Σαφείς προειδοποιήσεις του Δημάρχου Κω για το μεταναστευτικό από το βήμα της ΚΕΔΕ και μια μεγάλη είδηση
Μια μεγάλη είδηση έκρυβε η ομιλία του Δημάρχου Κω κ.Γιώργου Κυρίτση στο συνέδριο της ΚΕΔΕ στη Σάμο.
Ο Δήμαρχος Κω επιβεβαίωσε ότι εδώ και αρκετό καιρό υπάρχουν επαφές ανάμεσα στους Δήμους Κω και Αλικαρνασσού, προκειμένου να υπάρξει κοινή στάση και συνεργασία στο μεταναστευτικό.
Έχουν ήδη ανταλλαγεί κείμενα και προτάσεις με στόχο να ανακυρηχθούν οι δύο δήμοι αλλά και η ευρύτερη περιοχή, ως τουριστική ζώνη και να υπάρξει ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών.
Άμεσα προγραμματίζεται και η πρώτη επίσημη συνάντηση ανάμεσα στους δύο Δημάρχους.
Ο Δήμαρχος Κω στην ομλία του απηύθυνε σαφείς προειδοποιήσεις για την αδυναμία διαχείρισης του μεταναστευτικού από τη χώρα μας αλλά και για την έλλειψη σχεδίου για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες από ένα εκ νέου άνοιγμα της στρόφιγγας των μεταναστευτικών ροών από την πλευρά της Τουρκίας.
Ο κ.Κυρίτσης τόνισε :
‘’Η πρώτη εκτίμηση μου είναι ότι η συμφωνία Ε.Ε-Τουρκίας είναι αμφίβολο αν θα αντέξει. Και είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα είναι ανέτοιμη μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αλήθεια με κλειστά τα σύνορα, αν καταρρεύσει αυτή η συμφωνία έχουμε σχέδιο ως χώρα για το πως θα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση;
Θα δεχθούμε 1 ή και 2 εκατομμύρια ανθρώπους, που δεν θα μπορούν να περάσουν τα σύνορα; Μπορούμε;
Θα λέμε ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα; Ποιο είναι το εθνικό σχέδιο;
Γιατί σε τοπικό επίπεδο, μην φανταστείτε ότι μπορεί να είναι αντιμετωπίσιμη η κατάσταση αν βρεθούμε μπροστά σε ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές. Ο κ.Μουζάλας αναφερόμενος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είπε: Βοήθα Παναγιά. Με την επίκληση της Παναγίας όμως και μόνο, οι σοβαρές χώρες δεν διαχειρίζονται τα σοβαρά προβλήματα και ιδιαίτερα τα προβλήματα εθνικής ασφαλείας.
Η δεύτερη εκτίμηση είναι ότι τα σύνορα έχουν κλείσει και δεν πρόκειται να ανοίξουν ποτέ ξανά.
Τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι στο Αιγαίο, έχουν ουσιαστικά μεταφερθεί στην ελληνική μεθόριο, στα ελληνοσκοπιανά και στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε έναν ενδιάμεσο χώρο, αναλαμβάνει να κρατά εδώ όσους έρχονται. Αυτό σημαίνει ότι όσοι είναι εδώ ή όσοι έρχονται θα εγκλωβίζονται στη χώρα μας ή στα νησιά μας. Γιατί στο μυαλό κάποιων είναι να εγκλωβίζονται στα νησιά για να μην έχουν πρόσβαση στην ηπειρωτική χώρα.’’
Παράλληλα ο Δήμαρχος Κω επέκρινε τη στάση της Ευρώπης στο μεταναστευτικό, επισημαίνοντας:
‘’Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κυριαρχεί μια απίστευτη υποκρισία.
Πόσοι πρόσφυγες έχουν μετεγκατασταθεί; Ούτε 500.
Θυμάστε τη συμφωνία για 160.000 πρόσφυγες που θα μετεγκατασταθούν στις χώρες της Ε.Ε; Όχι μόνο ουδέποτε ενεργοποιήθηκε αλλά ουσιαστικά κηρύχθηκε, σιωπηρά ανενεργή,μετά τη συμφωνία Ε.Ε-Τουρκίας.
