- ΚΥΡΙΑΚΗ & ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ!!!
(εμπνευσμένες από δω και πέρα ως τις εκλογές απ΄ όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου)
Κυριακή των Βαΐων η σημερινή! γιορτή θριάμβου, με τιμές και δόξα, με ζήτω και ωσαννά, με συνθήματα χαράς!!!
Όλες και όλοι, μικροί, μεγάλοι, νεαρά κορίτσια κι αγόρια μαζεμένοι στην κεντρική πλατεία της Πόλης υποδέχονται «μετά βαΐων και κλάδων» τον Επερχόμενο λυτρωτή που υπόσχεται να τους απαλλάξει από την μαύρη και βασανιστική ζωή των, ήτοι: απ΄ τους αβάσταχτους φόρους των Νομοδιδασκάλων, απ’ την ψευτιά των υποκριτών Φαρισαίων, απ΄ την κλεψιά των Εμπόρων, απ΄ την αλαζονεία των παρανοϊκών Αρχόντων, απ΄ την φοβέρα των πονηρών Ιερέων…
Κι όταν ακούστηκε πώς να! έρχεται! Φτάνει! μπαίνει στην Πόλη! Τότε όλα μεμιάς μεταμορφώνονται, ένας άνεμος παίρνει την ελπίδα ενός ολόκληρου λαού και από τότε την μεταφέρει ατόφια μες στους αιώνες φτάνοντας μέχρις εμάς! Κι εκείνος σιωπηλός επάνω σε ένα ταπεινό γαϊδουράκι, «επί πώλου όνου», μπαίνει θριαμβευτής και αναποδογυρίζει σε μια και μόνο στιγμή τον παρόντα και τον μέλλοντα χρόνο και κόσμο…
Τα φερέφωνα (ΜΜΕ) της εξουσίας από τότε έκαναν καλά την δουλειά τους ώστε σε μία κιόλας εβδομάδα όλο αυτό το ανθρωπομάνι που έστρωνε κατά γης ως και τα ρούχα του για να πατήσει επάνω το ταπεινό γαϊδουράκι που Τον μετέφερε, την επόμενη Κυριακή φώναζε με το ίδιο πάθος «άρον – άρον σταύρωσον αυτόν»! τι μεσολάβησε μέσα σε έξι μέρες;
Μα… Η προπαγάνδα της εξουσίας όπου διαχρονικά παντού κάνει αυτό που είναι ταγμένη να κάνει: να στρέφει την «κοινή» γνώμη κατά κει που εξυπηρετεί τα μεγάλα σε κάθε εποχή συμφέροντα… και μένει ένα γαϊδουράκι φορτωμένο τα βάσανα των ανθρώπων, να προχωρά αργά, σκυφτό και λυπημένο σε αντίθεση με τα μεγάλα «γαϊδούρια» που δεν έχουν καμία ενσυναίσθηση για τίποτα!
Έτσι ξεχωρίζουμε σε κατηγορίες μεγέθους αυτό το ζωντανό!
Ο γάιδαρος ή γάδαρος, στο θηλυκό λέγεται γαϊδάρα, γαδάρα ή γαϊδούρα είναι κατοικίδιο εξημερωμένο θηλαστικό που φημίζεται για την παροιμιώδη υπομονή και την πλήρη αναισθησία του.
Το μικρό όμως γαϊδουράκι είναι διαφορετικό, γι ΄ αυτό το χρησιμοποίησε κι ο Χριστός για να μπει στα Ιεροσόλυμα κι απέ εισέβαλε με θυμό στο Ναό όπου με ένα βούρδουλα στο χέρι δεν άφησε τίποτα όρθιο! Εκεί να δείτε ανατροπές!… «Ποιος είδε τον θεό και δεν τον εφοβήθει»! εξεδίωξε με κλωτσιές και απειλές όλους αυτούς που πουλούσαν και αγόραζαν στο χώρο του Ναού, αναποδογύριζε τα τραπέζια των αργυραμοιβών, των τραπεζιτών δηλαδή της εποχής κι έδιωχνε με το μαστίγιο τους τοκογλύφους που άρπαζαν το βιος των φτωχών βυθίζοντας σε αμέτρητη δυστυχία τον απλό κόσμο!!!
