Ημέρα μνήμης και συγκίνησης για όλους τους Ικαριώτες η σημερινή,καθώς βαραίνουν οι σκέψεις και οι μνήμες μαυρίζουν το μυαλό. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα ,με βαριά καρδιά όλοι οι Ικαριώτες τιμούν τους 13 νεκρούς που πήρε η πύρινη λαίλαπα στο διάβα της, ανθρώπους που είτε αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν το βιός τους , είτε παρέμειναν πίσω να βοηθήσουν τους ανήμπορους και τα παιδιά.
Όλοι έχουμε μια τραγική μνήμη, μεγάλοι και μικροί. Μια εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η προσπάθεια των ανθρώπων να διαφύγουν προς το λιμάνι του Αγίου Κηρύκου, να κατεβαίνουν φορτηγάκια με κόσμο γεμάτα στις καρότσες και την μάνα μου να μας κυνηγάει με πάνινες βρεγμένες πεσέτες ,έναν ουρανό γκρί και η ατμόσφαιρα αποπνικτική, όλοι μα όλοι να φοβούνται την μανία της φωτιάς και την έλλειψη του κρατικού μηχανισμού που ήταν ανύπαρκτη.
Δεν θα θέλαμε να βιώσουμε ξανά τον τρόμο εκείνο και την αδιαφορία του κράτους, πάντα θα υπάρχει μια κακιά στιγμή που αν δεν είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης ξανά και ξανά ίσως να ήταν τα πράγματα αλλιώς. Δεν αξίζουμε τέτοια μεταχείριση, οι νησιωτικές περιοχές χρήζουν την περισσότερη προστασία και μέριμνα.
Σήμερα , όπως και κάθε χρόνο στην περιοχή Πουλάτο, στο μνημείο προς τιμήν των θυμάτων της πυρκαγιάς θα γίνει απότιση τιμής στους θανόντες.
