Μια πρόσκληση σε κάθε υπεύθυνο και ευαίσθητο Καριώτη
που αγαπά, νοιάζεται κι ενδιαφέρεται για το μέλλον του τόπου του.
Αγαπητοί φίλοι,
θα μιλήσω σήμερα λίγο σύντομα και πιστεύω περιεκτικά, για ένα θέμα που μπορεί όλους μας να μας "τρώει", αλλά πέρα από τις θεωρητικές περιγραφές του θέματος, σε κάποια γραφεία, υπηρεσιών, επιστημονικών ιδρυμάτων και άλλων σχετικών ή άσχετων με το θέμα ατόμων, η έννοια ανάπτυξη της Ικαρίας, μάλλον έχει πέσει σε αδράνεια. Ξεκινώντας να αναφέρω ότι στον τίτλο αναφέρω την κατάληξη (Νο 2), γιατί η πρώτη ημερίδα που έγινε το 1996 στην Αθήνα, από την Καριώτικη εφημερίδα "Αθέρας", το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογίας και τον Σύλλογο Ικαρίων Επιστημόνων, έδωσε τότε τεκμηριωμένα πάρα πολλά αισιόδοξα στοιχεία για το μέλλον του νησιού μας, αλλά από τότε μέχρι σήμερα ποιό είναι το αποτέλεσμα;; Σχεδόν μηδέν!! Κι από τότε μέχρι τώρα έχουν προστεθεί κι άλλα θέματα στο τραπέζι μας, που τίθεται πλέον επιτακτικά η ανάγκη, όχι απλά για μια επιστημονική κουβέντα και "ειδική επεξεργασία", αλλά ορθά κοφτά, όποιος Καριώτης πραγματικά ενδιαφέρεται κι αγαπά τον τόπο του, να προτείνει εφαρμόσιμες λύσεις, πέρα κι έξω από τα όποια κομματικά, τοπικιστικά ή άλλα "ιδιαίτερα επιχειρηματικά" συμφέροντα. Αυτόν τον τόπο αν δεν τον αγαπήσουμε εμείς, οι κάτοικοι του, πρώτα και πάνω απ' όλους, μην περιμένουμε να μας …"δώσουν λύσεις" οι οποιοιδήποτε ανεύθυνο – υπεύθυνοι κρατικοί παραγοντίσκοι!!! Δέστε πως κατάντησαν τη χώρα μας και θα βγάλετε τα απαραίτητα συμπεράσματα.
Κατ' αρχήν να …."χαρτογραφήσουμε" τον πλούτο του νησιού μας; Στον τουρισμό τι διαφορετικό έχουμε; Τον Ιαματικό τουρισμό, τον περιπατητικό τουρισμό, τον αγροτουρισμό και πρόσφατα (μετά από πρόταση – μελέτη συμπατριώτη μας), μπορούμε να αναπτύξουμε και τον αναρριχητικό τουρισμό στα βουνά μας. Στις μορφές ενέργειας που έχει ή μπορεί να έχει το νησί μας. Στην υπέροχη και μοναδική χλωρίδα και πανίδα του νησιού μας, καθώς και στο σπάνιο γεωφυσικό περιβάλλον της Ικαριάς μας. Στα προϊόντα που βγάζει το νησί μας, καθώς και στις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει επί πλέον, δημόσιες ή ιδιωτικές, όπως επίσης και προτάσεις ανάπτυξης. Θα είμαι επιγραμματικός (το είπα εξ αρχής), γιατί στόχος μου δεν είναι να αναπτύξω ένα – ένα τα θέματα, αλλά να τα θέσω σαν βάση συζήτησης και προοπτικής για λύσεις που θα δοθούν άμεσα (αν είναι δυνατόν).
Έχουμε σχεδόν τις καλύτερες ραδιούχες ιαματικές πηγές στον κόσμο, ένα χρυσάφι δηλ. στα χέρια μας, και το αποτέλεσμα ποιό είναι; Τις διαφημίσαμε δεόντως; τις λειτουργούμε όλο τον χρόνο; έχουμε εξάρει τα αποτελέσματα που έχουν σε συγκεκριμένες παθήσεις; έχουμε τονίσει την μοναδικότητα τους; Τις απαντήσεις μπορείτε να τις δώσετε εσείς!!!