Η πραγματικότητα είναι μία: υπάρχει απροθυμία από τις άλλες χώρες της Ε.Ε να δεχθούν αναλογική κατανομή προσφύγων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ διαθέτει μηχανισμούς και την πειθώ να επιβάλλει σε άλλες περιπτώσεις, και ο νοών νοήτω, τους κανόνες, σε αυτή την περίπτωση δεν κάνει τίποτα για να επιβάλλει την αναλογική κατανομή προσφύγων.
Εκτός όμως από τους πρόσφυγες, υπάρχουν οι παράτυποι μετανάστες. Ούτε για αυτούς υπάρχει μέριμνα.Πόσοι θα μπορούσαν να μετεγκατασταθούν , πόσοι και με ποιο τρόπο θα επαναπροωθούνται.
Εμείς οι ίδιοι σαν χώρα, πόσους πρόσφυγες μπορούμε να φιλοξενήσουμε και να εντάξουμε; Έχει γίνει ποτέ μια ουσιαστική συζήτηση;
Υφίσταται αυτή τη στιγμή αναλογική κατανομή προσφύγων και παράτυπων μεταναστών σε όλη τη χώρα ή η κατανομή αυτή είναι ετεροβαρής σε ότι αφορά στα νησιά μας;’’
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Δημάρχου Κω κ.Κυρίτση στο συνέδριο της ΚΕΔΕ:
Κυρίες και Κύριοι
Η θεματολογία της συζήτησης αφορά στο στρατηγικό σχεδιασμό διαχείρισης του προσφυγικού ζητήματος σε τοπικό επίπεδο και στο ρόλο των Δήμων.
Να μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι δεν υπήρξε κανένας στρατηγικός σχεδιασμός σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, από τον Απρίλιο του 2015 που άρχισαν να καταγράφονται αυξημένες μεταναστευτικές ροές.
Η ευθύνη ανήκει στην κεντρική εξουσία.
Ακόμα και σε δήμους που υπήρξε διάθεση συνεργασίας, η κυβέρνηση με τους χειρισμούς της πέτυχε δύο πράγματα:
Πρώτον να εκθέσει αυτούς τους δήμους και να μεταστρέψει την καλή θέληση των τοπικών κοινωνιών σε αντίδραση πλέον.
Δεύτερον, όπως έγινε στην περίπτωση της Κω, να αγνοήσει το Δήμο που είχε αρχίσει να διαμορφώνει έναν αρχικό στρατηγικό σχεδιασμό σε τοπικό επίπεδο, μετά τον αρχικό αιφνιδιασμό, που όλοι υποστήκαμε από τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές.
Γνωρίζω ότι έχω στοχοποιηθεί από κάποιους γιατί δεν έσκυψα το κεφάλι για να αποδεχθώ αδιαμαρτύρητα την μετατροπή της Κω, του τέταρτου κορυφαίου τουριστικού προορισμού της χώρας με πολύ μικρή διαφορά από τον τρίτο, σε ένα απέραντο καταυλισμό προσφύγων.
Γνωρίζω ότι έχει συκοφαντηθεί η διαφορετική άποψη που εξέφρασα.
Οι δημόσιες παρεμβάσεις μου, όμως, είναι γνωστές σε όλους, είναι στο διαδίκτυο. Μπορεί ο καθένας να ανατρέξει σε αυτές και να κρίνει. Μπορεί επίσης να δει αν έχουν δικαιωθεί όλες οι εκτιμήσεις μου, γιατί ήμουν από τους λίγους που μίλησε για το κλείσιμο των συνόρων και τον εγκλωβισμό όλων αυτών των ανθρώπων στη χώρα μας και στα νησιά μας.
Και σήμερα από αυτό εδώ το βήμα, θα σας μιλήσω για έναν άλλο υπαρκτό κίνδυνο: για την κατάρρευση της συμφωνίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Τουρκία, οι επιπτώσεις της οποίας θα βρουν τη χώρα μας πάλι ανέτοιμη.
Τον κίνδυνο αυτό δεν τον επισημαίνω τώρα, το έχω κάνει εδώ και 20 μέρες με επιστολές μου προς τον Επίτροπο κ.Αβραμόπουλο και τους Έλληνες Ευρωβουλευτές.
Και αυτός είναι ένας από τους λόγους, που δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία που εκφράζουν κάποιοι. Πολύ θα ήθελα να ήμουν και εγώ αισιόδοξος αλλά δεν μου το επιτρέπει η ανάλυση των πραγματικών δεδομένων και η μέχρι σήμερα εμπειρία στη διαχείριση του μεταναστευτικού.
