμε εκδίκηση, όσο δεν δηλώνουμε καθημερινά “παρών” στο προσκλητήριο των αναγκών μας και των απαιτήσεων των καιρών! Όσο ψάχνουμε κάποιον άλλο να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα, όσο δεν χωνεύουμε ότι χωρίς κόπο και θυσίες δεν γίνεται τίποτα και αυτό που μένει να διαλέξουμε είναι αν θα τις κάνουμε για να σώσουμε τις ζωές μας ή αν θα τις υποστούμε καθώς ο αντίπαλός μας θα καταστρέφει τις ζωές μας!
Ο ΦΟΒΟΣ ΦΟΥΝΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΡΑΞΙΑ ΚΙ Η ΑΠΡΑΞΙΑ ΦΥΤΡΩΝΕΙ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ.
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΓΙΔΕΥΣΕΙ.
Ή ΘΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ Ή ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ – ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ- ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ-ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ
ΥΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΧΕΙ Η ΙΚΑΡΙΑ
Σ Υ Λ Λ Ο Γ Ο Σ Ε Ρ Γ Α Ζ Ο Μ Ε Ν Ω Ν Ν Ο Σ Ο Κ Ο Μ Ε Ι Ο Υ Ι Κ Α Ρ Ι Α Σ
