ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ Δ. Σ. ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΚΑΡΙΑΣ
Πρόταση ψηφίσματος καταδίκης του υπερταμείου – διαχειριστή
εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού φυσικού πλούτου
Την τελευταία εβδομάδα βιώσαμε για πολλοστή φορά μιαν ακόμη αναδίπλωση της ελληνικής κυβέρνησης, μιαν ακόμη διαγραφή «κόκκινων γραμμών», που η ίδια είχε θέσει, «γραμμές» για τις οποίες επιμένει να μιλάει τακτικά και ανόητα, κυρίως μάλιστα όποτε είναι έτοιμη να τις καταπατήσει. Προφανώς ή θεωρεί το λαό ηλίθιο ή πάσχει από αχρωματοψία!
Με παρόμοια λοιπόν τακτική αυτοαναίρεσης η κυβέρνηση αποδέχτηκε το σχέδιο και τις απαιτήσεις κυρίως του ΔΝΤ, και ταυτόχρονα με τον «κόφτη» των «προληπτικών» μέτρων, προχωράει ακάθεκτα και ανενδοίαστα στην «αξιοποίηση» (sic), στο ξεπούλημα δηλαδή της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές. Θεωρούμε ότι πρόκειται για απόφαση πολύ πιο ολέθρια και τρομακτική ακόμη και από την ατομική φτωχοποίηση που μεθοδεύει, επινοώντας και επιβάλλοντας καθημερινά νέα μέτρα για τη λεηλάτηση του πενιχρού εισοδήματος όσων έχουν την «τύχη» να εργάζονται και των συνταξιούχων. Με τη δημιουργία και τον τρόπο λειτουργίας του νέου «Υπερταμείου», με την βαρύγδουπη επωνυμία «Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.» (το Ελληνική τους μάρανε!) δε μένει καμιά αμφιβολία ότι επισπεύδονται και διευκολύνονται οι διαδικασίες ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, που μέχρι τώρα κάπως καθυστερούσαν εξαιτίας του Συντάγματος και της ελληνικής νομοθεσίας. Τα «αρπακτικά» όμως ανυπομονούν και έπρεπε να άρουν τα όποια «εμπόδια» από το δρόμο τους! Στη νέα αυτή Εταιρεία εντάσσονται το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) και η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. (ΕΤΑΔ), που προϋπήρχαν, ενώ δημιουργείται στα πλαίσιά του και η Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών Α.Ε. (ΕΔΗΣ)
Έτσι για 99 χρόνια (όχι 100, όπως οι γελοίες τιμές του τύπου 9,99 €) θα είναι ελεύθεροι και ασύδοτοι (με τις ευλογίες της ελληνικής κυβέρνησης) οι ξένοι δανειστές, τα ξένα κεφάλαια, οι ξένες κυβερνήσεις να κλέβουν, να λεηλατούν, να αφανίζουν το δημόσιο πλούτο της χώρας. Και όπως φαίνεται είναι ήδη εδώ, έχουν κάνει την «έρευνα αγοράς» και μοιράζουν «την πίτα». Επιχειρηματικοί όμιλοι από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη , την Κίνα, τη Σαουδική Αραβία έχουν ορμήσει να αρπάξουν τα «φιλέτα» που βγαίνουν στο σφυρί. Αεροδρόμια, λιμάνια, πλήθος ακινήτων, ιαματικές πηγές, «κόκκκινα δάνεια» και τόσα άλλα είναι απλωμένα στο παζάρι της ντροπής. Και μαζί μ’ αυτά στο νέο ταμείο ΕΔΗΣ, που δημιουργήθηκε και εντάχθηκε στο «Υπερταμείο» ΕΕΣΠ Α.Ε., έβαλαν ως προίκα, για ολοκληρωτικό ξεπούλημα, σημαντικές ΔΕΚΟ στην ουσία Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας, που θα έπρεπε να ελέγχονται πλήρως από την κοινωνία και να προστατεύονται από το κράτος.
Όλοι αυτοί που βολεμένοι σε κυβερνητικούς θώκους αποφασίζουν και διατάζουν, διαχειρίζονται και ροκανίζουν συστηματικά τα ασφαλιστικά ταμεία και το δημόσιο πλούτο επί δεκαετίες στο όνομα του ελληνικού λαού, πιστεύοντας ακράδαντα ότι έχουν αυτό το δικαίωμα, απατώνται οικτρά. Γιατί λειτουργούν αυθαίρετα και καταστροφικά για τη χώρα μας. Τίποτα δεν τους ανήκει, ούτε καν οι ψήφοι που τους χαρίζουν προσωρινά την εξουσία, πόσο μάλλον οι άνθρωποι που κρατάνε σήμερα όρθιο αυτόν τον τόπο κι αυτοί που θα ’ρθουν αύριο να ζητήσουν τη ρημαγμένη κληρονομιά της ελευθερίας, της αυτοδιαχείρισης, της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας, της δικαιοσύνης που τους χρωστάμε ακέραια. Γιατί ο τόπος ανήκει πάντα στις μελλοντικές γενιές, γι’ αυτές κυρίως πρέπει να μοχθούμε και να αγωνιζόμαστε. Αν λοιπόν οι «ηγέτες μας» ξεπουλάνε τον τόπο και ισοπεδώνουν τους ανθρώπους του, είναι ανάξιοι, ανίκανοι, δουλοπρεπείς, παράσιτα και έχουμε την υποχρέωση να αντισταθούμε στις επιλογές και στις αποφάσεις τους.
Μπορεί να μην είχε στο μυαλό του αυτό το κατάντημα ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης, όταν εκφωνούσε την ομιλία του κατά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1963, αλλά ο λόγος του είναι επίκαιρος και θα δείχνει πάντα τον καλύτερο δρόμο :
« Σ’ αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει να αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται.
Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκριση του ήταν : ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα».
Ικαρία, 20/5/2016
