Το «Περιοδικό» ήταν στο Χαϊδάρι, τελευταία στάση των οδοιπόρων πριν τον τερματισμό στο Σύνταγμα και μεταδίδει
Γράφει ο Γρηγόρης Τραγγανίδας – Φωτογραφίζει ο Χρήστος Σκυλλάκος – Kοινωνία + Κινήματα – 10/04/2016
ια κούραση; Ποια καταπόνηση; Ποια 220 χιλιόμετρα περπάτημα από την Πάτρα στην Αθήνα; Οι συγκλονιστικές στιγμές που εκτυλίχθηκαν πριν λίγες ώρες στο Χαϊδάρι, στην πλατεία του Δημαρχείου, όπου ένα μεγάλο πλήθος κόσμου, μαζί με την δημοτική αρχή της πόλης, υποδέχθηκε τους οδοιπόρους, οι οποίοι, επί επτά ημέρες πορεύονται ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της δημοτικής αρχής της Πάτρας, απαιτώντας λύση στο θεριό της ανεργίας, απαιτώντας να πληρώσουν την κρίση αυτοί που κλέβουν το ψωμί απ” το τραπέζι, δεν άφησαν καν περιθώριο να αναρωτηθείς… «πώς τα κατάφεραν;».
Το «μήνυμα» ότι η πορεία πλησίαζε το έστελναν πρώτοι οι οδηγοί που κόρναγαν ρυθμικά ενώ διέσχιζαν την λεωφόρο Αθηνών, μπροστά από την συγκέντρωση. Λίγες στιγμές μετά, ένα τεράστιο χειροκρότημα άρχισε να απλώνεται απ” άκρη σ” άκρη της μεγάλης πλατείας την ώρα που εμφανίστηκαν τα αυτοκίνητα του δήμου της Πάτρας και ακριβώς από πίσω, το κεντρικό πανό του δήμου, με τον δήμαρχο, Κώστα Πελετίδη – ο οποίος περπάτησε όλη τη διαδρομή – μαζί με τους δημότες του, τους κατοίκους της πόλης του, άνεργους, «ευέλικτους», απλήρωτους, φτωχούς, εργάτες, γυναίκες και άντρες να διανύουν τα τελευταία μέτρα προς τον τελευταίο σταθμό, το Χαϊδάρι, πριν τον τερματισμό στην πλατεία Συντάγματος στις 6 το απόγευμα και το συλλαλητήριο υποδοχής!
Οι δήμαρχοι του Χαϊδαριού (το οποίο είχε στολιστεί με τα «καλά» του και με ένα μεγάλο πανό αντίστασης να έχει τοποθετηθεί από νωρίς στο κτίριο του δημαρχείου), της Καισαριανής, της Πετρούπολης, αλλά και τηςΙκαρίας, «έπνιξαν» στην αγκαλιά τους τον συνάδελφό τους από την Πάτρα, σε μια σκηνή που οι – πάλαι ποτέ – αυτοδιοικητικοί θεσμοί είχαν να ζήσουν δεκαετίες. Ανάμεσά τους και ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας.
Βουρκωμένα μάτια, υψωμένες γροθιές, συνθήματα, αγκαλιές, τεντωμένα κεφάλια που προσπαθούσαν να αποτυπώσουν όσες περισσότερες στιγμές μπορούσαν από αυτό που συνέβαινε μπροστά τους ήταν το «φόντο» από την είσοδο των οδοιπόρων στο Χαϊδάρι.
Μέσα σε αυτό το γιορτινό κλίμα, που μόνο η αγωνιστική στάση ζωής μπορεί να δημιουργήσει ακόμη και μέσα στο μεγαλύτερο σκοτάδι, το «Περιοδικό» κατάφερε να αποσπάσει δυο λόγια από οδοιπόρους που περπάτησαν από την πόλη τους, την Πάτρα, μέχρι την Αθήνα και που εκείνη την στιγμή έμοιαζαν να μπορούν να ξεκινήσουν και πάλι την ίδια διαδρομή!
«Γιατί πορεύτηκες;» η απλή ερώτηση. «Για την τάξη μου» η συγκλονιστική απάντηση του Νίκου Καλιγιαννίδη, άνεργου οικοδόμου, που έσφιγγε το κοντάρι της σημαίας με τον Τσε αποτυπωμένο πάνω της. «Γιατί είμαστε άνεργοι. Γιατί θέλουμε να ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές. Για να πάρει την εξουσία η εργατική τάξη και ο λαός. Γι” αυτό περπατήσαμε και είναι παρακαταθήκη για το αύριο, για την νεολαία, για το λαό. Και για την 48ωρη απεργία που έρχεται».
«Η απόφαση του δήμου να πορευτεί για τους ανέργους με έκανε να υποστηρίξω αυτό το εγχείρημα και να πάμε όλοι μαζί, να περάσουμε από όλες αυτές τις πόλεις και τα χωριά, για να διαμαρτυρηθούμε για την ανεργία που μαστίζει, όχι μόνο την πόλη της Πάτρας, αλλά όλη την Ελλάδα» μας λέει ο Παναγιώτης Σουλελές.«Η ανταπόκριση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία» προσθέτει. «Ηταν φοβερή σε όλη την διαδρομή. Από το πιο μικρό χωριό μέχρι την Αθηνα που βλέπετε τί γίνεται κι εσείς».