Για τον περιπατητικό τουρισμό, που θα βοηθήσουμε τον επισκέπτη που έρχεται, να γνωρίσει τα απίθανα μέρη που έχει η ενδοχώρα του νησιού, τα προβάλαμε; βοηθήσαμε τους φορείς που μέχρι τώρα ασχολούνταν με το θέμα να ενισχυθούν και να προβληθούν όλα τα παλιά μονοπάτια του νησιού; (πρόσφατη είναι η επιστολή συμπατριώτη μας, που ανακοίνωσε ότι σταματά λόγω παντελούς έλλειψης ενδιαφέροντος από τους έχοντες κάποιο όφελος απ' αυτήν την δραστηριότητα [ξενοδόχους – Δήμο κλπ], κάθε δραστηριότητα στο θέμα και θα αποσύρει και τις βοηθητικές πινακίδες που είχε βάλει ο φορέας του). Αν υπάρξει ενδιαφέρον και κάλυψη του ελάχιστου κόστους που απαιτείται, πιστεύω ότι θα επαναλειτουργήσει το πρόγραμμα για όλο το νησί πλέον.
Για τον αγροτουρισμό, ,μάλλον θα πρέπει να μιλάμε για .."ένα γράμμα ξεχασμένο", εκτός από λίγες αξιόλογες ιδιωτικές προσπάθειες. Όσο για τον αναρριχητικό τουρισμό, είναι κάτι που θα το βλέπαμε με μελλοντική αισιοδοξία ανάπτυξης.
Για την ενέργεια στο νησί μας, πέρα από τις όποιες συζητήσεις και αντιδράσεις για τις ήπιες μορφές ενέργειας, το θέμα υπάρχει. Και δεν λύνεται ούτε με τελεσίγραφα, ούτε με συγκέντρωση υπογραφών (ηλεκτρονικών ή έντυπων). Αλλά να κάτσουμε κάτω όλοι μαζί και να συζητήσουμε και να βρούμε λύσεις. Εγώ είχα κάνει παλαιότερα πρόταση, για μια Δημοτική επιχείρηση διαχείρισης και εκμετάλλευσης όλων των μορφών ήπιας ενέργειας του νησιού μας, με μοναδικό διαχειριστή τους εκλεγμένους αντιπροσώπους μας, τον Δήμο Ικαρίας. Και μη μου πει κάποιος ότι είναι περισσότερο ευαίσθητος από εμένα ή τον κάθε ένα σαν εμένα που θέλουμε να γίνει σωστή εκμετάλλευση όλων των μορφών ήπιας ενέργειας του νησιού μας, σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και σταδιακής απεξάρτησης, έως οριστικής απαλλαγής από τη χρήση πετρελαίου για κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του νησιού μας.
Για την σπάνια χλωρίδα και πανίδα του νησιού μας, μήπως πρέπει να.. "χτυπήσω την καμπάνα του κινδύνου", λέγοντας σας ότι σε λίγα χρόνια θα αναγκαστούμε να είμαστε .. "καταγραφείς των σπάνιων ειδών ( που υπήρξαν – δεν υπάρχουν πια) της γεωφυσικής ιστορίας του νησιού"; Οι αιτίες πολλές, μην ψάχνουμε τώρα ποιός φταίει, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε για να σώσουμε αυτά που έχουν απομείνει!!!
Όσο για την σπάνια ιδιαιτερότητα του γεωφυσικού περιβάλλοντος του νησιού μας (το βορεινό τμήμα ομαλό και καταπράσινο, το νότιο απότομο και βραχώδες), έχουμε σκεφτεί (μάλλον κάπου πρόσφατα διάβασα σχετική πρόταση συμπατριώτη μας) να αξιοποιήσουμε αυτό το μοναδικό … "πέτρινο πάρκο", με επισκεψιμότητα εννοώ, όπου αυτό είναι δυνατόν; Δεν βρίσκεις εύκολα στην Ελλάδα, για να μην πω στον κόσμο, σε τόσο μικρή επιφάνεια γης, τόσα βράχια, μικρά μεγάλα, στην ίδια θέση χρόνια και με πολλά περίεργα σχήματα. Όπως επίσης να αξιοποιηθεί και η … "καμάρα" (ο χώρος ανάμεσα σε δύο βράχια), που παλιά, ίσως και σήμερα κάπου, ήταν χώρος κατοικίας των προγόνων μας, με αναφορά στην ιστορία του. Για τα πάρα πολλά πετρόχτιστα σπίτια, γεφύρια, νερόμυλους, ανεμόμυλους (που έχουν γίνει αξιολογότατες εργασίες συμπατριωτών μας), μήπως πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, να σώσουμε και να αναστηλώσουμε αν είναι δυνατόν, αυτά που έχουν απομείνει από καταρρεύσεις για διάφορους λόγους (πολυετείς κατασκευές, πλημμύρες κλπ). Αυτά όσο κι αν δεν το πιστεύετε αποτελούν την ιστορία μας. Για να θυμηθώ τον επίλογο κουβέντας συμπατριώτη μας… "είμαστε η χειρότερη γενιά Ικαριωτών, που αφήνουμε αυτά τα μνημεία στη τύχη τους, θα τρίζουν τα κόκαλα των προγόνων μας", που κυριολεκτικά με ταρακούνησε με την απλότητα και τον αιχμηρό λόγο – καταγγελία!!!
