Ανακαλύψαμε ποιος κρύβεται πίσω από το viral έργο στην Μεσακτή και του κάναμε κάποιες ερωτήσεις. Παρακάτω θα διαβάσετε συνέντευξη με τον αρχιτέκτονα και εικαστικό Ηρακλή Λίνο Τέσκο.
-Πριν λίγες μέρες η Ικαρία έγινε Viral στα Social με την ανάρτηση μιας πινακίδας που ”αναβάθμιζε” την παραλία της Μεσακτής με πολλές και διάφορες ”προσθήκες”. Γνωρίζεις κάτι για αυτή την δημιουργία!;
Είμαι βαθύτατα στεναχωρημένος που δεν θα πραγματοποιηθεί αυτό το απαραίτητο για την κοινωνία έργο, διότι όπως ενημερώθηκα και από το Υπουργείο, και οι πέντε ανάδοχες εταιρείες έχουν αποσυρθεί. Η ΔΘΗ Αναλώσιμες μάς ενημέρωσε ότι άλλαξε ιδιοκτήτη αυτήν την εβδομάδα. Η Laterna θεωρεί ότι δεν υπάρχει το απαραίτητο κύρος για μια εταιρεία σαν την ίδια, οπότε κρίνοντας ότι το έργο ήταν μικρό, δεν θα ασχοληθεί. Η Intracult περιμένει να ωριμάσουν οι συνθήκες, να περάσουν αρκετά χρόνια ώστε να γίνει το έργο cult. Η Avlax ζήτησε συγνώμη, αλλά είχε μπερδέψει τα νησιά, νόμιζε ότι γίνεται σε άλλο μέρος, τέλος πάντων, έκανε πίσω κι αυτή… Και η Proktor εδώ και τρεις μέρες δεν απαντά σε μηνύματα, τηλέφωνα, στα email του Υπουργείου… κοινώς τους έχει χεσμ….ους.
-Πες μας λίγα πράγματα για το Project. Ποιός ήταν ο σκοπός της δημιουργίας του και ποιά η ομάδα πίσω από αυτό; Ποιά τα οφέλη για την Ικαρία; Περιμένουμε κάτι στο μέλλον αντίστοιχης αισθητικής;
Ήταν ένα έργο στα πλαίσια του ΑΡΤ ΙΚΑΡΙΑ 2025, ένα εξωτερικό installation, η δικιά μου συμμετοχή σε αυτή τη μεγάλη έκθεση. Υπήρχε θετική αποδοχή από το κοινό. Βοηθάει και ότι ήταν ένα αστείο, στην ουσία μια φάρσα.
Η ομάδα του Atheras Ρroject που έκανε το ΑΡΤ ΙΚΑΡΙΑ απαρτίζεται από καλλιτέχνες διαφορετικών τεχνών και μέσων που μέσα από το εκάστοτε έργο τους διερευνούν τα όρια της ανθρώπινης παρέμβασης στο φυσικό τοπίο.
Στη δικιά μου περίπτωση, προσπάθησα να πω κάτι πολύ σοβαρό μέσω του χιούμορ. Το πρόβλημα είναι ότι το έργο στο οποίο αναφερόμαστε θα μπορούσε να είναι πραγματικό. Δηλαδή, αν άλλαζες όλες τις φανταστικές εταιρείες με πραγματικές εταιρείες, αν οι φορείς όπως Υπουργεία, Ευρωπαϊκή Ένωση, σημαίες και σήματα ήταν πραγματικά λογότυπα και όχι τα πειραγμένα τα δικά μου, και αν ας πούμε έλειπαν τα ερωτικά βοηθήματα από όλη την παράγραφο και τα ορθογραφικά λάθη, που κι αυτά έπαιξαν τον ρόλο τους για να σε βάλουν σταδιακά σε μια αμφισβήτηση, δηλαδή ότι πρόκειται για κάτι παράλογο, μη πραγματικό, όπου και κορυφώνεται στο τέλος της περιγραφής. Μιας και έχουμε χάσει πάσα ιδέα και οποιαδήποτε εμπιστοσύνη, ας πούμε, σε κράτος και θεσμούς, θα μπορούσε να ήταν και ένα πραγματικό έργο, έτσι; Και αυτό είναι το νόημα: ότι μέσα από το χιούμορ προκύπτει ένας διάλογος για τις προθέσεις μιας κρατικής παρέμβασης όπου ξοδεύονται εκατομμύρια σε χρήματα και με δεκάδες τεχνικά έργα. Η εκάστοτε παρέμβαση έχει κριτήρια κοινωνικά, ας πούμε; Έχει σαν κριτήριο τις ανάγκες του τόπου; Τις ανάγκες, για παράδειγμα, του νομού; Τις ανάγκες του κράτους; Δηλαδή, τι εξυπηρετεί ένα έργο που δημοπρατείται και βγαίνει σε ανάδοχο; Είναι πάντα για το καλό, ας πούμε, του λαού; Γιατί να είναι παράλογο αυτό το δικό μου έργο και όχι οι 200+ ανεμογεννήτριες παλαιάς τεχνολογίας σε βουνά και θάλασσες της Ικαρίας που θα καταστρέψουν προστατευόμενες περιοχές για να σταλεί ρεύμα με καλώδιο σε όλο το Αιγαίο προς την Αθήνα; Δεν ξέρεις ποτέ. Υπάρχει αυτή η αμφισβήτηση πλέον και εκεί ήταν και όλο το νόημα του έργου.
-Το έργο βανδαλίστηκε και καταστράφηκε, Πως νιώθεις γιαυτό;
Να πω ότι είμαι υπέρ. Και λίγα του κάνανε… Το έργο αυτό πλέον είναι σε κοινή θέα, είναι εφήμερο όπως κάθε street art, στην ουσία είναι ένα installation σε μορφή φάρσας. Το να ταγκάρεις πάνω σε άλλα έργα είναι στο πλαίσιο του street art, ΟΚ… Κάποιοι γέλασαν, κάποιοι θύμωσαν, κ.ο.κ. Μουτζούρες, χτυπήματα, κλωτσιές, tags, συνθήματα κατά των Σιωνιστών.
Είμαι υπέρ…
Και πως δικαιολογώ τα συνθήματα κατά του Ισραήλ και του πόλεμου στη Λωρίδα της Γάζας; Μα προφανώς και υπάρχει άμεση σχέση, μιας και (μέσω του Λούμπεν) το έργο αυτό έγινε Εβραίος γνωστό…