Έσπαζε με θόρυβο τα καθίσματα των εμπόρων! «Όλοι έξω απ΄ εδώ, απ΄ τον οίκο του λαού μου που τον καταντήσατε σπήλαιο ληστών»!… άγρια φώναζε …
Στο μεταξύ το γαϊδουράκι περίμενε έξω με καρτερία τον Κύριό του… και τότε θυμήθηκε έναν προ – προ – πάππου με την ιστορική σκιά του που έμεινε ως «Περί όνου σκιάς», ο καυγάς ανάμεσα σε έναν Αγωγιάτη κι έναν Αθηναίο, που νοίκιασε από τον πρώτο το γαϊδούρι του για να τον πάει ως τα Μέγαρα. Αύγουστος, ζέστη, μέσα στον ήλιο, θέλησαν να ξεκουραστούν λιγάκι. Ο Αθηναίος τότε πλάγιασε στον ίσκιο που δημιουργούσε το σώμα του γαϊδουριού. Ο αγωγιάτης όμως ζήτησε περισσότερα χρήματα υπολογίζοντας και τη σκιά του ζώου… η άρνηση του πελάτη οδήγησε την υπόθεση στα δικαστήρια…. μετά από λίγες μέρες είπαν πως ο γάδαρος ψόφησε (;), το πειστήριο δεν υπήρχε πια κι η υπόθεση μπήκε στο αρχείο! (εάν προκύψουν νέα στοιχεία ίσως ξαναέρθει στο ακροατήριο) αυτά λέει ο Νομοθέτης!
Το σαμάρι, το καπίστρι, τα σχοινιά, το στουμούχι, το κωλάνι, η μεσιά είναι μερικά μόνο από τα εξαρτήματα της στολής του! «γαϊδουρινά» μιλώντας τα εξαρτήματα ετούτα υποθήκευσαν για πάντα την ελευθερία του κι ας καμαρώνει ο δυστυχής! Νοικοκυραίοι όμως όσοι τον είχαν στην δούλεψή τους, σαν να έχουν σήμερα 4/κίνητο «Λαντ-Ρόβερ»!
Πήγαιναν μαζί παντού: στο ρουμάνι για ξύλα ή κλαδί, στο αμπέλι για τον τρύγο, στο χωράφι για το θερισμένο στάρι, στον μύλο για το αλεύρι, στον κήπο για την μεταφορά κηπευτικών, στα νταμάρια του «αθέρα» της Νικαριάς να κουβαλήσουν πλάκες για το κεράμωμα του σπιτιού, στο λιμάνι να πάει και να πάρει επιβάτες, στους γάμους με τη νύφη ή τον γαμπρό στην πλάτη, στολισμένος μαζί τους κι αυτός … παντού! Κι ας «στάλιζε» πολλές φορές ο κακομοίρης, απ΄ το βαρύ φορτίο…
Αν και Παρεξηγημένο αυτό το ζώο παραμένει φιλικό κι αγαπητό ιδιαίτερα στα παιδιά!… για τούτο θα το βρείτε να ποζάρει σε κάθε οικογενειακό φωτογραφικό άλμπουμ!
Στην Ελλάδα έχουμε μεγάλο αριθμό γαϊδάρων συγκριτικά με άλλες γειτονικές χώρες: Το 1950 υπήρχαν 508.000, στην περίοδο της μεταπολίτευσης ο αριθμός μειώθηκε σε 95.000, σήμερα έχει αυξηθεί πάλι γιατί μετράμε και τους συγγενικούς «Γαδάρους» και τα πρωτοξάδερφα «Μουλάρια», που πολλαπλασιάζονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια απειλώντας και την γενικότερη ισορροπία των ειδών της φυσικής αλυσίδας!!!
Όσο για εκείνο το ήσυχο, το υπομονετικό, το μικρόσωμο και ταπεινό γαϊδουράκι έμεινε να εικονογραφείτε μαζί με τον Αναβάτη του στους αιώνες των αιώνων…
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!… αν και φέτος θα την γιορτάσουμε, όπως όλα δείχνουν, «Αυτοκρατορικά»! καταμεσής (σχεδόν) του Μάη!!!
Χαρούλα Κοτσάνη