Από προϊόντα η Ικαριά μας έχει αρκετά και μοναδικά. Να πούμε για το μέλι της, το κρασί της, το τυρί της, τα βότανα της, το λάδι της; Ποιός δεν έχει δοκιμάσει αυτό το μοναδικό μέλι, βιολογικό ή όχι, δεν έχει σημασία, με την τυποποίηση που έχει γίνει, είτε από συνεταιρισμό, είτε από ιδιώτες, προβάλλει την πολύ καλή του ποιότητα. Για το Καριώτικο κρασί, δόξα το θεό, τα τελευταία χρόνια, 3 – 4 οργανωμένα με Ευρωπαϊκές προδιαγραφές οινοποιία, κάνουν την καλύτερη διαφήμιση και προβολή του προϊόντος στις αγορές όλου του κόσμου. Για το τυρί μας, την "καθούρα" ή το "τουλουμίσιο", όποιος τα έχει δοκιμάσει, ξέρει τι έχει να πει. Για την "καθούρα" πριν 10 – 20 χρόνια, φτάσαμε …. "πολύ κοντά στη βρύση και νερό δεν ήπιαμε", δηλ. λίγο θέλαμε να κατοχυρώσουμε το προϊόν σαν Π.Ο.Π. (Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης), αλλά έκτοτε δεν ξανακάναμε την προσπάθεια. Τελευταία έχουν γίνει μικροί συνεταιρισμοί στο νησί μας, που στόχο έχουν την παραγωγή και προβολή των "προϊόντων γης", όπως θα τα έλεγα δηλ. βότανα, αρώματα, σαπούνια, παραδοσιακά γλυκά κλπ. , όπου πέρα από τους ιδιώτες που ασχολούνται με το είδος, κάνουν πολύ καλές παρουσίες. Το λάδι του νησιού μας, σχεδόν πάντα είναι μέσα στις καλύτερες ποιότητες της Ελλάδας, αλλά η παραγωγή του είναι μικρή, όμως αρκετή για να καλύψει τις ανάγκες του νησιού. Εδώ θέλω να τονίσω την επιχειρηματικότητα των νέων συμπατριωτών μας επιχειρηματιών, που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Πρόσφατο είναι το ταξίδι δύο νέων παιδιών, επιχειρηματιών από τον Άγιο Κήρυκο, στην μεγάλη και αχανή αγορά της Κίνας, με θαυμάσια αποτελέσματα και πολύ καλές κριτικές. Άρα όταν θέλουμε μπορούμε.
Σκόπιμα δεν μιλάω για συγκοινωνίες και άλλα καυτά θέματα, που δεν είναι άλλωστε το θέμα αυτού του άρθρου. Σκοπός μου είναι να "ξυπνήσω" συνειδήσεις, ευαισθησίες, αναζητήσεις απευθυνόμενος αποκλειστικά στους συμπατριώτες μου, με στόχο να γίνει το νησί μας, πρόσφορο έδαφος ανάπτυξης και δημιουργίας. Αν δεν κοιτάξουμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις ανάπτυξης, με αρκετές νέες θέσεις εργασίας, εμείς οι ίδιοι, πως θα θελήσουμε να ζητήσουμε συμμετοχή, στα όποια Ευρωπαϊκά προγράμματα, χωρίς στόχους και υποδομή. Εγώ τη σκέψη μου και τις προτάσεις μου βάζω… "πάνω στο τραπέζι", μπορεί να ξέχασα μερικές, συμπληρώστε με. Είμαι διατεθειμένος να συμμετέχω στην όποια κίνηση (ημερίδα ή ότι άλλο) διοργανώσουν συμπατριώτες μου, με μια και απαράβατη προϋπόθεση, η συζήτηση να γίνει ελεύθερα και χωρίς προκαταλήψεις, αλλά το σημαντικότερο να μην μείνει στα πλαίσια της συζήτησης και μόνο. Να έχει ορατό άμεσο στόχο υλοποίησης (πενταετία, δεκαετία δεν έχει σημασία, αρκεί να υλοποιηθεί).
Σωτήρης Πολίτης
