Το κιβώτιο [1]
Τι περιμένουν, και τι έχουν μέσα, τα καλά προφυλαγμένα κιβώτια έξω από την deep blue μπογιατισμένη πόρτα, στο δωμάτιο που θυμίζει αιγαιοπελαγίτικο σκηνικό;
Για να μην σας παιδεύω, περιμένουν εδώ και αρκετούς μήνες να γκρεμιστεί ο τοίχος, γιατί αλλιώς το περιεχόμενο τους- ένα νέο ψηφιοποιημένο ακτινολογικό μηχάνημα- δε μπορεί μπει. Το θέμα είναι τι περιμένει από μέσα: μα ένα άλλο φορητό ακτινολογικό μηχάνημα που ποτέ δεν έχει χρησιμοποιηθεί. Ούτε και το καινούργιο θα χρησιμοποιηθεί, καθώς δεν προβλέπεται θέση ακτινολόγου στο νησί. H αναφορά στον Άρη Αλεξάνδρου [1] μοιάζει συνειρμική και ψιλοάσχετη, αλλά όχι και τόσο αν διαβάσετε όλο το κείμενο.
Καταλαβαίνετε ότι όταν υπάρχει θέμα προμηθειών και εξοπλισμού γενικά, το σύστημα είναι εξαιρετικά γενναιόδωρο. Τώρα, πώς γίνεται δύο νησιά του Αρχιπελάγους να έμειναν για λόγους οικονομίας (βλέπετε αναστολή διορισμών), για 45 ημέρες χωρίς αναισθησιολόγο, είναι ένα άλλο θέμα. Θα μου πείτε ότι “ανακυκλώνοντας“ προσωρινά τους υπάρχοντες, στο πλαίσιο του ιατρικού λειτουργήματος και συναδελφικής αλληλεγγύης, θα μπορούσε να βελτιωθεί η κατάσταση, ίσως.
Λογαριάζουμε όμως χωρίς τον τσαμπουκαλίδικο συνδικαλισμό, που δεν επέτρεψε να μετακινηθεί ούτε ένας από τους 18 αναισθησιολόγους κεντρικού νοσοκομείου της ηπειρωτικής Ελλάδος. Όχι χωρίς βοήθεια, αλλά με την συνεπικουρία του ψοφοδεούς ΔΣ του νοσοκομείου και με κάλυψη για την απόφαση αυτή, κεντρικά από ανώτερο θεσμικό όργανο.
Πολίτες που ομνύουν στο όνομα του βολέματος και στην τάχα μου αποδυνάμωση του νοσοκομείου. Ποιόν πείθουν; Το score είναι συντριπτικό 18-0 εις βάρος της νησιωτικής Ελλάδας. Στο σημείο αυτό αγαπητοί αναγνώστες, καλείστε να διαγράψετε τη λέξη υγεία από τον τίτλο του άρθρου και στις τελείες να βάλετε κάποια δική σας. Μια πρόταση είναι η λέξη υποκρισία.
Το κείμενο αυτό γράφεται αντί δελτίου τύπου από τη διοίκηση της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας Ελλάδος. Υπερασπίζεται την αλήθεια ως απάντηση στη μονόπλευρη προβολή συνδικαλιστών (μην ψάχνετε για δημοσιογραφική δεοντολογία) σε έντυπα, στο ραδιόφωνο και σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Σηματοδοτεί ξεκάθαρα το μήνυμα ότι δεν συνιστά αδυναμία η μέχρι τώρα επικοινωνιακή σιγή εκ μέρους μας. Επιλέξαμε να ομαλοποιηθεί πρώτα ή κατάσταση με την συνδρομή και την αλληλεγγύη άλλων και να λήξει η ομηρία των νησιών.
Υπάρχει όμως μια άλλη Ελλάδα. Σταχυολογώντας, πώς σας φαίνεται αναπληρωτής καθηγητής ορθοπεδικής να οδηγεί το τριαξονικό φορτηγό φιλανθρωπικού οργανισμού. Υπάλληλοι της 2ης ΥΠΕ να δουλεύουν άπειρες ώρες μέσα σε φρικτά δημοσιονομικά πλαίσια (περικοπές δαπανών, προσωπικού και μεταρρυθμίσεων που δεν έρχονται), να αγωνιούν για την υγειονομική κάλυψη το καλοκαίρι, του εκρηκτικού μείγματος του αρχιπελάγους με γηγενείς, τουρίστες και πρόσφυγες.
Πολίτες που συναντώνται εν πνεύματι προσφοράς, κοινωνικής ευθύνης και αγάπης.
Στο επίμονο ερώτημα ποιος σκότωσε τον Όμηρο [2] – τις φθίνουσες παγκοσμίως κλασσικές σπουδές – και γενικότερα την έννοια της παιδείας και αλληλεγγύης, η απάντηση είναι προφανής: η εγκιβωτισμένη σκέψη, η θριαμβεύουσα ιδιωτεία, ή ότι άλλο μπορείτε αγαπητοί αναγνώστες να συμπληρώσετε στο κενό που ακολουθεί……………………………………
Νίκος Καρβούνης
Ογκολόγος- παθολόγος
Διοικητής 2ης ΥΠΕ Πειραιώς και νήσων Αιγαίου
Email: [email protected]
[1] Το Κιβώτιο: Άρης Αλεξάνδρου. Εκδόσεις Κέδρος. Αθήνα, 1974
[2] Ποιός σκότωσε τον Όμηρο: Hanιςson Viictor- Davis , μετ. Ρένα Καρακατσάνη. Εκδόσεις Κάκτος .Αθήνα,1999
