έχει ο δρόμος μας και τις «αποθέστρες» του για ξεκούραση, ανάπαυλα και απολογισμούς!
Η ελπίδα (ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ Δ.ΔΟΥΡΗ), που πήγε να γεννηθεί πριν λίγο καιρό στην τοπική νησιωτική κοινωνίας μας δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος για να ριζώσει, το παρήγορο είναι ότι ο σπόρος ρίχτηκε στην «άγονη – πετρώδη» Ικαριώτικη γη και ένας σπόρος υγιής ποτέ δεν χάνεται μόλις βρει τις κατάλληλες συνθήκες θα πετάξει βλαστό, λουλούδια και καρπό για να δώσει την σοδειά του, μόνο που θέλει τον χρόνο του…
Η ζωή όμως στο μεταξύ δεν μας περιμένει, προχωράει με τους δικούς της νόμους και τα δικά της «τερτίπια». Έρχεται βέβαια αργά ή γρήγορα για όλους μας η ώρα της ευθύνης και της τόλμης στο ύψος του αναστήματος του καθενός μας, ούτε πιο κάτω μα ούτε και ψηλότερα! και τότε είναι που δεν μπορούν να κρατηθούν περισσότερο οι μάσκες, οι φτηνές δικαιολογίες και οι υπεκφυγές από την πραγματικότητα. Και πάλι εδώ ο ΚΑΒΑΦΗΣ! «Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι να πούνε…» όσοι βέβαια το έχουν έτοιμο, λέγοντάς το πάνε πιο πέρα στην τιμή και στην πεποίθησή τους, το ζήτημα είναι για εκείνους που δεν το έχουν και περιμένουμε μια στοιχειώδη αυτοκριτική, θα την έχουμε άραγε; Μένει κι αυτό να το δούμε!
Η προσπάθεια της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για την Νικαριά, ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Οι μικρότητες, οι προσωπικές φιλοδοξίες, ίσως και οι κακόβουλοι τοπικισμοί, οι αμφιταλαντεύσεις για το εγχείρημα ως και η υποκριτική στάση ορισμένων ήταν εκείνα που υπονόμευσαν από την αρχή σχεδόν την προοπτική για κάτι καινούργιο, γόνιμο και δημιουργικό.
Όσοι από την αρχή στηρίξαμε το ψηφοδέλτιο αυτό είμαστε και πάλι εδώ, αναγνωρίσιμοι, με καθαρότητα και συνέπεια στο λόγο και στις πράξεις μας, με συνεχή έγνοια και προσφορά για τον τόπο μας. Δεν κάνουμε καμία έκπτωση στις αρχές και στις αξίες μας. Δεν διαπραγματευόμαστε την πολιτική και ιδεολογική μας ακεραιότητα ούτε και μας αφορούν οι πολιτικές καριέρες, αυτά αλλού και για άλλους!
Οι άγονες κομματικές αντιπαραθέσεις χωρίς να αγγίζουν τα οξυμένα προβλήματα του νησιού μας, χωρίς να απαντούν στον παρακμιακό κατήφορο μιας κοινωνίας με έντονα συμπτώματα φθοράς, οι επιφανειακές κριτικές χωρίς βαθύτερη πολιτική σκέψη για το πώς θα σχεδιάσουμε το σήμερα και το αύριο των παιδιών μας, δείχνουν και καταδεικνύουν πως μια τέτοια πορεία είναι μακριά πολύ ακόμα από το όραμα μιας κοινωνίας όρθιας που θα έχει πρώτο της μέλημα τους ανθρώπους και το περιβάλλον τους, μιας κοινωνίας που θα στηρίζει και θα στηρίζεται στην αλληλεγγύη, στην ειλικρίνεια, στην αποδοχή, στην πρόοδο, στην εργατικότητα, στην ανιδιοτέλεια, στη λεβεντιά! Συνεχίζουμε για όλα αυτά παρόντες και συμμέτοχοι σε ό,τι καλό και ελπιδοφόρο πάει να γίνει, και τούτο είναι και θα παραμένει πάντοτε φανερό γιατί αν η ηθική είναι μια ιδιωτική συμφωνία, η αξιοπρέπεια είναι υπόθεση δημόσια!
Χαρούλα Κ.Κοτσάνη
