Σάμος 13 Νοεμβρίου 2013 Αρ. Πρωτ. : 123
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 1973!!!!!!!!!! Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 2013;;;;;;;;;;;
Πλησιάζει η αφιερωμένη ημέρα μνήμης και αφύπνισης στους αγώνες των φοιτητών, στους αγώνες του ελληνικού λαού ενάντια στην δικτατορία, αγώνες που συνέβαλαν στην ελευθερία και τη δημοκρατία στον τόπο μας. Οι τότε φοιτητές μας ήταν νέοι άνθρωποι που μπόρεσαν να βάλουν την ελευθερία της πατρίδας πάνω από τη δική τους, τη δημοκρατία πάνω από το θάνατο. Δεν ξεκίνησαν όμως για να πεθάνουν, ξεκίνησαν, γιατί αγαπούσαν τη ζωή, μια ζωή ελεύθερη, δημοκρατική.
Η γενιά του Πολυτεχνείου ζει μέσα σ’ όλους μας. Είναι το κομμάτι του εαυτού μας που μας σπρώχνει να αντισταθούμε σε κάθε μορφή καταπίεσης, σε κάθε είδους δικτατορία που πνίγει την ελευθερία, τα δικαιώματά μας, την ίδια μας τη ζωή. Αυτοί οι νέοι μας άνοιξαν το δρόμο για την ελευθερία. Το δρόμο για το όνειρο.
Οι νέοι του σήμερα, όλοι όσοι είναι και αισθάνονται νέοι, ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα. Κανείς δε μας απαγορεύει να εκφραζόμαστε ελεύθερα, να έχουμε τα δικά μας πιστεύω και να τα υποστηρίζουμε, να κάνουμε όποιες επιλογές θέλουμε. Δεν έχουμε ένα δικτάτορα απέναντι μας για να τον καθαιρέσουμε. Έχουμε, όμως, άλλους εχθρούς να πολεμήσουμε – κι αυτοί είναι δύσκολο να νικηθούν, γιατί δεν είναι φανεροί. Ο Ουμπέρτο Έκο έχει γράψει: «Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκ, τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση».
Οι πολιτικοί του 2013 αν και πολλοί εξ αυτών ήταν της τότε γενιάς και δυστυχώς το καμαρώνουν, το χρησιμοποιούν και υπερηφανεύονται γιαυτό φορούν το προ-σωπείο της παραπληροφόρησης, της ελεγχόμενης ενημέρωσης. Η κυβέρνηση του 2013 είναι ο κοινωνικός ρατσισμός, η ανεργία των νέων, η καταστροφή της οικογένειας, η αποξένωση των ανθρώπων, η βία των πλουσίων εις βάρος των φτωχών. Είναι όλοι όσοι αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς.
Το βασικό σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» είναι ένα αίτημα που ισχύει και σήμερα, 40 χρόνια μετά. Οι νέοι ζητούσαν και ζητούν ψωμί, δηλαδή δουλειά για όλους, φαγητό, ιατρική περίθαλψη, προστασία των δικαιωμάτων τους. Τότε και τώρα ζητούν παιδεία, δηλαδή μόρφωση για όλους, ίσες ευκαιρίες από σχολεία που προωθούν το κριτικό πνεύμα κι όχι την αποστήθιση, παιδαγωγούς που δεν έχουν ξεχάσει τα παιδικά τους όνειρα και δεν υποτάσσονται σε «νομότυπες» κατευθυνόμενες ενέργειες εις βάρος των παιδιών, κτήρια που να μη θυμίζουν φυλακές. Ζητούσαν και ζητούν ελευθερία, δηλαδή ίσες ευκαιρίες για όλους, αντικειμενική πληροφόρηση, πλήρη ελευθερία έκφρασης, εξουσίες με ανθρώπινο πρόσωπο.
Ο δρόμος που βάδισαν οι νέοι και οι νέες του Πολυτεχνείου φωτίζεται ακόμα από τα ιδανικά της Ισότητας, της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Για να τον περπατήσουμε όμως πρέπει να μάθουμε τα δικαιώματά μας, να μην είμαστε θεατές της ζωής των άλλων, αλλά πρωταγωνιστές της ζωής μας. Πρέπει να βρούμε τη δύναμη να αντισταθούμε στο εύκολο. Να δώσουμε τα χέρια, γιατί ο δρόμος για την ελευθερία και τη δημοκρατία θέλει συναδέλφωση, ομοψυχία και αγάπη.
« Λαός που λησμονεί την ιστορία του καταστρέφεται»
Με σεβασμό
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