«Πορεύτηκα ενάντια στα προβλήματα» συμπληρώνει ο Νίκος Σιμιόπουλος. «Ενάντια στην κρίση, την ανεργία, στο ότι δεν μπορεί να χαρεί ο άνθρωπος έστω κάτι.. Οι νέοι δεν έχουν καμία προοπτική μπροστά τους. Τί άλλο να πω; Μέχρι ένα βαρθμό περίμενα την θετική ανταπόκριση του κόσμου, αλλά όχι αυτό που συναντήσαμε από τους ανθρώπους που έβγαιναν να μας υποδεχθούν αυθόρμητα. Εκανα όλη την διαδρομή και σήμερα ανατριχιάζω. Με αυτή την υποδοχή ανατριχιάζω»…
Μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων γνωρίζει μια τοπική διοίκηση ως τον μακρύ βραχίωνα του αστικού κράτους για την επιβολή όλης της «γκάμας» των εκμεταλλευτικών «εργαλείων» μέσα στην κοινωνία. Είναι λοιπόν αν μη τί άλλο είδηση για την εποχή μας, το γεγονός ότι το Χαϊδάρι υποδέχθηκε την πορεία με επικεφαλής τον δήμαρχό του, Μιχάλη Σελέκο. Τον ρωτήσαμε γι” αυτό και να τί μας είπε: «Υποδεχόμαστε με ενθουσιασμό και με μεγάλη χαρά τους άνεργους και όλους όσοι πορεύονται όλες αυτές τις μέρες μέχρι την Αθηνα, για να αναδειχθεί ένα θέμα που αφορά, όχι μόνο τηνΠάτρα, αλλά συνολικά την ελληνική κοινωνία. Η ανεργία έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει τουλάχιστον έναν άνεργο. Πιστεύουμε ότι η ανάδειξη του θέματος που γίνεται μέσα από αυτή την πορεία θα ταρακουνήσει λίγο τα νερά και θα δώσει τη δυνατότητα στον κόσμο να συνειδητοποιήσει, ότι μόνο με αγώνα, με ξεσηκωμό, μπορεί να απαιτήσει λύσεις. Να απαιτήσει μέτρα προστασίας των ανέργων, να καλυφθούν τα τεράστια κενά που υπάρχουν σήμερα σε όλους τους κοινωνικούς τομείς, Παιδεία, Υγεία κλπ. Πιστέουμε, ότι αυτή η πρωτοβουλία δεν πρέπει να σταματήσει εδώ, αλλά να αποτελέσει την απαρχή αγώνων και των ανέργων, που αντί να κάθονται με σκυμμένο το κεφάλι, πρέπει να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους».
Οταν του λέμε ότι αυτό που συμβαίνει σήμετα στην πόλη του είναι σπάνιο, μας απαντά, πως ο λόγος είναι, ότι στην τοπική διοίκηση «έχουν επικρατήσει δυνάμεις υποταγμένες στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική, οι οποίες το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κάνουν μια διαχείριση σε βάρος των πολιτών. Εμείς πιστεύουμε σε μια άλλη τοπική διοίκηση. Σε μια διοίκηση που να ασχολείται με με τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους. Και ένα από τα βασικότερα προβλήματα σήμερα είναι η ανεργία».
Σύμφωνοι, όταν έχεις τέτοια αντίληψη για την τοπική διοίκηση και περνά και μια τέτοια πορεία από την πόλη σου, εξηγείται η πανηγυρική υποδοχή. Αλλά αν είσαι δήμαρχος της Ικαρίας, τί κάνεις στο Χαϊδάρι; Αυτό λοιπόν ρωτήσαμε τον Στέλιο Σταμούλο. «Είναι σημαντική η πρωτοβουλία του συναδέλφου μας, του Κώστα Πελετίδη, ειδικά την περίοδο αυτή, που ο λαός μας βιώνει τραγικές καταστάσεις. Είναι επίσης σημαντικό και το ότι αγκαλιάστηκε αυτή η πρωτοβουλία και ενδεχομένως θα μετρήσει και θα ταρακουνήσει εκεί που πρέπει να σταλεί το μύνημα. Σε ό,τι αφορά στην παρουσία μου εδώ, νομίζω ότι θα ήταν παράλειψη, για εναν δήμαρχο που θελει να τιμήσει τη θέση αυτή και να υπηρετήσει το κομμάτι της κοινωνίας που αντιπροσωπεύει, να συμμετέχει σε κάθε τι που αντιστέκεται σε ό,τι αντιστρατεύεται τα συμφέροντα της λαϊκής οικογένειας. Στην Ικαριά έχουμε μόνο τέτοιους ανθρώπους. Αντιπροσωπεύουμε μια φτωχή κοινωνία. Θα ήμουν απολογούμενος λοιπόν εάν σήμερα δεν βρισκόμουν σε αυτήν την συγκέντρωση».
Διότι έναντι σε ποιους και για τί θα απολογηθείς, είναι ζήτημα ταξικής επιλογής. Στο «με ποιους θα πας και ποιούς θ” αφήσεις» η Πάτρα έδωσε την πιο σαφή απάντηση…
Αναδημοσίευση από : http://www.toperiodiko.gr