Μιλήσαμε για στρατηγικό σχεδιασμό σε τοπικό επίπεδο. Πιστεύω ότι ο σχεδιασμός αυτός θα πρέπει να αποτελεί κοινό τόπο συμφωνίας και συνεργασίας με την κυβέρνηση.
Υπάρχει κάτι τέτοιο;
Θα σας πω για την περίπτωση της Κω. Εμείς ως Δήμος δεν κλείσαμε τα μάτια στο πρόβλημα, δεν σπρώξαμε το πρόβλημα να πάει αλλού.
Ένα ολόκληρο καλοκαίρι, που το Κράτος ήταν απών, ο Δήμος Κω , οι φορείς του νησιού και οι απλοί πολίτες της Κω σήκωναν το βάρος της διαχείρισης του μεταναστευτικού.
Πως σιτίζονταν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, αναρωτήθηκε κανείς; Θα σας πω εγώ: με διανομή φαγητού από την Ένωση Ξενοδόχων Κω, με τη στήριξη απλών πολιτών και του Δήμου, όπου μπορούσαμε.
Πως κρατήθηκε καθαρή η πόλη της Κω με 10.000 πρόσφυγες και παράτυπους μετανάστες στα μέσα Αυγούστου; Το έχει σκεφθεί κανείς αυτό; Το προσωπικό του Δήμου μας υπερέβαλλε εαυτόν, λειτουργούσαμε σε 24ωρη βάση.
Εμείς , ως Δήμος Κω,πήραμε πρωτοβουλίες, προσπαθήσαμε να πείσουμε την κυβέρνηση για μια ορθολογική διαχείριση του προβλήματος.
Σας υπενθυμίζω την επίσκεψη του κ.Αβραμόπουλου και τη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Αύγουστο στο Δημαρχείο της Κω μαζί με τον κ.Τίμερμανς.
Εκεί υπήρξε η πρώτη παραδοχή από όλους ότι η διαχείριση του μεταναστευτικού δεν μπορεί να γίνει στα νησιά. Στα νησιά θα έπρεπε να υπάρχουν κέντρα καταγραφής , η καταγραφή να γίνεται εντός 24 ή 48 ωρών και στη συνέχεια να μεταφέρονται σε ειδικά κέντρα στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Όποιος αμφιβάλλει για ότι λέω να ανατρέξει στα πρακτικά εκείνης της συνάντησης και στις δηλώσεις του κ.Αβραμόπουλου και των Ευρωπαίων Αξιωματούχων.
Εκεί σε αυτή τη συνάντηση, τέθηκε για πρώτη φορά και το ζήτημα του διαχωρισμού μεταξύ προσφύγων και παράτυπων μεταναστών, που δεν έχουν την ιδιότητα του πρόσφυγα.
Στηρίξαμε αυτή την προοπτική, τη θεωρήσαμε μια ρεαλιστική λύση και προτείναμε στην κυβέρνηση όχι ένα και δύο αλλά 9 δημοτικά, δημόσια ή ιδιωτικά ακίνητα για να δημιουργηθεί ένα κέντρο καταγραφής αυτών των ανθρώπων.
Η κυβέρνηση όμως είχε τη δική της ατζέντα, ήθελε χώρους 40 στρεμμάτων , οι οποίοι δεν παραπέμπουν σε ένα κέντρο πρώτης υποδοχής ή καταγραφής ή όπως θέλει ο καθένας να το πει, αλλά σε ένα μόνιμο καταυλισμό.
Σιγά-σιγά είδαμε να διαμορφώνεται και το αντίστοιχο θεσμικό πλαίσιο, να εκδίδονται ΦΕΚ, να διαμορφώνεται το εξής παζλ: σε αυτά τα κέντρα θα παραμένουν για αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα όλοι αυτοί οι ανθρωποι, ουσιαστικά θα εγκλωβίζονται στα νησιά.
Και όσο η Τουρκία κρατά κλειστή τη στρόφιγγα, το πρόβλημα δεν θα είναι τόσο έντονο. Μετά τι θα γίνει;
Αντιλαμβάνεστε συνεπώς ότι εμείς είχαμε ένα ορθολογικό στρατηγικό σχεδιασμό, όπως είχαν και άλλοι δήμοι. Με τη διαφορά ότι άλλοι είχαν το δικό τους σχεδιασμό και μας επέβαλλαν τετελεσμένα. Ακόμα και με τη χρήση βίας.
