Με αφορμή το πολυνομοσχέδιο: Τα αδιέξοδα μιας πολιτικής που προσθέτει κι άλλη κρίση και χρέη
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ επαναλαμβάνουμε συστηματικά – ποιος μας ακούει; – ότι στο όνομα της δημοσιονομικής κρίσης συνεχίζεται η συσσώρευση κι άλλης κρίσης, κοινωνικής, οικονομικής και οικολογικής. Η λύση βρίσκεται στην κοινωνική και πράσινη καινοτομία, στην αναζωογόνηση της οικονομίας και στην δημιουργική κινητοποίηση της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση των “αντι-μνημονιακών” ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με ολίγον Οικολόγοι Πράσινοι, κατάφερε να περάσει όσα δεν μπόρεσαν να περάσουν τόσα χρόνια οι “μνημονιακές κυβερνήσεις”. Τελευταίο κατόρθωμα η ψήφιση με τη διαδικασία του κατεπείγοντος (λες και δεν το ήξεραν τόσο καιρό) ενός πολυνομοσχεδίου που περιλαμβάνει πάλι ετερόκλιτα θέματα που δεν έχουν καν προλάβει να διαβάσουν οι βουλευτές αλλά ούτε να συζητηθούν σοβαρά.
Ανάμεσα σε αυτά είναι:
– το πέρασμα στο Υπερταμείο ΔΕΗ (το 34%), ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, Αττικό Μετρό, κτιριακές υποδομές ΑΕ
– σειρά ρυθμίσεων για την αναδιοργάνωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας
– αλλαγές στο ασφαλιστικό και στις φορολογικές ρυθμίσεις για τους ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων σε περιοχές με κάτω από 2.000 κατοίκους που θα κληθούν να πληρώσουν για κύρια ασφάλιση και υγεία εισφορές 26,95% επί του καθαρού φορολογητέου εισοδήματός τους, για τους αγρότες και τους νέους επιστήμονες που θα κληθούν να πληρώσουν υψηλότερες εισφορές κα
Την ίδια μέρα ανακοινώθηκε ότι αυξήθηκαν τα χρέη των πολιτών προς το δημόσιο και έφτασαν τα 91 δις, μια ακόμα απόδειξη ότι συνεχίζουμε στον αδιέξοδο δρόμο ως κοινωνία που δεν οδηγεί στην έξοδο από την κρίση αλλά στο βάθεμα της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής κρίσης.
Τα δύο κόμματα πήραν την εξουσία καβάλα στο κύμα των υποσχέσεων για το αδύνατο και κάνουν πράξη το αδιανόητο.
Από τα χειρότερα πάντως είναι το πέρασμα της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Yπερταμείο που είναι πολύ πιθανόν να προχωρήσει την ιδιωτικοποίηση ενός οικολογικού και κοινωνικού αγαθού, όπως είναι το νερό. Είχε προηγηθεί μια αποτυχημένη διαβούλευση για την ΚΥΑ που αφορά στην ανάκτηση του χρηματοοικονομικού, περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους του ως φυσικού πόρου καθώς και στον τρόπο κοστολόγησης των υπηρεσιών ύδατος. Η προτεινόμενη ΚΥΑ αντιμετωπίζει το ζήτημα ως λογιστικό, εισπρακτικό και οικονομίστικο θέμα και το ευτελίζει σε ένα μέσο για να καλυφθούν οι δαπάνες των παρόχων νερού. Αντί να οδηγεί σε ορθολογική, βιώσιμη χρήση του νερού, δίνει την εντύπωση ότι στοχεύει μονοδιάστατα στην αύξηση του κόστους των υπηρεσιών νερού. Ενώ η ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία προβλέπει μια ουσιαστική συμμετοχική διαδικασία για όλα τα θέματα που αφορούν στην διαχείριση του νερού, η “διαβούλευση” ήταν τραγελαφική, ενώ δεν πραγματοποιήθηκε καν συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Υδάτων, που θα έπρεπε υποτίθεται να γνωμοδοτήσει σχετικά.
Την Τρίτη 27-9 πραγματοποιήθηκε το επόμενο καταστροφικό βήμα. Η κυβερνητική πλειοψηφία των 152 βουλευτών ψήφισε μεταξύ άλλων την μεταφορά των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο που πολύ πιθανώς οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών του νερού. Στο όνομα της δημοσιονομικής κρίσης συσσωρεύεται και άλλη κρίση, κοινωνική και οικολογική, από μια κυβέρνηση που άλλα έλεγε και άλλα κάνει με περισσή ευκολία και χωρίς ένα συγνώμη προς τους πολίτες.
Θυμίζουμε στους 2 βουλευτές των Οικολόγων Πράσινων που συμμετέχουν στην κυβερνητική πλειοψηφία (ο ένας μάλιστα είναι αναπληρωτής Υπουργός περιβάλλοντος και συνυπεύθυνος των κυβερνητικών πολιτικών για το περιβάλλον) ότι έχουν εδώ και καιρό πλήξει τις πράσινες πολιτικές και αξίες, αφού οι πράσινοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο είχαν πρωτοστατήσει στην καμπάνια για το Δικαίωμα στο Νερό που ως Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών είχε συγκεντρώσει 1.884.000 υπογραφές πολιτών. Μάλιστα ο τότε ευρωβουλευτής των Πράσινων Ν. Χρυσόγελος (έφυγε το Μάρτιο 2014 από τους Οικολόγους Πράσινους διαβλέποντας όσα σήμερα συμβαίνουν και συμμετείχε στην ίδρυση των ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ) είχε στηρίξει ενεργά την καμπάνια σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνεργαζόμενος στενά με τους διοργανωτές της καμπάνιας.
Σήμερα στο όνομα της διατήρησης της καρέκλας τους και των ανταλλαγμάτων που προσφέρει η εξουσία, οι δύο βουλευτές και το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων αποδέχονται τα πάντα κι αποδεικνύουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με πράσινες πολιτικές. Καλούμε το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα να ξεκαθαρίσει τη θέση του απέναντι σε ένα κόμμα που εφαρμόζει μια πολιτική που πλήττει την οικολογική, κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα αλλά συνεχίζει να παραμένει μέλος του!