Σε ένα στρατηγικό σχεδιασμό σε τοπικό επίπεδο, μπαίνει στην εξίσωση και ο παράγοντας που λέγεται τοπική οικονομία. Πως θα αντιμετωπίσεις και πως θα μειώσεις τις συνέπειες από τις μεταναστευτικές ροές.
Κάποιες τοπικές οικονομίες, μικρής κλίμακος, ενδεχομένως να μην έχουν τόσο αρνητικές επιπτώσεις. Η Κως όμως που αποτελεί έναν τουριστικό προορισμό που δέχεται πάνω από 1 εκατομμύριο επισκέπτες, πλήρωσε βαρύ τίμημα.
Κάποιοι μας αρνούνται το δικαίωμα να παραμείνουμε τουριστικός προορισμός, αλλοιώνουν την ταυτότητα μας ως τουριστικού προορισμού με τη δημιουργία αυτής της εγκατάστασης , με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που ανέφερα και όχι με αυτά που θα ήταν αποδεκτά από την κοινή λογική.
Αντιμετωπίσαμε τεράστιο πρόβλημα. Σε ένα νησί που δέχεται 50 ή και 100.000 επισκέπτες ενδεχομένως οι απώλειες και οι μειώσεις των κρατήσεων να μην έχουν τη βαρύτητα που έχουν στην Κω, που αποτελεί τον τέταρτο κορυφαίο τουριστικό προορισμό της χώρας.
Η δική μας τοπική οικονομία στηρίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό, το πλήγμα που δεχθήκαμε ήταν οδυνηρό, έχει κόστος.
Και εκεί ακόμα δεν είχαμε βοήθεια και στήριξη από την Πολιτεία.
Ο Δήμος Κω μόνος του και σε συνεργασία με τους φορείς, διαμόρφωσε μια επιθετική καμπάνια προβολής του τουριστικού προϊόντος.
Επιχειρήσαμε να αποκαταστήσουμε την εικόνα της Κω, ως τουριστικού προορισμού με στοχευμένες κινήσεις και προωθητικές ενέργειες στο διαδίκτυο, σε tour operators, τουριστικές εκθέσεις, σε διεθνή Μέσα Ενημέρωσης.
Το κάναμε μόνοι μας, χωρίς να πάρουμε ούτε ένα ευρώ από την Πολιτεία.
Και σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό έχουμε καταφέρει να μειώσουμε τις απώλειες και να αναστρέψουμε το κλίμα.Γιατί στην αρχή της χρονιάς, η εικόνα και η τάση στις κρατήσεις ήταν ανησυχητική.
Δεν θέλαμε να μας δώσουν χρήματα. Το ελάχιστο όμως που απαιτούμε είναι να υπάρχει συνεργασία με την Πολιτεία και ιδιαίτερα με το Υπουργείο Τουρισμού. Να προχωρήσει σε δικές του δράσεις προβολής και προώθησης του τουρισμού μας, συνδυαστικά με αυτές που κάνει ο Δήμος Κω.
Εγώ ο ίδιος βρέθηκα πολλές ημέρες εκτός Ελλάδας, τον τελευταίο χρόνο. Πήγα και μίλησα όπου με καλούσαν για το μεταναστευτικό. Από το Συμβούλιο της Ευρώπης, έως το Ίδρυμα Μπρούνο Κράισκι στην Αυστρία και ξένα Πανεπιστήμια. Για να αναδείξω τη θετική εικόνα του νησιού αλλά ταυτόχρονα να αναδείξω και τις πτυχές του μεταναστευτικού προβλήματος που πρέπει να υπάρχουν στο δημόσιο διάλογο, σε διεθνές επίπεδο.
Σήμερα θα σας αποκαλύψω και κάτι: βρισκόμαστε ήδη σε πολύ προχωρημένες συζητήσεις με το Δήμαρχο της Αλικαρνασού, που είναι απέναντι μας, για να συνάψουμε μια ευρεία και μακράς πνοής συνεργασία για τη διαχείριση του μεταναστευτικού.
Με την ανακήρυξη των δύο περιοχών ως τουριστικής ζώνης, με συνεργασία των δύο δήμων και των τοπικών κοινωνιών στην ανάσχεση και διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, στην οικονομική συνεργασία και σε πολλά άλλα ζητήματα.
Φίλες και Φίλοι
Επιτρέψτε μου ως επίλογο, να καταθέσω όχι πλέον προβληματισμούς αλλά εκτιμήσεις που εδράζονται στην πραγματικότητα αλλά και σε ψυχρά, ρεαλιστικά δεδομένα.
Η πρώτη εκτίμηση είναι ότι η συμφωνία Ε.Ε-Τουρκίας είναι αμφίβολο αν θα αντέξει. Και είναι βέβαιο ότι η Ελλάδα είναι ανέτοιμη μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αλήθεια με κλειστά τα σύνορα, αν καταρρεύσει αυτή η συμφωνία έχουμε σχέδιο ως χώρα για το πως θα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση;
Θα δεχθούμε 1 ή και 2 εκατομμύρια ανθρώπους, που δεν θα μπορούν να περάσουν τα σύνορα; Μπορούμε;
Θα λέμε ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα; Ποιο είναι το εθνικό σχέδιο;
Γιατί σε τοπικό επίπεδο, μην φανταστείτε ότι μπορεί να είναι αντιμετωπίσιμη η κατάσταση αν βρεθούμε μπροστά σε ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές. Ο κ.Μουζάλας αναφερόμενος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είπε: Βοήθα Παναγιά. Με την επίκληση της Παναγίας όμως και μόνο, οι σοβαρές χώρες δεν διαχειρίζονται τα σοβαρά προβλήματα και ιδιαίτερα τα προβλήματα εθνικής ασφαλείας.
Η δεύτερη εκτίμηση είναι ότι τα σύνορα έχουν κλείσει και δεν πρόκειται να ανοίξουν ποτέ ξανά.
Τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι στο Αιγαίο, έχουν ουσιαστικά μεταφερθεί στην ελληνική μεθόριο, στα ελληνοσκοπιανά και στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε έναν ενδιάμεσο χώρο, αναλαμβάνει να κρατά εδώ όσους έρχονται. Αυτό σημαίνει ότι όσοι είναι εδώ ή όσοι έρχονται θα εγκλωβίζονται στη χώρα μας ή στα νησιά μας. Γιατί στο μυαλό κάποιων είναι να εγκλωβίζονται στα νησιά για να μην έχουν πρόσβαση στην ηπειρωτική χώρα.
Η τρίτη εκτίμηση είναι ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κυριαρχεί μια απίστευτη υποκρισία.
Πόσοι πρόσφυγες έχουν μετεγκατασταθεί; Ούτε 500.
Θυμάστε τη συμφωνία για 160.000 πρόσφυγες που θα μετεγκατασταθούν στις χώρες της Ε.Ε; Όχι μόνο ουδέποτε ενεργοποιήθηκε αλλά ουσιαστικά κηρύχθηκε, σιωπηρά ανενεργή,μετά τη συμφωνία Ε.Ε-Τουρκίας.
Η πραγματικότητα είναι μία: υπάρχει απροθυμία από τις άλλες χώρες της Ε.Ε να δεχθούν αναλογική κατανομή προσφύγων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ διαθέτει μηχανισμούς και την πειθώ να επιβάλλει σε άλλες περιπτώσεις, και ο νοών νοήτω, τους κανόνες, σε αυτή την περίπτωση δεν κάνει τίποτα για να επιβάλλει την αναλογική κατανομή προσφύγων.
Εκτός όμως από τους πρόσφυγες, υπάρχουν οι παράτυποι μετανάστες. Ούτε για αυτούς υπάρχει μέριμνα.Πόσοι θα μπορούσαν να μετεγκατασταθούν , πόσοι και με ποιο τρόπο θα επαναπροωθούνται.
Εμείς οι ίδιοι σαν χώρα, πόσους πρόσφυγες μπορούμε να φιλοξενήσουμε και να εντάξουμε; Έχει γίνει ποτέ μια ουσιαστική συζήτηση;
Υφίσταται αυτή τη στιγμή αναλογική κατανομή προσφύγων και παράτυπων μεταναστών σε όλη τη χώρα ή η κατανομή αυτή είναι ετεροβαρής σε ότι αφορά στα νησιά μας;
Αυτά είναι τα πραγματικά ζητήματα. Για αυτά θα πρέπει, επιτέλους,να υπάρξει ετοιμότητα,εθνική συνεννόηση και προετοιμασία.
Αναδημοσίευση από : http://www.kostoday.com
